Bir tohum ektim kendi yüreğimde
Bir gün belkide yeşerecek ümidi ile
Zamanla bu ümit yok oldu var oldu
Olmaz o iş dediğim oldu
O tohum zamanla yeşerdi
Yüreğime yıllarca saramadığım yaralarıma derman oldu
Nasrlaşmaya yüz tutmuş kalbim
Paslanmaya yüz tutmuş kalemim seninle hayat buldu yeniden
Varsın insanlar aşk yok desin
Varsın imkânsızlıklar dağlar olsun yollar olsun
Ben sende hayat buldum.
En büyük zinetim gönlümün tek sahibi
Türkmenoğlu senden başkasını bilmez oldu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennetim Olur Musun
PoetryDüşünmek. Görmemecesine... Hissetmek. Görürcesine... Sevmek. Delicesine... Bir şiir. Yürekten... Bir haykırış. Candan... "Cennetim Olur musun" diyebilmek. Hem de kalpten...
