Aim For It

Chapter 6

Is he a stalker?

5:29 nang gumising ako para maligo na, so I started to pick my own dress sa cabinet ko, and I picked that one shirt na binigay sa akin ni Tyler noong christmas party when we we're  Grade 6, matagal ko na kasing hindi sinusuot iyon eh, tinago ko kasi iyon para mas-safe, well nag-aalinlangan nga akong suotin itong damit na ibinigay sa akin ni Tyler kasi hindi ko pa siya pinapatawad, well if he thought na ok na kami because I pranked him, but he were wrong kasi deep inside my whole sexiest body, hindi ko pa talaga siya pinapatawad.

Bumaba na ako ng kwarto at pumunta sa kusina para kumain na, so I sat down to eat my breakfast, good thing it's a pancake, after kong kumain, pumunta na ako sa place na kung saan nakapark ang kotse namin, and binuksan na ni manong ang pintuan ng kotse para makapasok na ako, mahirap din naman noh kung binuksan ni manong para lumabas ako, eh nandoon na ako sa labas, by the way, habang nagbibiyahe kami, bigla kong naremember yung nangyari kahapon, yung hindi ako sinundo ni manong driver, "Ma'walang galang lang po manong! bakit mo pala ako hindi sinundo kahapon, sana kung dumating ka hindi ako aabot sa sitwasyon kong ito ngayon!" Bigla kong nasigaw, I don't know what is spoken on my mouth, "Sorry lang po, ma'am kung anong nangyari sa iyo, hindi ko naman din kasalanan kung nabuntis ka, dahil hindi naman kita kontroloda eh, isa ka lang tao hindi ka robot, at hindi ko din kasalanang naging malandi ka!" Sabi ni Manong Driver, How dare him!? Porket "chubby" ako, mamalaitin niya na ako, bakit porket mataba ako akala niya nabuntis ako doon sa wave pool! He don't even care if I was that "chubby" because God has a plan for me and he loves me kasi binigyan niya ako ng maraming pagkain, kasalanan din ito ni mama eh, kasi sabi niya sa akin "Huwag talikuran ang grasya" eh sa sobrang mabait at masunurin 'kong bata sinunod ko siya, eh eto ang kalabasan, candy na chocolate, Chubby, ayun sa sobrang mabait ko nga diba? Hinabaan ko na lang ang pasensiya ko kay manong kasi baka busy lang siya yung araw na iyon, and even though ganiyan ang mukha ng driver namin, I still love him kasi, He is my driver since I was elementary, and I'am very very proud kasi kaya niyang tiisin ang pagkatao kong makulit, In loving memories of Jose Cruz, We love you so much! From: Domingo Family, chos, hindi pa patay si manong, at dapat hindi siya mamatay. So after all this ka-echosan, lumabas nga ako ng kotse at nagpaalam, when I was walking to reach the classroom nang biglang may nagkalabit sa akin, lumingon ako sa likuran at ang nakita ko ay mukha ng lintek at mokong mukha ni Tyler."Ano na naman?" Sabi ko na kumbaga ginagaya ko yung mga nakikita ko sa isang teleserye "Sorry na." Pagmamakaawa nito, I just don't pansin-pansin him anyways at nagpatuloy sa paglalakad nang bigla akong may naramdaman akong yakap mula sa likod at higit sa lahat meron din akong naramdamang talim na bagay banda sa aking pwetan, sa sobrang higpit siguro ng pagkakayakap niya sa akin, kaya siguro naramdaman ko iyon, I feel harsh when I felt that sharp object so bumitiw ako sa pagkakayakap niya at pinansin ko na lang ito "Ano ba!?" Sigaw at tanong ko "Ayaw mo kasi ako pansinin eh." Sabi nito "Eh aba kung gusto mo ng pansin doon ka kay Tasya, dzuhh and by the way, ano ka ba kulang sa pansin?" Huli kong sabi at umalis na, hindi ko talaga mapigilan ang aking sarili though kinikilig ako kasi it's the first time na he hugged me pero I kinda' hate and I was bothered because of that sharp object sa bandang pwetan ko,for the record, hindi po ako malandi, pinalaki po akong mabuti ng aking mga magulang and hindi ko pala namalayan na nakarating na ako sa classroom, nang pagpasok ko I was so freakingly shocked kasi lahat sila ay nakatitig sa akin na para bang may elementong sumanib sa akin pero I just don't bother them anyways, nagsimula na ang klase, "OK, so for this project,  you will need a partner,  and para Hindi na tayo mahirapan, ang inyong katabi na lang ang magiging partner niyo."  Sabi ng unggoy naming guro. "Yung katabi sir?!" Tanong ko."Paulit-ulit lang?" Insultong tanong sa akin ng aming unggoy na guro, wala akong mag-gawa kundi napaimik na lang ako, I can't believe it makakapartner ko ang matagal ko nang kaaway, that bitch...gusto ko sanang mag-reklamo pero bakit hindi, baka may plano si God na magkaayos na kami....I was like, I don't mean to interrupt God's mission but it's just so impossible to happen na nagkasundo kami, maybe God would be able to make the impossible, possible....

So this days pumayag si Sir na gumawa kami ng mga projects sa school or sa bahay,it may be depends, where you are comfortable pero I tried my best na makipagsundo sa partner ko na sa bahay na lang gumawa, sinabi ko sa kaniya na doon na lang it's because we have convenient wifi to connect with, langhiya ba namang sagot sa kin na, ano daw akala ko sa kanila, poor, mahirap, na walang wifi...eh siyempre hindi ko kaya iniisip 'yon, mabait kaya akong nilalang, I just smiled and I was just trying to cooperate with her and napatalikod ako,  suddenly nakaramdam ako ng kalabit mula sa likuran ko, so humarap ako sa kaniya, kay Tasya, at nagsalita sa akin "Honestly, ayaw ko talaga dito,doon na lang tayo sa bahay niyo, Jennie." And I was so freakingly shocked kasi kinausap ako ng mahinhin ni Tasya, naninibago nga ako eh, ano kaya tong nakain nito? Hinila ko si Tasya papunta sa harapan ng aming clinic at tinanong ko siya "Tasya, may sakit ka ba? Baka na food poisoned ka ha?" "Seriously I mean it Jennie, let's be real I can't be comfortable here!" Sabi nito, So I just obey her kasi parang nagmamakaawa talaga siya, eh so bumalik kami doon sa lugar na kung saan nakaiwan ang mga materials namin, but before anything else, tatawagan ko si manong, but I was so unlucky kasi was not meant to answer his call, baka busy na naman yun, "Tasya, may sasakyan ba kayo? Sa inyo na lang tayo sasakay papuntang bahay, hindi kasi sumasagot yung driver namin eh." Sabi ko sa kanya "Sorry Jennie, hindi kasi kasing yaman niyo eh, wala kasi kaming sasakyan." Mahinang tugon ni Tasya na kung baga'y nahihiya ito. "Pero ok din naman kung sasakay tayo sa taxi, libre ko." Pahabol nitong sabi "Huwag na Tasya, ako na lang manlilibre sa iyo." Sabi ko "Ako na lang Jennie para makabawi ako sa iyo, sa aking mga nagawang kasalanan sa iyo." Sabi nito, I was so freakingly shocked, what's the problem with this girl in front of me, is she sick? Or just nagbabagong buhay na siya kasi si President Digong na ang bagong presidente ng Pilipinas, natatakot din siguro siyang dakipin ni President ang mga malilindi, dejoke, anyways let's be real, bigla na lang akong napaimik sa sinabi niya, well, kahit pala mga bitch mayroon din palang angel's personality, nabigla talaga ako, well wala na akong magawa kundi magpalibre na lang, mamaya na lang ako magbabayad sa taxi, uunahan ko siya, ahihi.

We just arrived from school,  yipiee,  nakarating na din kami sa bahay namin,  pumunta na kami sa loob ng bahay , laking gulat ko nang makita ko ang isang batalyon ng barkada ni kuya, at mas laking gulat ko dahil nagulat din si Tasya, hindi ko kasi alam kung bakit siya nagulat, habang nakanganga ang mga malalaki niyang mga bunganga, hinila ko na lang siya papuntang itaas kung nasaan ang kwarto ko para makapag-umpisa na kami, while we we're making that project hindi ko alam kung ano ang lumabas sa mga bunganga it just spoke out from my mouth, "Tasya? Why we're you shocked kanina, I know it's not the same reason as mine, Tasya, promise you can trust me." Wow, TRUST, big word.

Nagsimula nang magsalita si Tasya, kinuwento niya sa akin ang lahat bakit. Ang sabi niya sa akin ay, nagulat daw siya dahil kabarkada daw ng aking kuya ang ex niya, her greatest love, sabi niya she gave everything to that boy, at ang sabi niya yun ang lalaking nakapalaglag ng hello kitty niya daw'ng panty, pati design ng panty sinabi, at sinabi niya rin kung saan nagsimula ito, it all started when that boy eventually pulled her sa CR doon sa school and mayroon daw'ng nangyari sa kanilang dalawa, hindi niya daw ito natanggihan dahil matagal niya daw itong gusto, then mabuti nga siya MU daw sila, Nagkaroon sila ng relasyon for 1 year, panay iyak nga daw siya noong naghiwalay sila.

Pagkatapos niyang ikwento ang lahat ng nangyari, humingi siya ng paumanhin sa lahat ng nagawa niyang hindi mabuti, sa totoo nga daw idolo niya daw ako, emeged, ne-everwhelmed ete eke, naging ganun daw ang ugali niya dahil nga daw sa pagiging pride nito, my gosh, ang hirap talagang lunokin ang pride, malamang sabon ito.

Tumagal ng tumagal ata kami sa paguusap, hindi tuloy namin natapos ang aming ginagawa, parang baliw tuloy kami, sabi nga nila, Laughter is the best medicine, but if too much laughter, well, you need a medicine, hindi na namin napansin na it's 7:00 o' clock in the evening na pala, parang madali nga lang yung pag-uusap namin, naabutan parin ng gabi.

Nagpaalam na si Tasya para umuwi,dahil mag-aalala na daw yung parents niya , strict daw kasi iyon eh, baka mapagalitan na naman daw siya, kahapon daw kasi nalate siya nang uwi dahil bumili siya ng diaper para sa kaniyang kapatid, pag-uwi niya, panay salita ang kaniyang mama, "Saan ka nanggaling Tasya?" Napa-imik lang daw siya,  "Sumagot ka sa akin Tasya" eh ayun sumagot daw siya, eh pinalo naman ito dahil sumagot daw siya.