Yoruldum artık gidenlerin sebebini düşünmeye
Ateşe değmeye korkan vücut gibi korkuyorum sevmeye yeltenmeye
Kendi tek kişilik orduları olan dillerine
Müsamaha etmeyeceğim lâm misali hassas kalbimi üzmelerineYakınlaşmayacağım İstanbul gibi ne olduğu belirsiz insanlara
Ve onun gibi bir anı bir anını tutmayan akıldan yoksunlara
Ne mutlu adalet gibi dengeli insanlara
Bir adalete ihtiyacım var son zamandaNe mutlu bir toprak kadar olgun olabilenlere
Denizlerin hırçın dalgaları kadar sert
Bir meltem yeli gibi ağır ve alâ esenlere
Ey bu meziyetleri benimseyen ba-dad
Selam götür benden ilet en derinden sevgilere
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennetim Olur Musun
PoesíaDüşünmek. Görmemecesine... Hissetmek. Görürcesine... Sevmek. Delicesine... Bir şiir. Yürekten... Bir haykırış. Candan... "Cennetim Olur musun" diyebilmek. Hem de kalpten...