Back To December ु meanie

ⓣⓗⓡⓔⓔ [5]

[!] Flashbacks and past events are intended in this chapter.
PART FIVE
___________________

(2 years later, Mingyu is 20. Wonwoo is 21.)

Nagising si Wonwoo na may humahaplos sa ulo niya, at pagkaangat niya ng ulo nakita niya agad si Mingyu na nakangiti sakanya.

"Antok ka pa?" Mingyu asked him when he yawned.

Umiling lang siya at napatingin sa harap niya kung saan may laptop na naglalaman ng ineencode niya na natulugan niya pala.

"Anong oras na?" Tanong niya sa kasintahan (//gara ng tagalog q ameyshing:;)

"Mmm. Oras na para yakapin mo ako" Mingyu said childishly at inilahad ang dalawa niyang kamay para humingi ng yakap kay Wonwoo

Wonwoo just looked at him wearing a straight face.

"Seryoso ako Gyu."

Mingyu pouted pagkasabi noon ni Wonwoo

"Grabe ka Wonwoo ko, seryoso din kaya ako dun, oras na talaga para yakapin mo ako, hindi mo na ako niyayakap e. Masyado ka na kasing busy" ani Mingyu na nakapout pa rin.

Napabuntong hininga nalang si Wonwoo at lumapit kay Mingyu. Umupo siya sa tabi nito at sinandal ang ulo niya sa balikat ng nakababata. Inakbayan naman siya ni Mingyu at hinimas himas ang balikat niya.

"Sorry na, alam mo naman na--" before Wonwoo could say anything else Mingyu already cutted him.

"Alam ko naman yun Wonwoo ko, kaso lang nagtatampo na ako sayo, lagi nalang yang laptop mo yang kaharap mo pero naiintindihan ko naman kasi alam kong kailangan mong maipasa yang sinusulat mo para maaprubahan na nila at para maipublish na" Mingyu said at saka hinawakan ang kamay ni Wonwoo

Mingyu is talking about Wonwoo's blooming career in writing, parehas na kasi silang nasa college ngayon, at si Wonwoo is Major in Literature. (//kung ano nalang pinagsasasabi ko dito? Meron ba neto? Correct me nalang kung anong pwede imajor pagcollege paggusto magwriter. goxh imbento pa mur:;) Anyway may isa siyang isinulat na nagustuhan ng isang professor niya, it was one of the projects his professor gave him at nasabi nitong may malaking potensyal si Wonwoo na maging writer and because of that his professor told him na ipapasa ang ginawa niyang project sa isang publishing company, at kung magustuhan, Wonwoo can have an opportunity to publish his own book. At nang maipasa na nga ang project niya, The publishing company liked it, and asked him kung may mga naisulat na ba siya, na maaari at gusto niyang ipublish, and Wonwoo as Wonwoo na meron na din palang nasimulan na isulat noon e yun na yung tinatapos niyang gawin ngayon para maipasa niya at kung maaprubahan e maipupublish na.

"Ang akin lang, ilang araw ka ng puyat. Ayokong magkasakit ka Wonwoo ko. Maipapublish nga yan, magkakasakit ka naman, anong saysay nun diba?" pagpapatuloy ni Mingyu

Tahimik lang si Wonwoo na nakikinig sa boyfriend niya alam niya kasing papaalalahanan nanaman siya nito ngayon.

"Mabuti nalang nga at pinayagan ako nila Eomma na magstay muna dito kasama mo, alam kasi nilang kailangan mo ako"

Napatingin naman si Wonwoo kay Mingyu

"Weh? bat naman kita kailangan?" He said jokingly

"Syempre kasi kung wala ako walang magpapaalala sayo na matulog ka na, o kaya kumain ka na o kaya magpahinga ka na! masyado ka na kasing focus diyan sa ginagawa mo, di mo na nga ako naaalala" Sabi ni Mingyu na sinadyang hinaan ang mga huling salitang binitawan niya