Little Things

C H A P T E R 15

Aria's POV

Nagising ako dahil sa liwanag na tumama sa mga mata ko. Tatayo na sana ako nung may nakayakap sakin, di ko ma aninag ang kanyang mukha. Am I dreaming again? Bigla siyang gumalaw. Now, I can see his face clearly and it's Alton! Tumayo ako ng dahan dahan pero hinila niya ako pahiga then he hugged me. "Baby" he said in a husky voice. His voice shivers down to my spine, I don't know what gotten into me but, I let him. In his arms, I felt like I'm safe, like I'm protected by him. Di ko alam kung bakit nagkakaganito ako. Instead of arguing with my feelings, I close my eyes arms, and I slowly fell asleep.

Nagising ako dahil gumalaw ang higaan. I opened my eyes, nakita ko ang mukha ni Alton, he began to pail but he smiles at me. "I uhm, err.. Good morning" he said at ngumiti. I smiled back at tumayo na. "AHH!" Napa sigaw ako sa sakit. Shit! I forgot injured pala ang isang paa ko. Damn! It hurts. "Aria!" Napasigaw si Alton at sinalo ako, mabuti nalang mabilis ang reflexes ni Alton kaya na salo niya agad ako. Napatingin ako sakanya, biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Naalala ko ang mga sinabi niya kagabi. Pina upo niya ako sa kama "Stop being reckless, Aria!" Nagulat ako sa pag sigaw niya.

I look at him, Naka pamewang siya na nakatingin sakin at naka ngunot ang noo niya. "Why are you shouting at me?" I asked him. Bigla siyang napa hilamos sa mukha niya "I.. ahm. I'm sorry" lumuhod siya sa harap ko. "Tara, breakfast's ready" he said and carry me like a bride. Napasigaw ako sa gulat pero kalaunan ay tumahimik nako.

Pagkababa namin ni Alton ay nakita ko si Manong Berto na naglalagay ng kubyertos sa lamesa. Nung nakita niya ako ay ngumiti siya "Magandang umaga sa inyong dalawa, Kumusta na ang paa mo?" Tanong sakin ni Manong Berto habang naka tingin sa paa ko "Maayos na po, pero masakit parin ng konti" sabi ko at ngumiti. Tumango naman siya. Binaba na ako ni Alton sa upuan, tiningnan niya ang paa ko at nangunot ang noo niya. Alam kong galit siya dahil sa ginawa ko kanina, nakalimutan ko na may sprain ako sa paa. Kukunin ko na sa ang kanin nung kinuha niya, siya ang naglagay pati narin ang ulam "Eat this and this" sabi niya sabay lagay ng hipon at gulay sa plato ko. Tumango nalang ako.

Naka upo ako ngayon sa Puting buhangin, habang nililipad ng hangin ang buhok ko. Ang tunog lang ng dagat at ibon ang naririnig ko, this is what I need right now, gulong gulo nako sa mga nangyayari. Biglang nag flashback ang sinabi sakin ni Camille Diaz sa PresCon at sinabi ni Manong Leo kahapon. I released a sighed at tumingala sa langit. Nalilito nako, whenever I see Alton, ang lakas ng pintig ng puso ko.

I heard footsteps, and suddenly may umupo sa tabi ko. I didn't mind kung sino man ang katabi ko ngayon. I know it's Alton, "Hey" he broke the silence between us "I have a question to ask" sabi niya. Nilingon ko siya "Ano yun?" I saw him playing his fingers "What if magka amnesia ka? Anong gagawin mo?" Kinabahan ako sa tanong niya, It's a simple question but Damn! Parang ang hirap sagutin. Huminga muna ako ng malalim bago sinagot ang tanong niya "I'll try to recover the memories that I've lost" I said, umangat naman ang tingin niya, our eyes met. "But, what if pinipigilan ka nilang irecover ang mga memories na yun? At pinapalitan ng bago?" Tumingin ako sa Langit "If they try to stop me from recovering my memories, then I'll go far away from them. Alton, if the mind forgets, the heart will remember it all" I said at nilingon siya. Ngumiti siya "That's a great answer, Aria" he said at tumingin sa dagat

'I hope that heart will remember me too'

I heard him whispered.