Yeniden merhaba.Dün devam edip etmeme şeysini sormuştum ve devam etme diyen olmadı,o yüzden devam etmeye karar verdim.Ne kadar olursa artık.Bu bölümün fazlasıyla kısa olduğunu biliyorum,ancak ilk birkaç bölümü geçen sene yazdım ve şuan değiştirmeye pek de olumlu bakmıyorum.Her neyse,umarım beğenirsiniz.Lütfeen görüş bildirin,eleştiriye açığım.bu arada şarkıyı sadece bu aralar aşırı dinlediğim için paylaşmak istedim,belki beğenirsiniz. :))
'’Bunu yapabileceğimi sanmıyorum.’’
‘’Yapmak zorundasın.’’
‘’Ama…’’
‘’Bu kurulu yöneten adam onlardan birini öldürmekte tereddüt mü ediyor yoksa?’’
‘’Aynı şey değil.Olmadığını biliyorsun.’’
‘’Ya öldürürsün ya da günün birinde öldürülürsün.Bu konu tartışmaya açık değil.Yarın gece işi bitireceğiz.Caspian hazır.Ne kadar güçlü olduğunu biliyorsun.’’
Büyük bir huzursuzluk hissiyle uyandım.Kabuslarım genelde görüntülerden ibaret olur,ses olmazdı.Bu seferkinde de yüzler net görünmüyordu ama muhtemelen ilk kez ses vardı.Bunun iyi bir şey mi kötü bir şey mi olduğunu bilemiyordum doğrusu.Bir anda kafamdan aşağı buz gibi bir kova su boşaltılmış gibi oldum.Adamlardan biri ‘Caspian’ demişti.Bir ipucu olabilir miydi?Ancak Caspian’ın kim ya da ne olduğunu bilmiyordum.Kimseye söyleyemezdim.Bu yüzden kütüphaneyi ziyaret etmeliydim.Bir şeyler bulması zor olacaktı.Belki de imkansızdı.
Saat daha çok erken olduğu için Lilith gelmemişti.Muhtemelen herkes uyuyordu.Üzerimde sadece geceliğimle dışarı çıkmak istemediğimden sabahlığımı giyip sessizce odadan çıktım.Tahmin ettiğim gibi herkes uyuyordu.Kütüphaneye vardığımda elime şu eski gaz lambalarından alıp yaktım.Işıkları açsam biri fark edebilirdi.C harfinin olduğu bölüme gelince durdum.Çoğu bölümün aksine buradaki kitaplar uzun süre dokunulmamış gibi tozluydu.Şansıma fazla kitap yoktu.Gaz lambasını masaya bırakıp kitapları raflardan indirmeye başladım.Onları masaya koyup oturdum.İlk baktığım yedi sekiz kitapta Caspian adına denk gelmedim.Pencereden dışarı baktım.Güneşin doğmasına daha vardı.Bu benim için iyiydi ancak sıkılmıştım.İndirdiğim kitapları karıştırırken aklıma yine Alexander geldi.Hakkında hiçbir şey bilmediğim ve babamın yanında nasıl davrandığını gördüğüm için ona güvenmiyordum.Onu ilk gördüğüm günkü tuhaf his,onunlayken devam ediyordu.Ondan korkuyordum ama ona çekildiğimi hissediyordum.Açıklaması zordu.Aynı zamanda önceden de buraya geldiği gibi saçma bir düşüncem vardı.
Diğerlerinden daha ince bir kitabı açtım..Birkaç sayfa ilerleyince gözüme kabartmalı bir yazı takıldı.Tuhaf sembollerden ve çirkin bir elyazısından oluşuyordu.Bir yerlerden hafif bir koku geldi.Ne olduğunu çıkaramadım ancak tatlı bir kokuydu.Birden gözlerim kapanmaya başladı.Bayılmadan önce tek gördüğüm bir çift bacaktı.
![](https://img.wattpad.com/cover/11593177-288-k761674.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cadı
خيال (فانتازيا)Tuhaf kabuslar gören bir prenses. Yalnızca nereden geldiği bilinen bir adam. Geçmişten asla bahsetmeyen bir baba. Bir prenses olmaktan nefret eden Catherine,sürekli tuhaf kabuslar görmektedir.Bazen ses,bazen de yalnızca görüntü.Bir gün saraya oldukç...