"ผมไม่อยากไปนี่ครับ!!"
"ลูกต้องไป! มันคือความปลอดภัยของลูกนะ เชื่อพ่อเถอะ" ชายวัยกลางคนส่งสายตาอ้อนวอนลูกชายคนเล็ก
"ทำไมผมต้องไปด้วยละครับ" ร่างเล็กพูดเสียงอ่อนลง
"ซักวันลูกจะรู้เองนะปาร์ค จีมิน ไปเถอะนะพี่จินก็ไปด้วย"
ผู้เป็นพ่อลูบหัวปลอบลูกชาย เขารู้ว่าอะไรที่ทำให้รอบๆตัวของลูกชายเขามีแต่เรื่องอันตราย เพียงแต่เขายังบอกไม่ได้แค่นั้นเอง เขาต้องการเพียงที่จะปกป้องลูกของเขาทั้งสองคนที่เขารักที่สุด เขาสัญญากับแม่ของทั้งสองเอาไว้ก่อนที่เธอจะตายว่าเขาจะไม่มีวันให้ลูกเป็นอะไรไปเด็ดขาด
"ก็ได้ครับ"
"งั้นลูกต้องไปตอนนี้ จินยองไปเตรียมรถไว้ให้ลูกชายฉันที" พ่อเรียกลูกน้องคนสนิทที่ทำงานกับเขามานานและแน่นอนว่าปาร์ค จินยองต้องรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว
"ครับคุณชานยอล"
"พ่อครับ พวกผมต้องไปนานแค่ไหนหรอครับ?" ซอกจินถามผู้เป็นพ่อด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เขาไม่อยากจากพ่อไปนานๆ
"เมื่อลูกทั้งสองของพ่อปลอดภัย ซอกจินพ่อฝากลูกดูแลน้องด้วยนะ น้องยังไม่ปลอดภัย"
"ครับ พ่อผมขอกอดพ่อหน่อยสิ" พูดเสร็จปาร์ค ชานยอลก็อ้าแขนรับลูกทั้งสองด้วยรอยยิ้ม บางทีนี่อาจจะเป็นกอดสุดท้ายของเขากับลูกก็ได้
"ผมไม่อยากปะ ฮึก...ไปเลย ผมอยากอยู่กับพ่อฮึกฮือออ" จีมินร้องออกมาอย่างไม่อาย
"ผมด้วย ฮึก.." ซอกจินร้องตามน้องไปอีกคน
"ลูกต้องไปเป็นลูกผู้ชายห้ามร้องไห้นะ ลูกต้องเข้มแข็งไม่ว่าจะเจออะไรก็ตาม แต่ถ้าลูกกำลังอ่อนแอให้นึกพ่อกับแม่ไว้นะ พ่อจะคอยอยู่ข้างๆพวกลูกเอง ลูกต้องโตไปเจออะไรอีกเยอะเพราะฉะนั้นลูกห้ามยอมแพ้เด็ดขาดเป็นลูกพ่อต้องสู้นะ จำคำพ่อไว้นะ พ่อรักลูกที่สุดเลย" พ่อกอดรัดลูกแน่นขึ้นไปอีก
"เอ่อถึงเวลาแล้วครับท่าน"
"ไปพ่อออกไปส่ง" เมื่อทั้งสามเดินมาถึงรถเขาก็จัดการพาลูกชายให้ขึ้นรถไปและไม่ลืมกำชับจินยองให้พาลูกเขาไปให้ถึงที่หมายรถคันสีดำหรูขับออกไปจากตัวบ้านแล้วจนลับสายตาผู้เป็นพ่อไป
" หวังว่าลูกคงจะไม่เจอเขานะ "
Talk
ตอนนี้ตอนแรกน้าค้า ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง ตอนแรกไม่เอาอะไรมากเนอะ เม้นติชมกันได้นะคะ รอดูกันว่าพี่โฮปของเราจะเจอะกับจีมินตอนไหนนะคะ555
ปล.ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ มือใหม่แหะๆ
ESTÁS LEYENDO
[BTS] Amour interdit | Hopemin ft.vga namjin
Fanficเขาคือคนของผม ผมจะยอมให้คนอื่นมาแตะต้องเขาได้ยังไง