Ik gooide mijn fiets tegen de muur aan en rende zo snel mogelijk het trappetje op naar de voordeur. Er was geen bel, dus klopte ik hard op de eikenhouten deur. Na wat gestommel werd de deur opengedaan. Ik had een oude vrouw verwacht, aangezien ze een vriendin van Anne was, maar een vrouw rond de dertig deed open.
'Ja?' Ik keek haar even verbaasd aan, maar vermande me snel. 'Ehm, kent u misschien dit boek? En de schrijver ervan?'
De vrouw pakte het boekje van me aan. 'Ik herken het boek zeker, ik heb het drie maanden geleden aan een jongeman verkocht. Ik weet zijn naam niet, maar kom in ieder geval even binnen. Ik vind het leuk om bezoek te hebben en mijn man is net aan het wandelen met ons pasgeboren kind, dus ik heb alle tijd.' Ik knikte en liep naar binnen. Mijn jas hing ik aan de kapstok.
De woonkamer was ingericht met oud ogende meubels. Ietwat ongemakkelijk ging ik in een sofa zitten. De vrouw kwam binnen met een glas limonade. 'Alsjeblieft. Mijn naam is Linda, trouwens. Ik ben eigenaar van het winkeltje hier aan de overkant. Hoe ben je bij me terechtgekomen?'
Ik vertelde Linda over de rommelmarkt en cafe Nimmerzoet. Linda bladerde ondertussen in het boekje. 'Interessant, dat is het zeker. Misschien kun je een hint vinden in het park, ik heb hem daar wel eens druk zien schrijven als ik aan het wandelen was.'
Opgetogen knikte ik en nam een slok. 'Klinkt goed, maar, welk park?'
'Het Beatrixpark.'
Na nog even gepraat te hebben met LInda, pakte ik mijn spullen en vertrok. Ik ontmoette nog net Linda's man David en hun zoontje Abel. Abel was aan het slapen en heel schattig. Hij heeft me zeker een minuut vertraagd.
Daarna haalde ik mijn fiets van de grond en racete er vandoor, op naar het Beatrixpark.'
JE LEEST
Achter het Papier
Short StoryACHTER HET PAPIER Het boek was niet afgemaakt. Er stond geen schrijver op, dus ging ik op zoek naar het persoon achter de woorden, het verhaal achter het papier.
