Gitmiyorum artık üzerlerine
Direnemiyorum kendilerine
Kulak asmıyorum söylenenlere
Kafa yormuyorum ne kadere ne kedere
Çok şey istedim sanırım
Baş eğdim herkese
Kalbi kırılmasın yaşamdan soğumasın diye
Asla fırsat tanımadım kendime
Anladım ki onlarmış küstüren beni kendime
Sadakat ile uyudum her gün
Güzelce uyandım sabah gelmesin diye hüzün
Dürüst yaşadım her an her gün
Yadırgamadım kişiyi sürekli iyi gördüm
Anladım ki haram bana gülüşüm
Onlardan bana kalan koca bir zulüm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennetim Olur Musun
ŞiirDüşünmek. Görmemecesine... Hissetmek. Görürcesine... Sevmek. Delicesine... Bir şiir. Yürekten... Bir haykırış. Candan... "Cennetim Olur musun" diyebilmek. Hem de kalpten...
