Irish's POV
"Can I ha---" pinutol ko ang balak nyang sabihin dahil sa gulat ko kanina.
"Shut up!" Galit pa din ako sa kanya, pero nangingibabaw pa din ang guilt na nararamdaman ko.
tumakbo ako papunta sa parking lot at dun nagisip. Dapat hindi ko sya pinayagan! God! Parehas kaming may kepyas. Di pwede yun!
Napagisip-isip ko ng umuwi 12:30 am na din kasi at baka hinihintay ako ni manang. Pagkadating ko sa bahay ay wala akong ingay na naririnig, as always. Pero teka, parang may nakalimutan ako at hind ko maalala kung ano yon.
"Shit!" Napa-lakas ang sigaw ko at um-echo sa buong bahay. Buti nalang nasa baba ang kwarto ni manang at hindi nya ako maririnig.
"Hala! Yung cellphone ko! Madami pa namang importante dun tsaka wala pa ng password!" Sinabi ko sa aking sarili habang nagdedesisyon na babalikan ko ba ngayon o bukas na.
Hindi ko nilalagyan ng password ang cellphone ko dahil ayaw ni Ivan na may tinatago ako sa kanya. Psh.
Nakapag desisyon na akong babalikan ko ang cellphone ko sa bar. Alangan namang hindi -_- lahat ng vlog at importanteng pictures ko andon. Bat ba kasi kinalimutan ko pa!
*sa bar*
"Binalikan mo ko?" May binalikan akong gamit hindi ikaw! No! N-O, No! Lasing na ata to kanina pa. Hays.
"I-i just came here because I want t-to check if my cellphone is here." Nauutal na sabi ko sa kanya, dahil naaalala ko pa din ang nangyari kanina. Yuck ew.
"Oh. Yung cellphone mong may lockscreen na picture mo ng boyfriend mo? hahaha" sabi nya sakin habang nakatulala sa boteng may lamang alak.
Boyfriend? Hindi ko sya boyfriend at malabong mangyari yun.
"Parang familiar yung mukha nya sakin. Haha! Sorry nga pala ulit da kanina, I'm just uhm. Nadala lang ng emosyon. Hahahaha!" Kinuha nya ang phone ko sa bulsa nya at ibinagay sa akin.
Baliw na 'tong babaeng to! Tsk.
"Thanks. Bye!" Nagmamadali akong pumunta sa sasakyan at umuwi na ng bahay. Oo lagi akong nagmamadali
Sa bahay.
Dumeretso lang ako sa kwarto, hindi ako makatulog. Hindi pa rin malawa sa isipan ko yung nangyare kanina sa bar! Ew kadiri. Ugh. Tiningnan ko nalang yung mga pictures at videos namin ni bro sa cellphone ko at nagpatugtog ng music hanggang sa nakatulog na ko.
Rebel's POV
Sawang sawa na ko sa buhay ko. Sawa na kong magmahal, sawa na kong magaral. Sawa na akong mabuhay sa mundo! Ano pang silbi ko dito kung patapon na din naman tong buhay ko?
19 years old. Kung tutuusin marami pang pwedeng mangyari sakin. Pwede ko pang matupad yung mga pangarap ko kung magsisikap ako. Pero hindi e, malabo ng mangyari yun kasi mismong magulang ko binababa na din ako.
San pa ba ako pupunta? San ba ako makakapag labas ng sama ng loob? Saan ba ako makakakalimot at makakapag isip ng iba't-ibang bagay?..
Sa bar.
Tinawagan ko ang isa sa mga kaibigan ko, si Allyson. Sya lang ang nakakaintindi sakin, hindi ko sya bestfriend at wala akong bestfriend.
"Hey ally"
"Hey! Napatawag ka?."
"Tara sa bar"
"Okay tingnan ko kung keri ko pa"
BINABASA MO ANG
Inevitable (DISCONTINUED)
FanficNOTE: NOT A BECHLOE FANFIC --- PAG ASA? BESTFRIEND? KAIBIGAN? Maraming problema hindi pagkakaintindihan ang humahadlang para masabi nila sa isa't-isa ang totoo. Mahal nila ang isa't isa, mahal nya si Bro. Ngunit ang tanong, mahal din nga ba siya nit...
