My Nutcracker

Chapter V

Binitawan kong muli ang Nutcracker na hawak ko at natulog nalang muli.

I'm tired of waiting for you Mr. Nutcracker. You broke your promises, sana sinabi mo nalang agad. Sana sinabi mo nalang agad sa akin para hindi na ako umasa pa. Kasi masakit maghintay sa wala Mr. Nutcracker. You didn't know how much I missed you. You really don't know how it pains me, knowing that you'll never be in my side again. Pero ngayon, ngayon ang araw kung kailan kita nakilala sa panaginip ko. Pasko.... Paskong matatapos ng wala ka.. At kahit kailan ay hindi na kita aalalahanin pa.

I woke up crying again, dahil ang huling panaginip ko na nandoon siya ay naulit nanaman. Pero sa pagkakataong ito ay hindi na dahil sa umaasa parin ako na babalik siya. Ang mga luhang ito ay dahil sa tinatanggap ko na. Tinatanggap ko na hindi na siya babalik pa.

Sino ba naman kasing niloloko ko. He is just part of my childhood memories and for Pete's sake I'm already eighteen and yet I'm still stock with my childhood memories. I am so ridiculous.

Agad akong tumayo ng makita kong malapit nang mag-gabi pero laking gulat ko ng may makita akong isang napakagandang puting gown sa aking harapan. Agad ko itong nilapitan at hinaplos-haplos pa.

Ang napakalambot nitong tela ay naging dahilan para ako'y mapangiti. Nakikita ko lang ang ganitong kasootan kay Queen Kylah. At hindi ko inaasahang makakakita ako nito sa harapan ko ngayon. Kanino ito galing? I walked around to this gorgeous dress at ang ganda talaga niya. Kumikinang ang mga clear crystals nito sa bewang hanggang sa mag fade na ito pababa. May sleeves din ito na talaga namang nagustuhan ko dahil nagmukha itong hindi revealing -- I hate those anyway. At isa pa, ang magsusuot nito ay talaga namang mangingibabaw sa lahat. Im pretty sure for that thing------

"Windy?" nagulat ako at agad kong tinanggal sa kamay ko ang gown ng marinig ko ang boses ni Tita Natalie.

"P-po?" sagot ko agad at humakbang pa papalayo.

"Bakit hindi ka pa handa? Isang oras nalang ay susunduin na kayo ng mga Knights ng palasyo para sa pagdiriwang." mahinahon nitong tanong pero hinarap ko lang siya ng walang pagkainteres.

"I don't want to go Tita Natalie, I don't want to attend a strangers' birthday party." deretyo kong sabi dito. Nakita ko namang nalungkot ito, the reason why I don't want to talk to her. Ayokong nakikita ang ekspresyon niyang 'yan.

Hindi ito nagsalita at hinawakan lang ang sleeve ng gown na nasa tabi ko.

"You bought this gown?" agad ko sa kanyang tanong pero nagulat ako ng umiling ito.

"No not me, Zilla buy this one for you." sagot naman nito na ikinagulat ko.

~To be Continued