Kroon

Hoofdstuk 11

"Oké meiden, ter ere van onze mooie feestdag is het de bedoeling dat jullie allemaal op een praalwagen kruipen en een beetje paraderen in de stoet! Let op, hiermee kan je een goede - of juist slechte - indruk maken op prins Vincent!"

Nadia klonk enthousiaster dan ik van haar gewoon was.

"Oh, en op het volk", mompelde ze er nog ietwat afwezig achteraan.

We stonden met z'n allen in de tuin de reusachtige praalwagens te bewonderen. Allen waren ze rijkelijk versierd in een verschillende kleur met bijpassend thema. Zo was het kleurenthema van één van de wagens groen en stegen er metershoge grassprieten uit omhoog. Er stonden allerlei grote planten en bloemen en bovenop dat alles was een platform gebouwd met drie tronen.

Lag het aan mij of was dit weer één van de onnozele ideetjes van de koning? Ach ja, zo had het volk nog eens iets te doen.

"Oh, moet je die witte praalwagen zien! Hij is prachtig!", riep Aline uit, wat leidde tot een aantal geïrriteerde blikken van de anderen.

Ze wees naar de met witte veren bezette wagen vol zwaanachtige figuren, een grote maan en verschillende sterren. Hier en daar gouden accenten, en men was niet zuinig geweest op glitters. Ik moest haar gelijk geven. Dit was veruit de mooiste van ze allemaal.

"Goed. Hoe gaan we jullie verdelen? Wel! Dat gaat als volgt!", ging Nadia verder met haar verhaal. Het leek wel alsof ze een spelshow presenteerde.

Een geeuw verliet mijn lippen. En de ochtend was nog niet voorbij!

"Elke praalwagen heeft een andere kleur. Zoals jullie zien, zijn jullie allen in één van die kleuren gekleed!"

Iedereen keek naar zichzelf en daarna naar de jurken van anderen. Een aantal zuchten en gejammer weerklonk.

"Ja! Inderdaad! Jullie snappen het al! Oké, ga dus maar bij de matchende praalwagen staan, girls!", zei Nadia dolenthousiast.

Dit was vast één van haar plannetjes geweest. Anders was had ze nooit zo gemotiveerd geklonken.

Mijn jurk was blauw, wat betekende dat ik bij de - wat een verrassing - praalwagen in waterthema hoorde.

Ik keek naar Aline. Zij droeg een rode jurk en keek nogal ontgoocheld voor zich uit.

"Ik ben bij Loraine...", zuchtte ze. En het klopte.

Die hatelijke Loraine Putisine was samen met haar side chick Hélène Dubois, die ook een rode jurk droeg, al naar hun praalwagen gestapt. Ze stond al luidkeels de meisjes van de gele praalwagen uit te lachen omdat zij lekker op een kuikentjeswagen mochten gaan staan.

De rode praalwagen had namelijk het thema - jawel - liefde.

"Bekijk het positief", zei Anna, die bij ons was komen staan. "Je bent vast één van zijn favorieten nu je in die groep bent ingedeeld."

Anna had een lange, smalle, witte jurk aan. Een zwaan.

"Volgens mij moeten we verzamelen. Veel succes vandaag!", zei ik.

Aline en Anna knikten en schuifelden naar hun praalwagen.

Ik zuchtte. Ik vond het erg voor Aline dat zij met Loraine was opgescheept vandaag, maar stiekem was ik toch blij dat ik niet met haar was ingedeeld.

Ik was de laatste om bij de blauwgekleurde praalwagen aan te komen. Tot mijn verbazing waren we niet met 3, maar met 4 in totaal. Violet Zen, het platinablonde meisje, een kandidate die ik niet kende en Yana Baker.

"En ik dacht dat we vandaag eindelijk de prins nog eens mochten zien! Ach ja, maakt niet uit, misschien als we vandaag onze best doen dat we hem wel heel snel weer kunnen zien!", zei ze tegen het meisje dat ik niet kende.