Κατι Παραπάνω Απο Αδέρφια

16ο Κεφάλαιο

"Οχι..Πας καλα? Που σου ηρθε αυτο?" Ειπε ξαφνιασμένη η μαμά μου..
"Τοτε τι?" Ρωτησα εγώ μπερδεμένη..
"Λοιπόν..." Φαίνονταν ότι δισταζε να το πει...Άλλα γιατι.?
"Καταρχήν θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι τελικά δεν θα παμε σε αυτο το σπιτι που λέγαμε, διοτι ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να το δώσει στην κορη Του"
"Αυτό είναι καλο" Σχολίασε ο Χρήστος τρώγοντας μια πιρουνια από την σαλάτα...
"Ναι...Και Aννα θα πρεπει να αλλάξεις σχολείο"
"Οκκ"
"Τι οκ?" Με ρωτησε η μαμα μου ανήσυχη...Τι νομιζε ότι θα κανω πολεμο?
"Οκκ..Ετσι κι αλλιώς ολοι οι κολλητοί μου είναι σε ΕΠΑΛ και εγω εκανα παρεα με κάτι παιδιά στο σχολείο για να μην είμαι μονη.."
"Αα ωραία!! Μπράβο που το πηρες τοσο χαλαρα!!" Είχε ανακουφιστεί τελείως από την στιγμη που άκουσε την απάντησή μου...

Φάγαμε και αφού τελειωσαμε ηταν σειρά μου να μαζέψω το τραπέζι, έτσι οι άλλοι πηγαν στο σαλονι. Βασικά ο Χρηστος πηγε στο σαλονι, Η μαμα μου και ο Παναγιώτης πηγαν για ύπνο γιατι ήταν κουρασμένοι...Όταν τελειωσα με το τραπέζι ανοιξα το κινητό μου να δω τι ώρα είναι.. 09:48..Νωρις Είναι ακόμα για υπνόμο...Πήγα στο σαλονι και βρήκα τον Χρήστο να κάθεται βλέποντας μια ταινια στην τηλεόραση..

"Δεν θα βγεις σήμερα?" Τον ρώτησα
"Μπαα.."
"Αα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι.."
"Πες μου"
"Το σχολείο σου γιατί δεν είναι ανοιχτό?"
"Γιατί έγινε ένας φόνος" Είπε γυρνώντας προς το μερος μου..
"Πλάκα κανεις?" Του ειπα τρομαγμένη
"Ναι...χαχαχα"
"Τι να σου πω..Ωραίο αστείο" Είπα θυμωμένη
"Χαχαχαχα ήταν"
"Πες μου"
"Δεν ξέρω ακριβως..Αλλά νομίζω ότι κατι γίνεται με τους καθηγητες και δεν έρχονται για μάθημα, κάτι τέτοιο.."
"Και ποιος θα σου πει ποτε θα ανοίξετε?"
"Η Χριστίνα.."
"Ποια ειναι η Χριστίνα?"
"Το φυτο της τάξης μας..." Απάντησε προσπαθώντας να κρύψει το γέλιο που πηγενε να σχηματιστεί στο πρόσωπο του..
"Δεν είναι ωραίο να λες κάποιον φυτό..Να το ξερεις αυτο.."
"Καλα μωρέ σιγά.."
"Όχι καλά μωρέ σιγα...Μην το ξαναπεις.."
"Καλααα.."
"Ετσι!"
"Θες να κάνουμε τιποτα?"
"Σαν τι?"
"Να παίξουμε κανένα επιτραπέζιο Ή θάρρος ή αλήθεια"
"Ναιι!! Αλλά πάμε στο δωμάτιο για να μην κάνουμε φασαρία" Είπα ενθουσιασμενη..Ναι βαριόμουν..Τι να κάνουμε? Τα έχει αυτά η ζωη...

Ο Χρήστος έκλεισε την τηλεόραση και πήγαμε στο δωματιο..Αποφασίσαμε να παίξουμε θάρρος ή αλήθεια γιατί τα επιτραπέζια που ειχε ήθελαν συγκέντρωση και εμεις ειχαμε ελάχιστη αυτή τη στιγμή..Ο Χρήστος άρχισε πρωτος...

"Θάρρος ή αλήθεια?"
"Χμμ..Θαρρος"
"Λοιπόν..Εχεις το θάρρος, να βγεις στο παράθυρο και να φωνάξεις <Με λενε Αννα και μ αρέσουν οι κωλοι>>?"
"Έλα ρε Χρήστο" Είπα εγώ γελώντας..
"Δεν έχει έλα ρε Χρήστο..Έχεις το θάρρος ή οχι?"
"Καλααα..."