[BTS] Amour interdit | Hopemin ft.vga namjin

ปกป้องครั้งที่ 4 จอนจองกุก

"เข้ามา"
"พ่อครับ วันนี้ผมเจอมันแล้วนะแต่ผมเจอแค่คนเดียวครับ"
"ใคร" ชายวัยทำงานหันเก้าอี้ทำงานกลับมามองหน้าลูกชายตัวเอง
"ปาร์ค จีมิน" คนเป็นลูกชายเอ่ยออกมาด้วยสายตาแพรวพราวจนผู้เป็นพ่อสังเกตได้
"หึ คนน้องนี่เอง แกสนใจมันหรอไง"
"จะว่างั้นก็ได้นะพ่อ ก็น่ารักดีอยากเอามาเป็นเมีย หึๆ"
"แกอย่าลืมว่าแผนคืออะไรสิไอ้ลูกชาย"
"ผมรู้ แต่จะว่าอะไรมั้ยถ้าผมจะเปลี่ยนจากฆ่าทิ้งแล้วเอามาเป็นเมียแล้วไปบริหารที่นั่นด้วย"
"อืมก็น่าสนดีนี่ แล้วคนพี่ล่ะ"
"ฆ่าทิ้งสิครับ ผมอยากได้แค่น้อง :)"
"จะทำอะไรก็ทำแต่รีบๆให้มันสำเร็จไวๆล่ะ"
"ตามนั้นครับพ่อ ไปละ" ว่าจบแล้วก็ลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออก
"เดี๋ยว"
"ครับ?"
"วันนี้แกอย่าลืมนะว่าต้องไปทำอะไรน่ะ"
"ไม่ลืมครับกำลังจะไปนี่ไงพ่อ"
"จัดการให้เรียบร้อยด้วยล่ะจอน จองกุก หึอย่าให้พ่อผิดหวังล่ะไอ้ลูกชาย"
"รับทราบครับ"

.

ตึกๆๆๆๆ
เสียงฝีเท้าคนนับสิบกำลังวิ่งไล่ล่าพวกเขาอยู่
"คุณชานยอลครับ พวกมันมามากกว่าเราครับ ผมว่าเราควรหนีไปเรียกกำลังมาเพิ่มดีกว่ามั้ยครับ" ปาร์ค จินยองเอ่ยบอกผู้เป็นนายในตอนนี้ที่พวกเขากำลังแย่
"ก็ดีฉันเริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกัน" วันนี้พวกเขาออกมาทำงานบริษัทปกติจนถึงเวลากลับบ้านจู่ๆก็มีคนมาไล่ยิงพวกเขา2คนเป็นสิบๆคนจึงทำให้เขาเสียเปรียบ

พวกเขากำลังจะหนีไปข้างหลังแต่ก็มีคนอีกประมาณราวๆ 10 มาดักไว้
"พวกมันมีมากกว่า 20 คนแน่ๆ"
"หึ จะไปไหนล่ะครับคุณชานยอล :)"
"จอน จองกุก!"
"จุ๊ๆอย่าตะโกนสิครับ มันไม่ดีนะ" จองกุกเอ่ยด้วยท่าทีสบายๆ
"แกต้องการอะไร"
"เรื่องนั้นทุกคนรู้ดีอยู่แล้วนะครับคุณจินยอง"
"แกมันหมาหมู่" จินยองเอ่ยด้วยความโกรธ
"ใครสนกันล่ะครับ เรามาจบเรื่องนี้กันเถอะ"
"อะไรของนายห้ะจองกุก" ชานยอลพยายามพูดด้วยเสียงอ่อน
"ก็แค่บริษัทของคุณยกให้พวกผมซะ"
"ไม่เด็ดขาดบริษัทที่ตระกูลฉันสร้างมา ฉันจะไม่ยอมให้ตกอยู่ในมือพ่อแกแน่!" ชานยอลเริ่มโกรธบ้างแล้ว
"หึ ไม่ยอมคุณก็แค่...ตาย"
"..."
"อ้อคุณชานยอล ผมมีอะไรจะบอกคุณด้วยล่ะ ลูกชายคุณน่ะผมขอนะ"
"แกจะทำอะไร"
"อ๋อ...เอามาทำเมียน่ะครับ :)"
"ฉันไม่ยอมแน่ๆ ลูกของฉันทั้งสองต้องเจอคนที่ดีไม่ใช่แก"
"ใครบอกว่าทั้งสองครับ ผมจะเอาแค่จีมินต่างหากล่ะ ส่วนซอกจินก็ฆ่าทิ้งซะ"
"แก!" ชานยอลยกปืนขึ้นมาหมายจะยิงจองกุกแต่ก็ไม่ทันความไวของลูกน้องจองกุกที่มีกำลังมากกว่า

ปังๆๆๆ

"คุณทำอะไรผมไม่ได้หรอกครับ อย่าเก่งไปหน่อยเลย"
"อย่า...ยะ ยุ่งกับลูกขะ ของฉัน"
"โอ๊ะโอ ผมไม่รับปากนะครับ บ้ายบายนะปาร์ค ชานยอลหึ"

ปัง!!

"อั่ก!"
"คุณชานยอล!!" จินยองเรียกร่างโชกเลือดของผู้เป็นนาย
"หลับให้สบายนะครับคุณพ่อตา"
หลังจากนั้นพวกจองกุกก็เดินหายไปทิ้งเขาไว้เพียงสองคน
"จะ...จินยอง ฝากลูกฉันดะ...ด้วยนะดูแลเขาดีๆนะ สะ...สัญญาสิ"
"ครับผมสัญญา"
"..."
"คุณชานยอล!!! ไม่อย่าทิ้งผมกับคุณหนูไปสิฮึกฮืออออ ตื่นสิครับ". จินยองร้องไห้อย่างหนัก ชานยอลเปรียบเสมือนพ่อของเขาอีกคนเลยก็ว่าได้
"ฮึก ผมสาบานเลยว่าผมจะดูแล ฮึกคุณหนูทั้งสองให้ดีที่สุดปกป้องด้วยชีวิตของผมเลย ฮึก..."

"ผมสัญญา..."

Talk
ไม่มีอะไรจะพูดเลยอ่าา เอาเป็นว่าติดตามตอนต่อไปนะคะ5555