"I woke up in the room of the clinic nearby your house,I didn't think of anything when I open my eyes,ang tiyan ko kaagad ang aking inalam,nakahinga ako ng maluwang ng maramdaman ko ang tibok ng puso niya,I was just crying,because I was relieve that he's still with me that time,I was so scared,I just cried and cried"
"I'm so sorry,my,I really am sorry,it's all my fault" he sounded so sincere and in pain too.
Nag angat ito ng paningin sa akin,his eyes are teary,I saw the pain I just heard in his voice. He slowly cupped my face,nangungusap ang mga mata nito. I close my eyes,i felt his lips against mine,he is gently kissing me,passionately.
My tears keep falling as i answer his kisses.
Mabigat ang kaniyang pakiramdam ng magmulat siya ng mga mata. Iniisip ang mga nangyari bago siya nawalan ng kamalayan. Nang rumehistro ang mga pangyayari ay kaagad siyang nag alala para sa sanggol na kanyang dinadala.
"My baby!?"
Kinapa niya ang tiyan,napapikit siya at napabuga ng hangin ng may umbok pa siyang naramdaman.
Nagbukas ang pinto,noon lamang niya maaari kung nasaan siya. Isang binatilyo at isang dalagita ang nag aalalang lumapit sa kanya. Kilala niya sa mukha ang mga ito dahil nakikita niya ang mga ito na nagtutungo sa bahay upang kausapin si Ruzzo o hindi kaya ay si manang at ang asawa nito.
"Señorita,kumusta na po ang pakiramdam ninyo?" Tanong sa kanya ng dalagita.
"Ayos lang ako,kumusta ang baby ko? May d,,,ugo,," akmang babangon na sana siya ng pigilan siya ng dalagita.
"Huwag po muna kayong bumangon,bilin po ni doktora magpahinga kayo,ligtas po ang anak ninyo,pahinga lamang po ang kailangan ninyo" nagpatangay siya sa ginawa ng dalagita na makahiga.
Naging panatag ang kanyang kalooban,knowing that her son is safe.
"That boy,Joselito,that young lad on the farm,it was him who helped me took to that clinic nearby,oh God! I couldn't imagine without Victor in our lives"
Panibagong patak ng mga luha ang bumalong sa kanyang pisngi. Ipinahinga niya ang ulo sa dibdib ng binata,nakahiga na silang pareho sa kama,pagkatapos siya nitong gawaran ng halik.
Hawak ang tiyan ma may umbok pa rin,she have decided what is the right thing to do in her situations.
"I'm sorry baby,it will be you and me for a while,I love your daddy,but I also love you more than anything else"
Niyakap siya nito ng sobrang higpit at naramdaman ang labi nito sa kanyang noo.
"Hello? Williams speaking"
I was crying hearing that familiar voice,I'm finally safe.
"Hello?" He said through the other line of the phone.
"He,,,hello?" She's shaking.
"Who's this please?" She can hear a recognition on his voice.
"Ku,,kuya,,,"
"Janna!?"
"I will never let anyone hurt you anymore,even myself,I promise,from now on,i will never hurt you,physically,,I will protect you and our son,,,"
Naiyak na naman akong muli dahil sa mga sinabi nito. Ramdam ko ang sinseridad sa bawat salitang binibitawan nito.
"I am coming,finally!"
She was crying after their conversation.
I wanted to believe him,but there's doubt inside my heart. The last time he said that,nasaktan niya ako ng physical at pinagbantaan pa. But that doesn't lessen the love I have for him,my heart still beats for him so fast,it's going crazy.
