ⓣⓗⓡⓔⓔ [2]

373 14 3
                                    

[!] Flashbacks/Past events are intended in this chapter.
PART TWO

Isang buwan na din ang nakalipas simula ng nagkakakilala si Mingyu at Wonwoo, at sino nga bang magaakala na sa isang buwan na 'yon mas naging malapit sila sa isa't-isa.

The night after their first encounter, was the second time they met each other, paano kasi papasok na ng gate sa school si Wonwoo ng may nakabangga siya at sa swerte nga naman at sa trip ng tadhana walang iba kundi si Mingyu ang nakabangga niya. Pagkaangat na pagkaangat niya ng ulo mula sa pagkakabangga dito, nakita niya agad yung mga ngiti ni Mingyu. At binati agad siya, parehas silang gulat dahil kung sa may gate sila nagkabanggaan ibig sabihin nasa isang eskwelahan lang sila pumapasok. Hindi naman na nagtaka si Wonwoo kung bakit di niya kilala at nakikita si Mingyu noon pa, kailan ba siya naging interesado sa mga nasa paligid niya, He doesn't have the word 'socialize' in his vocabulary.

And to make the story short after their second encounter, masasabi ni Wonwoo na nagbago na ang buhay niya hindi na kasi siya yung dating teenager na laging nagiisa at laging nasa gilid. Since Mingyu came to his life natuto rin siyang makisalamuha sa iba, but still mahiyain pa din si Wonwoo.

He started to make friends since then. He actually met 11 guys which is Mingyu's friends. Anim doon kaklase niya pala pero Wonwoo as Wonwoo syempre di niya kilala kasi wala siyang pakialam noon sa paligid niya. The other 4 are Mingyu's classmate samantalang yung isa naman which is ang kanilang maknae ang siyang nalayo sa grade levels nila.

Considering that Wonwoo learned to make friends because of Mingyu ayun nga hindi na masyadong naging malungkot ang buhay niya. Even though, he, still have doubt of letting himself get attached to the people around him especially Mingyu, pinabayaan niya nalang ang takot at pangamba na naiisip niya. He should be thankful instead dahil kung baka wala si Mingyu, maybe Wonwoo committed suicide already.

Wonwoo's life outside their house maybe changed but not his life inside. Wala pa ding pinagbabago sa buhay niya sa loob ng bahay nila. He still have his parents who seems to dedicate their lives to argue with each other, wala pa ring nagbabago doon. But atleast now Wonwoo have Mingyu and their other friends, hindi niya na isang beses natakasan ang nararanasan niya, nagagawa niya na ng paulit-ulit. And it is all because of the help of Mingyu.

Sa isang buwan na pagkakakilala nila, nakilala niya na rin ang mga magulang ni Mingyu, paano ba namang hindi eh kulang nalang minsan patirahin na siya nito sa bahay nila. Masyadong mabait ang mga magulang ni Mingyu na minsan hinihiling nalang ni Wonwoo na sana naging magulang niya nalang din ito. Hindi din siya nagtataka kung saan nakuha ni Mingyu ang pagiging mabait nito, dahil ang mga magulang nito ay ganoon na ganoon din.

Mingyu is like a hero, angel & knight in shining armour mixed together for Wonwoo. Sa isang buwan na magkakilala sila sobrang laki ng naitulong nito sakanya, na minsan di siya makapaniwala na na nakakuha siya ng kaibigan na katulad ni Mingyu, a friend who is so selfless that he get to share his own family and friends to Wonwoo. To Wonwoo who is just a broken and lost boy (//Im just a lost boy not ready to be founddd~ aheu sorry na kbye;;).

All Wonwoo can think right now is that he is lucky to have a best friend like Mingyu. Yes he see Mingyu as his best friend  kahit siguro hindi ganoon ang tingin sakanya ng nakababata dahil sino ba naman siya, he is just some boy na dumating bigla at kinaibigan ni Mingyu and beside Mingyu have a circle of friends and maybe they are Mingyu's best friend. but still for Wonwoo, Mingyu is his best friend.

-------------

2 years later (Mingyu is 17 and Wonwoo is 18)

Back To December ु meanieTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon