Κεφάλαιο 23

4 2 0
                                    

Ένιωθα λες και ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω....και ναι είχα λιποθυμήσει!

Ο Αλεξης μετά από αρκετή ώρα με βρήκε στην άκρη του πεζοδρομιου έξω από το σπίτι του!

Ενιωθα περίεργα, ποναγε ή πλάτη μου τρομερά λες και με ειχαν μόλις χτυπήσει.

- Αλεξη?
- Άνθη
- Γιατί βρισκομαι στο πεζοδρόμιο ξαπλωμένη?
- Λιποθύμησες αλλά μη φοβάσαι όλα καλά
- Νιώθω αδύναμη
- Το ξέρω μωρό μου, το ξέρω αλλά μην συγχυζεσαι
- Σ ευχαριστώ...
- Για ποιο πράγμα?

Δε μπορούσα να κρατήσω άλλο τα μάτια μου ανοιχτά μπορούσα όμως μόνο να ακούσω ούτε καν να μιλήσω.

Άκουγα συνεχομενες φωνές να με φωναζουν " Ανθη, Ανθη, Άνθη " " ένα ασθενοφόρο γρήγορα!" Είχα τρομάξει ναι δε το κρύβω ένιωθα ζάλη

Την επόμενη μέρα ξύπνησα στο νοσοκομείο με ορους, πιεσομετρα και πολλούς γιατρούς από επάνω μου

Δεσποινίς Άνθη όλα θα πάνε καλα....με διαβεβαίωσε ο γιατρός

Όμως υπάρχει ένα μικρό θεματακι...

Τι γιατρε?

Εξετάζουμε μία πιθανότητα να...

Πείτε μου!!!

Μήπως είστε έγκυος?

Αυτό ήταν...ένα παιδί τώρα θα ήταν το κερασάκι στη τούρτα....😖😖😖

Ναι τον Αλεξη τον αγαπώ τα πάμε περίφημα αλλά !ε τόσα που συμβαίνουν ήρθε κι ένα παιδί να τα ανατρέψει όλα. Σκέφτηκα

Δεσποινίς Άνθη δεν είναι σίγουρο ηρεμηστε...

Ένιωθα τα μάτια μου να κλείνουν και το γιατρό να φωνάζει, τον Αλεξη να μου κρατάει το χέρι και εμένα με την ιδέα ενός μωρού καρφωμενη στο μυαλό μου.

Τι θα γινόταν αν ήμουν στα αλήθεια έγκυος?

Secrets And JealousyWhere stories live. Discover now