// A Touch Of Earth

// p r o l o o g

Zondvloed.

Verbitterd staar ik door het raam heen, terwijl de golven gevaarlijk tegen het raam aanslaan. De minuscule heldere druppels die overblijven kruipen langzaam naar beneden.

Ik bijt op mijn lippen als mijn gezichtsveld gewaar krijgt van Arcticus. De golven verpletteren de wolkenkrabber.

Ik wend mijn gezicht af als de golven hun laatste slag zullen slaan bij Arcticus.

Tranen prikken in mijn ogen als ik langzaam de trap afloop.

Moge God onze demonen verdrinken. Zodat onze pure zielen lucht krijgen.

Mijn vingers glijden langs het koele metaal, terwijl ik strak voor mij uit staar.

'' Erin, '' zegt zijn stem plotseling, terwijl zijn warme, plakkerige vingers de mijne licht aanraken.

Ik trek mijn hand terug, terwijl ik naar zijn reusachtige lichaam staar.

Nephilim.

Reuzen op Aarde die de toestanden verergden.

'' Je zou hier niet moeten zijn Alexis, '' zeg ik met een kalme ondertoon in mijn stem. In zijn glanzende, donkere ogen is ontzetting te zien, terwijl hij mijn koele woorden in zich opneemt.

'' Erin, '' antwoord Alexis.

'' Een zondvloed bestraft ons nu Alexis. Door het vurige verlangen naar wetenschap in jouw daden. God bestraft ons nu. ''

Alexis zet abrupt een stap naar achteren.

'' Beschuldig mij niet van deze daden Erin. De wetenschap liet ons zien dat deze zondvloed zou komen, '' zegt Alexis met zijn sterke, zware stem.

'' Wetenschap is ketterij Alexis. En bovendien liet God mij zien dat de zondvloed het onrecht en het ongeloof onder onze mensen zou worden weggezuiverd, '' antwoord ik hem.

Zijn blik is woedend en vol van onmacht.

'' Jij hebt deze mensen vermoord met jouw ongeloof over de grootmachten van onze enige en enkele God. Nog min en meer zullen we ooit kennen. ''

Ik haal diep adem.

'' Alexis jij hebt deze grens overschreden met het vurige verlangen voor ketterij. ''

'' Wetenschap, '' valt Alexis mij abrupt tegen. Mijn wenkbrauwen priemen omhoog, terwijl ik strak Alexis aankijk.

'' Alexis Arctica Nephilim. Uwe koninklijke Koningin Erin Evelyn Elizabeth Arcticus veroordeeld u hierbij wegens ketterij tegen onze enige en enkele God tot de dood. ''

Zijn gezicht betrekt en zijn ogen boren zich door mijn koele ogen heen.

'' Erin, '' stamelt hij.

En dan grijpen de Veneration hem stevig vast, terwijl ik naar voren stap. Alexis verzet zich niet eens met zijn reusachtige lichaam tegen de Veneration, enkel zijn donkere ogen bieden verzet.