Nagmadali akong maglakad dahil ayoko na makausap pa sya. Ayoko nang magkaroon kami ng ugnayan. Even as a friend. I hate it. I hate him.
Nilagpasan ko na ang library dahil nawalan ako ng mood para mag aral. At sure ako na susundan nya ako.
Napagdesisyunan kong umuwi muna tutal half day lang kami dahil magkakaroon ng retreat ang senior high school. Ugh! Senior years!
Nag aabang ako ng taxi ng may humablot sa braso ko. Kaya napalingon ako.
"Sab. I'm sorry about-"
"Its okay. Its fine. I'm fine" pinutol ko ang sinabi nya at sumagot ako
"I'm sorry about what happen to us" sabi nya habang nakayuko.
How pathetic! Magsosorry sya tas nakayuko.
"Is that your way of being sorry? Rude at its finest" sabi ko sabay ngisi.
Tinignan nya ako bigla at hinawakan ang dalawa kong balikat. Nakatingin lang ako sa kanya.
"Look sab" nakatingin lang sya sakin. Parang naghahanap sya ng tamang salita para sa sasabihin nya sakin.
"Go Nathan. Say it! I will hear you out. Just tell me everything right now. Right at this place. Tell me now your white lies. Then after this. Leave me alone"
Napabitaw sya sa sinabi ko. Its sounds rude. But I don't regret. As if I care.
"I know I hurt you that much but please"
"Please what? Shut it Nathan. I know you already. You and your fucking strategies" sabi at sumakay na ng taxi.
Whoo! Relief to my heart. Sakto at may taxi. Para mas maganda ang walk out ko diba?
Nagbabyahe ang taxi pero I'm still pace out. Naka uwi na ko but still pacing out. Ugh! I hate this feeling. How nathan affect me is so negative! Ayoko! Ayoko na magkaroon ng ugnayan sa kanya. Because I hate being him. Being Nathan.
Nakatulala lang ako nang nagvibrate ang phone ko. Its My Charles calling. Nakita ko lang ang pangalan nya sa screen nagiging magaan na ang loob ko pano pa kaya kung magkasama kami ngayon. I hurriedly answer my phone.
"Hello?" Masigla kong bati. I really wish that he is with me.
"Sorry" another sorry from him? Why he is always saying sorry? Ano ba to?
"So-sorry for w-what?" Nauutal akoo. Damn!
"Cause. Mmhh. Wala hehe" I hear his awkwardness.
"Anong wala?" Medyo naiinis na ko pero di ko yun pinapahalata sa kanya.
"I'm sorry because. I'm not with you this day. Yun! Thays why"
"Oh! Its okay. Even if I miss the both of you! I'm still okay" kahit hindi! Dahil wala kayo.
"Okay Sab. Sleep ka na. I thought your sleepy. Good night"
Pinatay nya yung call pero nakatulala paden ako sa cellphone. God! Charles! Why are you so cold?

YOU ARE READING
The Perfect Match
Teen FictionPwede kayang magsama ang dalawang taong mag kaiba pag uugali at kagustuhan pati na rin pananaw? Sabrina Nicole ang babaing takot magmahal at si Nick Charles ang lalaking ubod ng kulit? Is this love story will come up into a happy ending or a broken...