Bir kağıt parçası
Sadece bir kağıt parçasının hırsı,
Bürümüştü iyice o genç, güzel gözleri...
Aslında umut vaat eden geleceğini,
Bir kağıt parçası bir afet-i devran uğruna,
Elveda demişti yarınlarına!
Gözleri zifirice kararmıştı artık...
Toprağa karışana dek,
Ucu bucu olmayan bir yol'a kurban etmişti;
Ruhunu, kendisini, benliğini ve bendini!
Sadomazoşist bir hâl'e bürünmüştü.
Arzuları, Vicdanının önüne geçmişti!
Acı çekmekten haz aldığı gibi,
Acı çektirmektende büyük bir zevk alıyordu.
Ürkütücüydü, Çevresine korku salıyordu!
Affedilemez,
Öldürülmek istenen bir yaratığa dönüştü!
Yazık ki, kötünün ve kötülüğün sonu bir düş oldu.
Kendisininki kadar çevresindekilerinde,
Bugünlerine ve yarınlarına zehir saçıyor, saçacakta...
Bitmiyor, tükenmiyor bir türlü!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennetim Olur Musun
ПоэзияDüşünmek. Görmemecesine... Hissetmek. Görürcesine... Sevmek. Delicesine... Bir şiir. Yürekten... Bir haykırış. Candan... "Cennetim Olur musun" diyebilmek. Hem de kalpten...
