B-10

45 3 1
                                    

SEVGİLİ OKURLARIM MUHTEŞEM BİR BÖLÜM SİZLERİ BEKLİYOR. BEN YAZARKEN ÇOK EĞLENDİM UMUT EDİYORUM Kİ SİZLERDE OKURKEN MUTLU OLUN. GÖRKEM VE UMUT'U BAKALIM BU BÖLÜMDE NELER BEKLİYOR...

İNSTAGRAM HESABINDAN DA TAKİP EDERK YENİ BÖLÜMLERDEN ANINDA HABERDAR OLABİLİRSİNİZ SEVGİLİ OKURLARIM ;) LİNKİ AŞAĞIYA BIRAKIYORUM...

http://www.instagram.com/begonyadansevgilerle/

BİZİ TAKİP ETMEYE DEVAM EDİN, SİZLERİ ÇOOK SEVİYORUM :)

HOŞÇA KALIN ;)

-Kedi görmeyeli nasılsın?

-Teşekkür ederim.

-Asıl ben özür dilerim. Ayrıca ağlama artık lütfen.

-Buna nasıl engel olabilirim ki?

-Ağlamak istersen bile sadece benim yanımda ağla. Kimse görmesin seni.

-Ne yani Serpil'in yanında bile mi?

-Sadece benimle iken ağla.

-Neden?

-Masumiyet... Sende daha önce hiç kimsede görmediğim masumiyet var. Sende bilirsin ki ben bencil bir adamım. O yüzden o masumiyet sadece benim olsun istiyorum.

-Ne yani tüm engelliler senin yanına mı gelip ağlamalı?

-Engelli mi? Neden kendini engelli diye adlandırıyorsun ki?

-Engelli değil miyim?

-Sen insansın önce. Kendini böyle kalıplara koyarak ne yapmaya çalışıyorsun? Ayrıca tüm engelliler aynı mı? Siz robot musunuz? Duygularınız yok mu? Engellisiniz diye dünyayı aynı pencereden mi seyrediyorsunuz? Hiç mi gelip bizimle yaşamak istemiyorsunuz?

-Bizden uzaylıymışız gibi bahsetme.

-Sen kendine uzaylı muamelesi yaparsan ben nasıl yapmam? Unutma sen kendine ne kadar değer verirsen bende  sana o kadar değer veririm.

-Ne yani ben kendime değer vermiyorum mu? Ayrıca ben kendime nasıl davranıyorum ki sen bunları söyleyebiliyorsun?

-Sen kendine acıyorsun. Engelli olduğun için acıyorsun. Cesursun, açık sözlüsün ama etrafında hep duvarlar var. Yıktıkça bir yenisini ekliyorsun.

Umut daha önce kimseden duymadığı bu cümleler karşısında kalakaldı. Şaşırmıştı ama en çokta bu cümleler onu yaralamıştı.

-Sen, diyebildi sadece

-Ne ben? Yine mi ağlayacaksın?

-Evet ağlayacağım, dedi Umut ve düşen gözyaşlarına hakim olamadı.

-Bana bak, dedi Görkem.

-Neden? Daha söyleyeceğin korkunç cümleler mi var?, diyerek gözlerini Görkem'e dikti.

Görkem ise gülümseyerek elinden çekip ona sarıldı. Umut ne yapacağını bilemedi.

-Söylesene Umut söylediklerim yalan mıydı?

-Doğru seni pis adam, dedi Umut ve hıçkırarak ağladı.

Görkem Umut'un hıçkırıklarını kesmek ister gibi daha sıkıca sarıldı ona.

-Aynı bugünkü gibi gözyaşlarını bana göster, tamam mı?

-Neden?

-Nedeni sadece seni ağlarken seyretmek istemem. Kediler ağlayınca o cazgır hallerinden eser kalmıyor. Anladın değil mi kedim? Sadece benim yanımda ağla tamam mı?

-Tamam, dedi Umut.

-Neden sende bana sarılmıyorsun?

-Ben korkuyorum, dedi Umut.

-Korkma! Duygularını istediğin gibi yaşa.

-Ya sonradan çok üzülürsem?

-Sonralar yok bizim için şu an yaşadığımız anlar var Umut.

Umut şu anki yaşadıklarına bir anlam veremiyordu. Nasıl davranması gerektiğini de bilmiyordu. Bir seçim yapmalıydı. O ilk defa kalbini dinledi. Ürkse de kollarıyla Görkem'in beline sarıldı.

-Saçların çok güzel kokuyor bu arada, dedi Görkem.

Umut açıklama yapmak için başını kalırdı. İşte o an Görkem ve Umut için hayat durdu. Görkem ilk defa istemeden birisinin dudaklarına dokunuyordu. Umut ise ilk öpücüğünü yanlış bir hareket sonucunda alıyordu. Zaman durmuştu sanki. Umut kendini geri çekmek istedi. Görkem'in güçlü kollarından kendini alamadı. Görkem ise ilk defa bir öpücüğün devamını getiriyordu. Bunun farkındaydı ama kendisine engel olamıyordu. O hayatını kontrollü yaşayan bir adamdı. Bazı anlar vardır kontrolün yok olduğu. İşte o anı yaşıyordu Görkem. Umut' a daha fazla sarıldı ve onu daha fazla öptü hesapları bıraktığı ilk andı. Umut ne yapmak istediğini bilemezken onun aksine Görkem neyi almak istediğini biliyordu.

Dışarıda hoyratça eserken rüzgar iki küçük dudak gördü birbirine kenetlenen

-Aşk neden böylesin? Hep yanmayı mı istersin? Bilir misin ki sen kor olsan bile bir ıslığımla yine alevlenirsin.

İşte o küçük dudaklar ayrıldıklarında hasreti, üzüntüyü, kederi, sevinci, acıyı tüm duyguları bir anda hissettiler.

Aşk

-Bakıyorum da sessizsin.

O ses

-Günaha buladın etrafı istediğin bu muydu?

Aşk

-Şu an benim isteklerim mi gerçekleşti?

O ses

-Peki bu durum nasıl açıklanır?

Aşk

-Ben daha hiçbirşey yapmadım.

O ses

-Konuşmak faydasız. Günah bir kere girdi damara.

-Sence kırılan kim olur burada?

-Bilmez misin ki sorarsın? Masumlar, hep onlar incinir.

-İncinen yer daha da kalınlaşmaz mı?

-Duvarlar örülmüş bir yürek.

-Umutlarla sarılmış bir sinem.

-Bu kadar mutluluk oyunu yetmez mi?

-Hayat bir oyun ve bu oyunda kurallara göre oyun oynamak eğlenceli mi sence?

-Hayat o kadar basit mi?

-Sorumun cevabı bu değildi.

-Cevap mı? Söyle o halde cevabı.

-Cevap oyunu kendi kurallarına göre oynamak.

-Peki bu yürek oyunu nasıl oynar?

-İşte bu düğüm nokta, çözersen ne ala...


RUHUNU AŞKLA BOYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin