Pussy CAT

4

Christof's POV:

Nagising ako sa hindi ko kilalang lugar, ng mamadali akong bunangin ngunit biglang sumakit ang balikat ko pag tingin ko naka balot na ang sugat ko sa baril kahapo.

Asan ba ako? At sino ang tumulong sakin? Kaninong bahay ba to?

Hindi ko alam kung kanino ako hihingi ng pasasalamat dahil wala namang tao sa loob ng bahay kundi ako lang. Kaya minabiti kong lumabas upang silipin kung andon ba ang taong sumagip sakin.

Pag labas ko may nakita akong tao mga nasa 40 na siguro ang edad na paparating sa bahay na kinaroroonan ko.

Nang malapit na sya nakita nya ako, ng mamadali syang lumapit sakin.

"Pag umayos na ang pakiramdam mo pwede kanang umalis, hindi ka pwedeng mg tagal rito."

"Ahhmm, gusto ko ho sanang humingi ng pasasalamat sa pag ligtas nyo po sakin, kung hindi dahil sa inyo patay na ako ngayon."

" wag ka sakin mag pasalamat dahil hindi ako ang sumagip sayo, kung ako ang mag didisisyon hindi ka na sana namin tinulungan, dahil delekado para samin ang pananatili mo samin. Kaya kung maari walang dapat makaalam na andito kame, maliwanag ba?"

Ano ba to mukhang ayaw pa yata akong patirahin dito ng taong ito, pero kailangan ko ng matutuluyan, hindi ako pwedeng bumalik sa amin na ganito, kailangan ko munang mag pagpagaling.

"Huh? Oho makakaasa po kayo na walang makaka alam na may nakatira dito sa bundok, umm matanong ko lang po sino ho ba ang lumigtas saakin? Gusto kon rin po kasing humingi ng pasasa lamat dahil sa pag ligtas nya sakin."

Kahit na feeling ko na parang ayaw saakin makipagusap ay guma gawa parin ako convo sa kanya. Kahit man lang malaman ko ang ang pangalan nya at nung taong nagligtas saki.

"Amm, ano po ba ang pangalan nyo at sino ho ba ang sumagip sakin?"

Tumingin sa akin si manong at parang walang syang sagutin ang tanong ko.

"Kilala ako bilang Kadyo kaya yun ang itawag mo sakin, at ang anak ko ang ng ligtas sayo hundi----"

Hindi natapos ni mang kadyo ang sasabihin nya nang may matinis na boses ng isang babae ang umalingaw-ngaw sa labas ng bahay, at syaring pag bukas ng pinto sa gilid ko....

CATH'S POV:
Andito ako ngayon sa ilog at nag huhuli ng isda para may pang ulam kame mamaya, dalawang araw na rin ng daan simula nung may naligtas akong lalake sa ilog, sabi ni papa baka ngayon magigising na sya kaya gusto kong mag luto para sakanya, sigurado akong gutom na gutom na yun, ikaw ba naman ang walang kain sa loob ng dalawang araw, tiyak ka kumakalam na ang sikmura nun....

Naka huli ako ng marami kaya nag isip-isip ko na kainin ang kaunti, natatakam na kasi ako, hindi naman kasi ako kumain kanina nang umalis ako ng bahay, umupo ako at kumain, hindi ko alintana ang mga tumutulong dugo sa damit ko at nakakalat ja dugo sa mukha ko, nasarapan kasi ako sa sariwang isda na nahuli ko, siguro maglalakad nalang ako habang kumakain ako ako ng isda para makauwi na ako agad, baka kc nasa bahay na si papa.

Nang malapit na ako sa pinto na pansin ko ang itak ni itay na naka sabit sa gilid ng bahay kaya malinaw na nakarating na si papa sa bahay, hindi naman kc umaalis ng bahay si papag hindi nya dala ang itak nya.

Sumigaw ako ng pagka lakas at tapos kinagat ko ang natitirang isda na kinakain ko kanina, sa totoo lang puro buto nalang ang naiwan sa isdang kinain ko kanina, ang sarap kasing sipsipin ang natitirang dugo sa isda lalo nat sariwa pa ito..

"Andito na po ako!!!!...."
Binuksan ko ang pinto na may kagat kagat akong isda at sa kabila kong kamay ay yung mga isdang nahuli ko na nasa isang supot.

Pagkabukas ko ng pinto, malita ko agad yung lalakeng nasagip dalawang araw na nakakalipas...

" oi, gising na po pala kayo buti naman! May dala akong sariwang isda!!!... Alam mo masarap to kasi bagong huli ko to....!"

Masigla kong sabi sa lalake, sahalip na sumagot sya sakin tinignan nya lang ako mula ulo hanggang paa...

Napatingin na rin ako, sandali lang ano ba ang mali sa suot ko? "Ahh ng tataka ka po siguro kayo kung  bakit ganito ang itchura ko no?... Kumain kasi ako ng sariwang isda kanina nagutom kc ako kanina kaya kinaun ko ang ilan sa nahuliko, ang sarap nga ehh", naka ngiti kong saad sa lalake...

CHRISTOF'S POV:

Nang bumukas ang pinto nakita ko ang isang dalaga, pero nakakatakot ang itchura nya, naka exta large sya na damit at ng kalat ang dugo sa damit at mukha nya, may kagat kagat din syang buto ng isda na halatang hilaw na isda ung nasa bibig nya.

Nag saslita sya sakin akin pero wala akong maintindihan dahil siguro na focus ako sa itchura nya, ang weird nyang tigna para syang monster sa itchura nya....

Nahalata nya na nakatingin ako sa damit nya kaya napatingin din ito sa damit na suot-suot nya...

  "Ahh ng tataka ka po siguro kayo kung bakit ganito ang itchura ko no?... Kumain kasi ako ng sariwang isda kanina nagutom kc ako kanina kaya kinaun ko ang ilan sa nahuliko, ang sarap nga ehh"

"I- ahhhh-ammm..., hilaw na isda ba yang kinakain mo?"
Nakaka pang diri na nakakapangilabot ang itchura nya, at sino ba namang matinong babae ang kakain ng hilaw na isda? Wala naman siguro diba?

" ahh, oo ang sarap-sarap nga ehh, kasi bagong huli ko to, may pagka tamis kasi ang isda pag kakainin mo to pag bagong huli, hayaan mo lulutuin ko naman to para sayo, sabi kasi sakin ni itay, hindi nyo daw kinakain agad na ang mga isdang nahuhuli nyo"...

Naka ngiti nyang sabi sakin pero may part sa sinabi nya na hindi masyadong gets, kaming mga tao? Hindi ba rin sya tao ehh ano sila?

"Teka nga muna anong ibig ming sabihin na kaming mga tao? Hindi bat tao rin kayo?... "
Nalilito na ako

"Hndi-....."
Hindi na natapos ang sasabihin ng dalaga ng biglang mag salita ng biglangasalita ang ama nito.
"Oo tao din kame, ano bang tingin mo samin? Halimaw?" Parang pikon na tono ni kang kadyo
" hindi naman po sa ganon, medyo na wirdohan lang po kasi ako sa sibi ng anak nyo..." Naidahilan ko nalang mahirap na baka mapalayas ako dito ng wala sa oras, hindi ko panaman alam anong lugar to dito, at kung sakali mang mapalayas ako dito, wala akong matitirhan pansamantala, kaya mg papakabait ako dito, hindi man ako masyado komportable dahil hindi naman ako sanay sa ganitong lugar , pero ok na rin at lest may matitirahan ako kahit pansamantala lang......

Someone's POV
Hindi to maari, hindi sya pwedeng makatakas, kailangan kong makita ang bangkay nya kung sakali mang patay na sya.. Dapat mhanap ko sya sa lalong madaling panahon, baka buhay pa rin ang Christof na yon!!
Pero ok lang, hindi magtatagal mahuhuli din kita,,,...

"You can run my dear stepson, but you can't hide, the cat is going to her prey" magtago ka muna sa lunga mo habang kaya mo pa dahil bilang na ang araw mo, nakatakas ka man ngayon pero sa susunod hindi na dahil ako na mismo ang papatay say para maka siguro na ako, at lahat ng pera nyo ay mapapasakin na lahat.....!!! (insert evil grin)

End of CHAP....