The Right Way

Hoofdstuk 10.1

Arda stak zijn hand op terwijl ik naar buiten liep. ''Hi, ben je er klaar voor?'' Ik knikte en samen begonnen we te lopen. Terwijl we samen liepen observeerde ik Arda. Hij zag er best goed uit. Zijn bruine warrige haar en zijn bruine ogen gaven hem echt een uitstraling. Mijn concentratie was zo erg verstoord door de aanwezigheid van Arda, dat ik over een klein steentje struikelde. Net toen ik dacht "Welkom nieuwe blauwe plek" , viel het me op dat het wel erg lang duurde voor ik op de grond viel. Pas enkele seconden later werd ik me bewust dat ik niet gevallen was maar dat Arda me had opgevangen. Hij keek me aan, "Gaat het?" Een beetje verstrooid stond ik op en knikte snel. ''Ja hoor! Dank je! Je hebt me weer eens gered", zei ik lachend. Hij lachte mee.

Ik zag dat we ondertussen al aangekomen waren bij de Starbucks. ''Kom, omdat je me gered hebt, zal ik vandaag trakteren.''

Een heleboel gekibbel later, over dat Arda er niet mee instemde dat ik zou betalen, stonden we eindelijk aan de kassa en geloof het of niet maar ik betaalde! *evil laugh*

We zaten samen te drinken van onze koffie. ''Hoe was het vandaag bij de meisjes?'', vroeg Arda.

Ik begon hem te vertellen over Esmée haar tekeningen, het lekkere eten van haar mama,...
''Ik ben echt blij dat je zo goed kan opschieten met hen'', zei Arda. ''Ik ook, ik was al bang dat ik met niemand zou kunnen opschieten hier''. Arda glimlachte.

Een poosje later kwam er iets in me op. ''Arda, ik wilde je nog iets vragen'', begon ik. ''Vlak voor het eten bij Esmée, viel het me op dat ze allemaal Bismillah zeiden voor het eten. Wat betekent dat eigenlijk?''

Arda keek me glimlachend aan. ''Je hebt het dus gehoord. Bismillah, betekent in de naam van Allah. De uitgebreide versie ervan is Bismillahirrahmanirrahim: in de de naam van Allah, de barmhartige, de genadevolle. Het is een zin die we als moslims gebruiken voor elke handeling die we verrichten. Ook bij het eten dus. Kort gezegd, we starten aan al onze handelingen met de naam van God, in de hoop dat alles wat we doen zo goed mogelijk zal gebeuren''.

Ik hing letterlijk aan zijn lippen. ''Fascinerend'', wist ik uit te brengen. ''Maar Arda, wie is Allah dan eigenlijk? Hoe weet je dat er een God is? Hoe weten we dat deze God net Allah is? Waarom zou Jezus geen God kunnen zijn?''

Arda lachte, ''wow, dat zijn er plots veel! Zal ik vandaag al starten met vraag 1? Kunnen we volgende keer verder doen''.

Ik werd rood, ''Ja natuurlijk, ik ben gewoon wat nieuwsgierig''.

''ik denk dat ik vooral je interesse heb opgewekt'', zei Arda lachend. ''Ik ben nu eenmaal een persoon naar wie men graag luistert''.

We begonnen allebei luid te lachen.

''Kijk Selena, soms is het erg moeilijk om te begrijpen dat er een God is. We begrijpen vooral niet waarom we hem niet kunnen zien, hoe het mogelijk is dat hij over de wereld regeert. Maar met je gezond verstand geraak je eruit. We gaan samen redeneren oké?''

Ik knikte.

''Stel je voor, ik leg een paar spullen naast elkaar. Een hamer, een paar vijzen, houten planken,... En ik zeg in mezelf van: al deze spullen gaan zich vanzelf samenvoegen en morgen zien we hier een tafel staan. Wat zou je dan denken?''

''Ik zou denken dat je gek bent. Hoe kan het nu dat een tafel uit zichzelf wordt gemaakt?''

''goed opgemerkt! Dus we zijn het erover eens dat er niet zomaar uit het niets een tafel kan ontstaan. Zou dan zo iets groots als de Aarde uit zichzelf kunnen ontstaan? Zo van, hier, we zetten een paar mensen, bomen en wat water naast elkaar. Vorm maar de Aarde. Als we zelfs bij een tafel iemand nodig hebben die alles in elkaar steekt, zouden we dan ook niets zo iemand nodig moeten hebben voor de Aarde? Iemand die sterk genoeg is om zoiets moois en geweldigs als de Aarde te creëren. Iemand die intelligent genoeg is om alle systemen op Aarde te creëren? Zouden we gewoon als mens ooit op de zwaartekracht kunnen uitkomen? Zouden we als mens weten hoe we de Aarde net moeten plaatsen zodat deze
niet smelt door de nabijheid van de zon? Zouden we ooit geweten hebben wat de exacte hoeveelheid O2 in de lucht moet zijn zodat een mens kan overleven? Dit toont ons allemaal dat de Aarde geschapen is door een allemachtige en alwetende Schepper. Snap je het een beetje?"

Ik dacht heel diep na. Alles wat hij zei klonk zo vanzelfsprekend. Hoe komt het dan dat ik er nooit aan gedacht heb?

''Sorry, ik denk dat ik je wat overspoeld heb met informatie'', zei Arda.

''Nee, helemaal geen probleem! Wil je verder gaan alsjeblieft?''

''Oké laten we dan overgaan naar het tweede voorbeeld. Als je iets wil vragen of het wordt je te veel, zeg het dan oké?''

''Komt in orde'', zei ik glimlachend tegen hem.

Na een lange tijd een nieuw deeltje! Let me know what you think 💕