Çünkü Canım Öyle Istedi

"Seçim."

Merhaba arkadaşlar, kısa ve meraklı bir bölüm oldu inşallah beğenirsiniz, multimedyada Defne var :)

Artık daha az yazmaya başlayacağım normalde mayısa kadar bırakmayı düşünüyodum ama sizleri bırakmak istemedim bu yıl teog adında bir sınavım olduğu için çalışmam gerek ama yine de yb yazacağım :)

Elini hafifçe bıraktı ve dudaklarını kulağımdan çekti.

“Ciddiyim.” Dedi gülerek. Bende onun gülümsemesine karşılık verdim. Dişleri her zamanki gibi bembeyazdı.

Evet karşımda muhteşem mavi gözleriyle bana bakıyordu bir yandan da elinin tersiyle alnındaki terleri siliyordu. Onu asla unutamaycaktım çünkü o Demir’di. Sonra birden gülümsemesi dondu ve ciddi halini aldı. Onun uzun süredir güldüğünü görmemiştim.

“Sinem seninle konuşmalıyız tabii istersen?”

“Ne konuşacağız, Defne ile mi ilgili?”

“Hayır yeni ilişkin hakkında.” Dedi ciddi bir şekilde.

“Seni dinliyorum.”

“Mert’le çıkmanı istemiyorum.”

“Demir saçmalama.”

“Mert’i sevmediğini biliyorum bunların sadece beni kıskandırmak için bir oyun olduğunu da biliyorum Sinem.”

Evet Demir doğru söylüyordu ama ona bunu söyleyemezdim.

“Mert bana senden olmayan bir şey verdi, önemsendiğimi hissettim.”

“Ben seni hala önemsiyorum Sinem bak anlamıyorsun ama o güvenilir biri değil seni kullanıyor.“

“Artık senin tavsiyelerine ihtiyacım yok Demir.”

“Onunla konuşmayacaksın.” Dedi kolumu sıkıca tutarak.

“Neden?”

“Çünkü istemiyorum.”

“Saçmalıyorsun.”

“Onunla konuşmanı istemiyorum açık ve net.”

“Neden Demir?! Bana mantıklı bir şey söyle konuşmamam için!”

“Seni hala seviyorum, seni unutamıyorum Sinem anladın mı?“

Galiba duyduklarım yüzünden şoka girmiştim. Demir hala beni seviyordu bu imkansızdı.

“Sen Defne’yi seviyorsun ama.”

“Hayır onu sevmiyorum, aslında kokunu özledim, dudaklarını özledim , seninle uyumayı özledim.“

Dedikleri şeyler normalde beni çıldırtacak şeylerdi ama bu sefer onun adi bir pislik olduğunu düşündüm, evet onu seviyordum ama yaptığı piçlikti, Defne onu severken böyle bir şey yapması…

“Sen tam bir piçsin. Önce ben sonra Defne sonra tekrar ben. Oyuncağa mı benziyorum?“

“Bilmediğin şeyler var bu yüzden Mert’ten uzak dur.”

“Defne ile çıkmaya devam edicek misin?”

“Maalesef evet.”

“Niye maalesef onunla zorla mı çıkıyorsun?”

“Sinem bak bana inanmalısın bir bakıma zorla çıkıyorum, Mert aslında düşündüğün kişi değil. Berke’den bile kötü senle çok kötü oyunlar oynayacak lütfen ondan uzak dur.”

Demir’e inanmak istiyordum ama Mert’le çok şey paylaşmıştım ona da güveniyordum.

“Bence senden uzak durmalıyım Demir.”

“Asla öyle bir şey yapmana izin vermem.” Dedi ve dudaklarıma yapıştı. Bütün okul Mert’le çıktığımı biliyordu ama ben Demir’le öpüşüyordum. Hızlıca onu iktirdim en azından denedim ama olmadı o her çırpınışımda bana daha da yapışıyordu. Alnındaki terler burnuma düşüyordu. Artık durmalıydı göğsüne vuruyordum ama bir yandan da bırakmak istemiyordum. Kalbim ve beynim her zamanki gibi farklı çalışıyordu tek fark galip gelen yoktu.

Bir süre sonra yavaşça ayrıldı dudaklarımdan, sırıtıyordu ve saçını kaşıyordu. Kolundaki kaslar böyle belli oluyordu.

“Defne’yi sevmiyorsan neden onunlasın?”

“Burnunu bu işlere sokma.”

“Şimdi biz senle çıkıyor muyuz?”

“Hayır.

“Beni neden öptün peki aptal?”

“Çünkü seni özledim, şimdi Mert’ten uzak duracak mısın?“

“Galiba sevgilimin kafasını ütülüyorsun.” Dedi Mert sigarasını yukarı üfleyerek.

Mert ne zamandan beri ordaydı?

“Senin ne işin var burada Mert?”

“Sinem, bitanem içeri geçer misin?”

“Hayır.”

“İçeri geç hemen!” dedi. Korkudan sadece kafa sallamakla yetindim, Mert’i hiç böyle görmemiştim. Demirse kollarını göğsünde birleştirmiş bana bakıyordu o da git diyordu gözleriyle.

Koşarak binaya girdim, mutluydum çünkü Demir beni seviyordu , üzgündüm bilmediğim bir şeyler vardı Demir Mert’in kötü biri olduğunu söylemişti acaba doğru muydu? Şimdi en önemli soru şuydu: Kime inanıp güvenmeliydim?