•BORÇLU OLDUM SANA KARANLIKLAR PRENSİ•

158 30 5
                                    

Mahalleye geldiğimde kimse yoktu.Nerdeydi bu çocuk?Dalga mı geçiyor yine bu ya! Kaldırıma oturdum,bekledim, bekledim, bekledim...

Dayanamadım ayağa kalktım ve etrafa son bir kez baktım.Issız bir sokak mahallesi...

Arkamı döndüm, sokağın sonuna kadar yürümeye başladım.Arkamdan,

"Şşşşttt...Yavru bebek nereye böyle"diyen ses duydum.Arkamı döndüm.Üç tane on sekiz-yirmi yaşlarında delikanlılar vardı.Serseri tipliydiler.Kirli sakalları ile çok iğrenç duruyordular.

"Sa-na-ne"dedim.

"Ama olur mu böyle güzellik"

"Yav sanane benim güzelliğimden.Belli ki sen hiç aynaya bakmamışsın"diyerek kafa tasladım.
İyice bana doğru yaklaştılar.

"Var mı hayatında bir erkek?Yoksa ben alıyım mı seni?"diyerek bıçağını çıkarıp, sallamaya başladı.

"Mert abi hani bu kız benimdi?"dedi en arkada ki çocuk.

"Önce bir ben tadına bakıyım sonra senin olur"

"Ne diyonuz lan siz.Defolun gidin belamısınız."Of Mete ya ne hale düşürdün beni...

"Hayırdır Mert? Tuna sokakta ki kızlar yetmedi şimdi benimkine mi yürüyorsun lan yavşak!"diyerek kolumdan tutup kendine doğru çeken Uzel birden ortaya çıktı.

"Aaa Uzel abi nasılsın.Şey abi ,ben şey ettim abi bilmiyordum abi, şey yenge kusura bakma ,şey yapıyım,buldum ben gidiyim dimi, ben şey Uzel abi, hayırlı geceler"kekeleyerek söylendi ve diğerlerine işaret edip gözden uzaklaştılar. Yenge mi demişti o bana?

"Noluyo burda ya?O çocuk bana yenge mi dedi?Sen... hem sen neden yine geldin?Bela mısınız siz başıma ya!"

"Birincisi bir şey olduğu yok!İkincisi evet 'yenge' dedi son olarak bela ben değilim sensin!"Bu nasıl bir egodur ya.

"Neden öyle bir şey dedin onlara?"

"Öyle gerekti.Ama eğer Mete duyar dersen kimseye bundan bahsetmem."

"Ne Mete'si ya?Benim onla hiç bir alakam yok biz sadece arkadaşız,bu kadar.Hem ben senin oyuncağın değilim"

"Olmak ister misin?"

"Şaka mısın sen ya.Seni tanımıyorum bile.Beni kurtardın diye kölen olmadım,olmamda"

"Ne işin var senin bu saatte sokakta.Hem de Tuna Sokağın yan mahallesinde?"diyerek konuyu değiştirmeye çalıştı.

"Bundan sanane.Bu olanlardan kimsenin haberi olmayacak!"

"Neden?"diyerek bana doğru yaklaştı.

"Uzel yaklaşma korkuyorum..."dedim titreyerek.Hava iyice soğumuştu.

"Evine bırakayım mı seni?Buralar sakat bölge?"

"Üçüncü kez yardımına ihtiyacım olmayacak merak etme"diyerek ondan uzaklaştım.İlerledim değişik binaların önünden geçtim.Arkama baktım.Beni takip ediyordu hala...

Önüme birden kocaman köpek çıktı, gecenin bu saatinde.Korkudan iki adım geriye atladım.Atlamamla yere düştüm.Dizlerimle kafamı birleştirdim.

On...dokuz...sekiz...yedi...altı...beş...dört...üç...iki..bir...sıfır!

Kafamı kaldırdım,bana doğru koşan Uzel'i gördüm.Köpek ortalıklarda yoktu.

Bana doğru yaklaştı,eğildi,kucağına aldı.

"Napıyorsun sen ya bırak beni"diyerek ayaklarımı çırpıştırmaya başladım.

"İlk defa kucağıma almıyorum rahat ol"Ellerimle kafasını tuttum.

"Ya napıyorsun! Vahşi misin kızım sen?Bıraksana kafamı, düşücez ikimizde görüceksin."ellerimi çektim kafasından, boynuna attım ve kafamı kendi halinde bıraktım.Uzel'in poposuyla bakışıyorduk resmen.

"Nereye götürüyorsun?"

"Nereye istiyorsun?"

"Ev"

"Benim ev mi?"diyerek çok kısık sesle kahkaha attı.

"Hee senin ev.Durağa bırak beni taksiyle giderim."derke esnemiştim.Uykum gelmişti.

Gözlerimi kapattım....

"Abla kalk hadi sabah oldu.Hem sen niye kıyefetlerinle uyudun?"diyerek yatağımda zıplayan Meral'i gördüm.dün ı kıyafetler hala üzerimdeydi

"Ablacım senin kursun yok mu?"diyerek konuyu değiştirmek istedim.Çünkü sorduğu sorunun cevabını ben bile bilmiyordum.Sahi ya dün gece en son Uzel'in kucağında poposuyla bakışıyordum.Nasıl olurda sonrasını hatırlayamam aklım almıyor.

"Kahvaltı hazır abla annem mutfakta bizi bekliyor,sonra ben kursa gidicem.Annemin bugün işi yokmuş."
Bugün annemin işi yoksa bu büyük bir sorun.Öykü bu demek oluyor ki bugün evden kaçış yok!Hafta sonlarını bu yüzden sevmiyorum.Annem evde oluyor,Meral her zaman ki gibi tepemde...

"Tamam sen git ben geliyorum"Ne de olsa kıyafetlerim giyiliydi.Ama yine de bir duş almalıydım.Yataktan kalktım, saçlarımı tepemde bir topuz yaparak bağladım.Merdivenlerden indim, mutfağa geldim.

"Günaydın kızım.Hadi çabuk kahvaltı yap.Bugün Kadriye Babaannene gidicez."diyerek koltuğu masadan iki metre ayırdı.Gelip oturmam için.

"Ben gelmek istemiyorum.Pınarlara gidicem ben."dedim ve masaya oturdum.Meral karşımda kafasını sallıyordu.Deli kız nolcak.

"Ne demek gelmek istemiyorsun!O bacaklarını ortadan ikiye ayırırım görürsün gününü.Yok bir daha sana PINAR."Ne diyor bu kadın ya.

"Gelmiyorum ben babannemelere.Zorla mı ya."diyerek masadan kalktım.

"Geliceksin dedim o kadar otur şuraya aptal!Seni doğuracağıma ketçap doğursaydım yeriydi!"bağırarak konuştu resmen.Bir ketçap her zaman benden değerli oldu annem için.Bu benim annem olamazdı.Aşırı sinirlenmiştim ve odama çıktım.Kıyafetimi çıkardım.Kırmızı dantelli külotum ve kırmızı atletim ile kendimi yatağa attım.

"Sana geliceksin dedim gerizekalı"diyerek mutfaktan buraya kadar bağıran annem canımı gerçekten çok sıkmıştı.Gözlerimden akan yaşlarla telefonumu aldım.Annemin böyle konuşması gerçekten fena koyuyordu.

Mete'den altı cevapsız arama.Bilinmeyen numaradan da sekiz cevapsız arama.Kim ki o acaba?Bu zamana kadar beni bir tek Mete aramıştı bilinmeyen numaradan.Ama şuan öle bişi yapmadığındam emindim.Geri döndüm aramaya...

Bilinmeyen Numara Aranıyor;

Hadi açsana...

Heh...

"Alo kim-si-niz be-beni ara-aramışsınız da"dedim titrek ağlamaklı ses tonuyla.

"Benim Öykü"
Uzel'in sesiydi bu.Neden beni arama gereği duymuştu ki?

"N-neden a-aradın"

"Dün seni eve ben bıraktım.Onu söylicektim."

"Bunun için mi sekiz kez aradın?"

"Eve gelene kadar arabada uyumuştun.Uyandırmadım,evde kimse yoktu herhalde odana çıkardım yatağa bırakıp gittim."Neden her seferinde konuyu değiştirmek istiyordu.Cevap veremeyeceği soru olunca daima konuyu değiştirirdi.

"Teşekkür ederim.Başka bişi söylemiceksen ben kapatıyorum."dedim durgun ses tonuyla.

"İyi misin sen?"

"İyiyim teşekkür ederim görüşürüz."

Arama Sonlandırıldı...

Fazla uzatmadan telefonu kapattım.Telefonu komdinin üzerine koydum.Aynadan kendime baktım.Gözlerimi devirdim...

Yatağa doğru kendimi attım...

Arkadaşlar bir sonraki bölüm biraz geç gelebilir...

Mağlum sınav haftasına girdik...

Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum...

Her Şeye RağmenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin