Her Şeye Rağmen

UNUTMAK MI!

Babamın ölümünden 3 ay geçmişti ve ben zaman zaman kendimi toparlamaya çalışıyordum ama nafile aklımdan çıkmıyor!

O anı unutamıyorum işte niye zorluyorsun kendini Öykü?Zaten okul devamsızlığımda arttı bugün okula gitme zamanı.Mutfaktan gelen sucuk kokusu beni yataktan kaldırmaya yetti.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra maymunlu kısa pijamalarımla mutfağa daldım.

Hemen masaya oturup kahvaltımı yaptım ,tahtaları kırılmış merdivenden dikkatli çıkarak rutubetli odama girip üzerimi değişmek için kırık dolabımın içinden siyah kot pantolon ve ananaslı t-shirt çıkarıp bir çırpıda giydim.
Çantamı alarak,eski ama hala giyebileceğim ayakkabılarımı giyerek evden ayrıldım.Hızla Pınar'ın evine doğru yol aldım.

Gıcırtı sesleri çıkaran bahçe kapısını açıp içeri girdim,zile bastım.Zeliş Teyze kapıyı açtı."Hoşgeldin kızım ,Pınar hemen gelir birazdan.Buyur sen gel içeriye."diyerek kapıyı sonuna kadar açtı.Ev değişik kokuyordu.Kasım amca yine mi içmişti, inşallah Pınar'ı dövmemiştir.Ayakkabılarımı çıkarıp Zeliş Teyzenin uzattığı çiçek desenli terlikleri ayağıma geçirerek dar koridordan geçip sonunda geldim.

"GİREMEZSİNİZ!"

"KİMSE BENİMLE KONUŞMASIN!"

"TEHLİKELİ CANAVAR VARDIR!"

Bu kız git gide kafayı yiyor herhalde.Hangi deli böyle siyah beyaz yazıları neden yazsın ki?
Tabi ki de Pınar.Belli ki bir şeye sinirlenmiş yine.Ah Kasım Amca neden kızdırıyorsun bu gül gibi kızını.Kapıyı hızla açıp

"Ben geldim kıvırcık"

"Hoşgeldin Öykü"dediğinde bir şeyden bıkmış hatta canı bir şeye sıkılmış gibi duruyordu.

"Noldu sana kıvırcık neyin var"

"Yok bir şey" yalan söylüyordu her halinden belli biri canını sıkmış.Ama ben nasıl öğreneceğimi biliyorum.Üzerine atlayıp tek tek saçlarıyla oynamaya başladım.Saçlarıyla oynamamdan nefret ederdi ve ben de bir şeyi öğrenmek istediğimde bunu yapardım o da söylemek istediği şeyi haykırırdı .Öyle de yaptı

"OKULDAN ATILDIN!"

Ciddi değildi.Hayır bu gerçek olamaz daha 2 gün devamsız hakkım kalmıştı sadece 3 ay gitmedim böyle bir durum için okuldan atılamazdım!

"Evet okuldan atıldın Öykü!"

Annem, annem bu duruma ne der?Ya Meral buna en çok o üzülür.Ben ne yapacağım şimdi?

"Pınar napıcam ben şimdi artık okuyamayacak mıyım? Meslek sahibi olamayacak mıyım?Pınar bir şey söyle!"dediğimde kendimi mavi oldukça rahat olan koltuğun üzerinde buldum.

"Öykü, canım benim güzel arkadaşım her şey bitmiş demek değil ki başka bir okula kaydını aldırırsın hem farklı bir okul sana daha iyi gelir.Olmaz mı?"

"Olur olur da işte o biraz zor be arkadaşım zaten babam ölmeden önce beni bu okula gönderebilmek için elinden geleni yaptı.Ya annem ne yapar şimdi.Ben nasıl söyliyeceğim anneme?"

"Anneme soralım belki yardımcı olur bize hem ben dün söylemiştim anneme okuldan atıldığını tepki vermemişti.Hadi gel gidip bir daha soralım kesin bir yol bulur annem"diyerek odadan çıkıp yine dar koridordan geçerek salona vardık.Zeliş Teyze her şeye çözüm bulan bir kişiliğe sahipti.