En Son Umutlar Ölür

5. Bölüm

  Adını öğrenmemin üzerinden uzun zaman geçmişti. Bir isim içinde her anlamı nasıl taşıyabilirdi ki böyle? Her Umut deyişimde kalbimden bir şeylerin kopup ona koştuğunu hissediyorum. Hissetmemem gereken şeyleri hissediyorum belki de. Olmaması gereken şeyler yapıyorum. Fakat elimde mi? Bu kalbin atışı bir kere değişmişti.

  Ve geçen haftalar içinde bakışlarımız defalarca buluşmuştu. Garip olan şey artık bakışlarını kaçırmıyordu. Ona deli gibi bakarken o da bana bakıyordu. Ya da ben anlamak istediğim gibi anlıyordum, bilemiyorum.
Bir kaç zamandır Instagram hesabını arıyordum. Ama bulamıyordum. Tamam dışardan bakınca sessiz, sakin bir tip gibi duruyor ama sosyal medya kullanmayacak kadar asosyal olduğunu düşünmüyordum. Arama motoruna Umut yazıp herkese tek tek bakıyordum, bulamayınca kapatıyordum. Ama bu sefer kararlıydım. Bugün onu bulacaktım.
Instagrama girip yine arama motoruna adını yazdım ve aşağılara inmeye başladım. Yavaş yavaş inmeye devam ederken durakladım, çok aşağı inmiştim. İyice umudumu kaybetmişken, küçük bir sarı kafa gördüm. Anında tıkladım. Evet buydu o! @umtsrhn. Elim ayağıma dolaşmıştı resmen. Resmen bulmuştum ya! Biraz daha bulamamış olsam asosyal damgası yapıştıracagım yiğidimin 600 küsür takipçisi vardı?? 

Hesabının Gizli olması beni biraz üzmüştü tabi. Ama olsun.. Hemen WhatsApp'a koşup kızlara mesaj attım. Elim titremesi yüzünden düzgün yazamıyordum ama onların anladığından emindim. Hatta daha "OHAAA KIXLAAAAAFRRRR İNANAMOTUUUMÖÖMM" yazdığımda Selin anlamıştı ne olduğunu. "İstek at, istek att!!" muhabbetleri dönerken, atıp atmamak arasında kalmıştım. Emin değildim. Ya kabul etmezse? Aradan biraz zaman geçmeliydi.. 

----------------------------
O hafta ilginçti bizim için biraz. Okulda sürekli karşımıza çıkıyordu arkadaşlarıyla. Bizim gittiğimiz merdiveni değil, başka birini kullanıp karşılaşmamızı sağlıyorlardı. Asıl ilginç olan bunu gülerek yapmalarıydı. Hayır yani dalga mı geçiyorlardı? Anlamıyorduk.. Belki de bizimle ilgili bir şey değildir diyorduk kızlarla. Ama içim içimi yiyordu tabi.
İstek atsam tanır mıydı acaba? 

------------------
Haftasonu da gelip gidiyordu. Pazar günüydü, ve ben duştan çıkmıştım. Saat geç oluyordu artık. Saçlarımı taradıktan sonra telefonumu elime aldım. Kızların attıkları şeylere cevap verip yine onun hesabına girdim. Artık başlıcalarımın ilk sırasındaydı. Bulmak zor olmuyordu yani..
Elim sürekli takip et butonuna giderken emin olamıyordum. Sonunda üzülen olmak istemiyordum. Ama şeytan resmen sol yanımdan vesvese veriyordu. Atsam ne olurdu ki? En kötüsü .. Kabul etmezdi. Bu ne kadar canımı acıtabilirdi ki?
Takip et butonuna tıkladım ve yatağa uzandım..