Kader Oyunu

Devamı

Saat 07:15. Pencereden dışarı baktığımda aydınlık gün yüzüne vurmuştu,karanlık ise; terketmişti.

Alarm... Neden beni uykudan alıkoymak zorundasın? Uykumla baş başa güzel bir ilişki yaşamak varken nedir bu kışkırtmaların? Sadece uyumak istiyorum ,gerekirse çılgınlık yapıp komada kalmak günlerce aylarca uyumak istiyorum...Saate baktığımda az vaktim kalmış olmalıydı ki apar topar hazırlanıyordum.Her zaman ki gibi rutin bir hazırlıktı; Yataktan kalk, elini yüzünü yıka,üstünü değiştir, kahvaltı yap,dişleri fırçala ve çık.Aynanın karşısında bile durduğum yoktu, kendime bakacak zaman da bulamıyordum zaten, daha doğrusu böyle olmayı kabullendiğim için diyebiliriz; Doğal ve sade.

Okula geldiğimizde gözlerim, okulun kapısında arkadaşlarıyla birlikte takılan Matt'ı görüyordu.Önüme bakarak onu görmezden gelmeye çalışıyordum.Fakat her ne kadar görmezden gelmeyi başarsakta tanınmış bir ses kulağıma geliyordu..

''Günaydın'' dedi Matt gülümsemeyle karşılık vererek.

''Günaydın'' dedim oldukça biraz soğukca davranmıştım.

Alışılmış bir durumun içinde olan utangaçlığım ona karşı belli etmemden ötürü çekinerek hızlı adımlarımla birlikte sınıfa doğru yürüyordum. Sınıfa girdiğim de gözlerim hemen Sarah'ı aradı fakat daha gelmiş değildi.Yerime oturup sınıfa  öyle göz ardı edindiğimde oldukça sessiz ve sakin görünüyordu. Kimileri yeniden uykusuna kavuşmuştu , kimileri  kulaklık ile müzik dinlemekle meşgul ,kimileri de yanındaki arkadaşıyla sohbet etmekle geçiriyordu vakitleri... Hocamız kendini tanıtmakla başlamıştı derse, geçmiş hayatta almış olduğu eğitim serüveni, maceraları,başarıları... Adı Molly'di, oldukça çekici birine benziyordu ; Sarışın, mavi gözleri, sakin görünen güler yüz,erkekleri baştan çıkartacak güzel bir kalçaya sahip vücut,olgun bir bayan diyebileceğimiz kadar 35 yaşlarında diyebiliriz. Sarah daha ortalıkta görünmüyordu,nerede kaldı acaba... Beklenmedik köşe başından fısıldayarak konuşur gibi ses geliyordu kulağıma ;

"Şşş..Clarissa, endişelenmeye gerek yok birazdan gelir Sarah." dedi Matt tatlı bir gülümsemeyle.

Anlamış olmalıydı ki yüzümdeki bu endişe tavırlarım. Ne kadar da aptalca bir duygu, bu duyguları açıkça belirtecek kadar.Aradan biraz zaman geçtikten sonra Sarah acele eder gibi sınıfa girmişti.Sonunda geldi dedim...Hocamızdan derse geç kaldığı için özür dilemesiyle birlikte nefes almaktan zorlanır gibi yanıma gelmişti,koştuğundan olsa gerek. Yüzü pek iyi görünmüyordu,üzgün bir hali vardı... anlaşılan işler yolunda gitmeyen bir sorun olmalı.

''Nerede kaldın sen? Öyle merak ettim seni''

''Hiç sorma,sabah sabah nelerle karşılaştığımı bi bilsen... Takip edildim or*spu çocukları yüzünden, kıçımı zor kurtardım.'' oldukça sinirden sessizce zor konuşuyordu ve titriyordu.

"Ciddi misin?" dedim şaşkınlığımı belirterek. "Neden takip edilesin ki? Kim bunlar? Tanıyor musun?'' merakımdan sorguluyordum.

"Evet tanıyorum, ders bittikten sonra anlatırım. Yoksa hocadan da kurtulmak zor olacak'' dedi acı acı gülerek.

Ders bittikten sonra kantinden kahvelerimizi almasıyla birlikte bahçede bulmuştuk kendimizi.Merak etmekten iyice sabırsızlanıyordum.

"İlk kez başıma geliyor değil'' dedi Sarah sakin bir konuşma tarzıyla konuşmasıyla birlikte  benden önce davranmıştı. "Daha önce de böyle birşeyle karşı karşıya geldim. Geçmişte yaptığım hata yüzünden bu saçmalık durumlara düştük.İnan çok pişmanım.Kim bilebilirdi ki bu duruma düşebileceğim... ''

''Nedir bu hata?'' dedim şaşkınlıkla.. Daha yeni birbirimizi tanımışken ona birşeyler olacağından korkuyordum.Üzülmeni istemiyordum.Kim ister ki yuvası olmayan bir kızın bu acı olaylarla yüz yüze gelmesini..