Gravity

Chapter Fourteen

Chapter Fourteen

Tiningnan lang ako nito habang nakangiti. I didn't know where else to look. And I badly missed him! Kaya sinulit ko ang pagtitig sa kanya kahit na nakatingin din ito sa akin.

"You've had your dinner already? I was thinking of asking you out." Salita niya sa akin.

Para tuloy akong nanghinayang dahil niyaya agad ako ni Anthony na mag-dinner! Pero siguro ay ayos na rin iyon dahil baka isipin ng lalaking ito ay pumapayag ako.

"It's not my fault that I've already had my dinner! You didn't give me a simple notice that you'll visit me." Sambit ko rito. Tumayo ako at dumiretso sa loob ng aking kusina.

Tiningnan ko ang loob ng aking refrigerator. Nakita kong mayroong hotdog at ground pork doon. I checked my drawers and saw some uncooked pasta.

I guessed I would just cook dinner for him? He told me that he waited for almost 2 hours. He must be starving.

Nakarinig ako ng yapak. Nilingon ko ang pintuan at nakita siyang nakasandal sa hamba nito. He was intently looking at me, as if he never wanted me to be out of his site.

"What are you doing?" Tanong niya sa akin. Lumapit ito at naupo pa sa high stool na malapit sa aking kitchen counter.

"I was thinking of cooking dinner for you." Simpleng sagot ko. Tumaas ang gilid ng labi nito sa sinabi ko. I raised my eyebrow at him.

"You're cooking for me?" I hinted something funny in his voice.

Inilabas ko ang mga ingredients galing sa ref. Onions, pork, and hotdog. I wasn't sure if he had already tried the Filipino Spaghetti. Wala naman akong choice dahil wala nang ibang laman ang ref ko. Naghanap din ako sa aking kitchen drawer ng iba pang gagamitin.

"Don't act like this is new." Sambit ko sa kanya.

Kinuha ko ang frying pan. Nilapag ko yun sa ibabaw ng aking electric stove. Ang sunod kong ginawa ay ang paghiwa ng onion at garlic.

Tumayo siya bigla. Pinanood ko ang paglapit niya sa lamesa na ginagamit ko. Kinuha niya ang hotdog at inilagay iyon sa tabi ng aking cutting board. I looked at him with such confusion.

"I know what you're cooking. My mom cooks this every time." Sabi niya sa akin. He went nearer at halos mapaso ako nang humawak siya sa aking bewang.

"Didn't you miss me, Olivia? You were very upset when I told you I was leaving." Bulong niya sa akin. I stopped cutting the onions dahil baka kamay ko ang bigla kong mahiwa dahil sa panginginig.

I could feel his hot breath on my neck. Hindi ko alam ang nangyayari sa akin. Ilang araw ang lumipas na hindi ko siya kasama, ni hindi man lang siya pumasok sa isip ko, tapos biglang magiging ganito ang epekto niya sa akin? Get a grip, Olivia!

"Clifford Tyler..." Banta ko sa kanya. Ang kabila niyang kamay ay pumatong sa lamesa. He's now cornering me.

"I told you to just call me Tyler."

Gusto ko mang humarap ay hindi ko magawa. I was afraid of what would happen. I was scared that his eyes would suck out all my inhibitions. One look at that pair of goddamn eyes and I might give in.

"I'm trying to cook." Pagdadahilan ko. I tried removing his hand on my waist pero hindi siya nagpatinag.

"I will help you, then." Salita niya sa aking likod.

Help me? Really? In this position? Sa tingin niya ay makakatulong siya sa akin kapag ganito siya kalapit?

Kinuha niya ang kamay kong may hawak ng kutsilyo. He resumed what I was doing. Ginagabayan niya ang kamay ko sa paghiwa.