Vluchten - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 1

3421, 3422, 3423, 3424, 3425. Het geluid van het water, het maakt me gek. Nee, laat je niet afleiden. 3426, 3427, 3428. Nee ik kan het niet, het geluid is er nog steeds. Doodse stilte, behalve dat ellendige geluid van water. Ik word gek hier. Ik kom hier nooit meer uit. Nee, nee niet zo denken. Verder, ga nu verder. 3429, 3430, 3431, 3432. Ssst... Stop nou! Leid me niet af. Ik moet tellen. 34... Shit, nu ben ik ook al de tel kwijt. Ik moet opnieuw beginnen. Niet helemaal opnieuw alsjeblieft, niet helemaal opnieuw. 1, 2...

'Ada von Vengen, vind je het uitzicht niet prachtig?' wordt ze ruw uit haar gedachten verstoord. 'Die groene heuvels, de besneeuwde pieken in de verte,' gaat hij verder. 'Het stroompje met de watermolen. Rustgevend dat geluid, vind je ook niet? De lucht, zo blauw dat het bijna pijn doet aan de ogen. De lucht zo schoon als maar kan zijn. Dit is het leven Ada. Ons leven. Samen. Niemand die ons hier lastig valt of ons kan storen. We hebben het hele gebied voor ons alleen. Dit is het leven wat ik altijd al wilde hebben. En ik weet dat diep vanbinnen, jij dit ook altijd hebt gewild. Dit heb je alleen nooit durven zeggen. Maar dat geeft niet mijn liefste. Ik zal je nooit veroordelen. Bij mij kun je jezelf zijn.'

Jens Bols draait zich om en loopt bij het raam vandaan. Hier voor het raam zit 'Ada von Vengen', eerder bekend als Eva van Dongen, op een houten stoel naar buiten te kijken. Geheel stoïcijns, zonder emoties op haar gezicht staart ze naar het bergachtige landschap buiten. Als ze niet beter had geweten zou ze zich net zo goed in het land van haar nieuwe paspoort kunnen begeven. Het deel in de wereld waar ze zich nu bevindt ziet er namelijk vergelijkbaar uit met Zwitserland.

De stoel waarop Eva zit is een ouderwetse houten schommelstoel. Zonder dat ze het doorheeft beweegt ze de stoel van voor naar achteren. Een buitenstaander zou waarschijnlijk zijn bedenkingen hebben bij het aanzicht van Eva. Haar haar verwilderd en helemaal in de knoop, donkere kringen onder haar ogen, en bevlekte kleding om haar lichaam. De 'sparkle' is volledig uit haar ogen verdwenen. Geen glimmertjes wanneer ze iets grappigs vindt, geen uitdagende blikken, en al helemaal geen sterke kijkers die uitstralen de hele wereld aan te kunnen. De persoon op de schommelstoel is niets van dit alles meer. Het enige wat is overgebleven is een klein hoopje mens, de zin van het leven er volledig uitgevloeid.

De schommelstoel staat in de woonkamer van een klein huisje in het hart van het Chileense Andesgebergte. Het huisje is gebouwd tegen een rots aan, ver weg van de beschaving. Jens Bols heeft het zelf gebouwd vertelde hij eerder al trots. Samen met zijn Chileense vrienden. De watermolen was nog een overblijfsel van de Duitse immigranten die hier hadden gewoond en ook weer weggetrokken waren. Natuurlijk heeft Bols deze niet plek niet voor niets uitgekozen. Chili heeft namelijk geen uitleveringsverdrag met Nederland. En hier hoog in het Andes-gebergte zonder internet of telefoons, is het zo goed als onmogelijk om achterhaald te worden.

Het enige leven wat hier op 3,500m hoogte te vinden is zijn bepaalde dieren zoals vossen en herten. Een enkele keer heeft Eva zelfs een Condor mogen aanschouwen: het nationale symbool van Chili. Als kind heeft ze veel gelezen over dit land. Iedere keer als ze zich wilde verstoppen voor haar dronken vader en wilde vluchten naar een ander deel van de wereld las ze in haar geografieboeken van school. Hierdoor weet ze ook dat de Condor erg zeldzaam is en dat het ontzettend bijzonder is dat ze deze indrukwekkende roofvogel heeft kunnen zien. Naar buiten staren is daarom ook wat ze hier het liefste doet. De wereld daarbuiten wat er zo prachtig uit ziet, maar tegelijkertijd zo eenzaam aanvoelt.

Hier iets uithalen had geen zin had Bols haar al aan het begin verzekerd. Hij heeft genoeg contacten in Chili die hij zo kan inzetten om 'Ada' terug te halen naar hem. Zich verzetten tegen Bols was zinloos. En zelfs als ze had willen vluchten was het niet gelukt. Er zijn genoeg Nederlandse contacten van de voormalig officier van justitie, die hij kan inschakelen zodra Eva een ontsnappingspoging inzet. Wat er dan zou gebeuren? Simpel. Wolfs zou vermoord worden.