Wrecking His Devil

Chapter 2:

Kail's POV

Wala sa sariling napaupo ako sa bakanteng upuan na nakita ko sa loob ng store. Nanghina yata ako bigla. I was preparing for this but it turned out to came too early. sa kadiliman lang ba talaga ng gabi o ipinamukha niya talaga sakin na hindi niya na ako kilala. It was a brief moment indeed but I felt so lost like forever again. I was taken a back. Wala nga palang forever.

Bitter.

Nakakainis man isipin pero nangyari nanaman ulit. I'm again lost of words while in front of him. Yeah, apektado parin naman ako pero hindi na katulad ng dati. And now that our paths have crossed again let's see what will that jerks next move.

Nauhaw ako bigla. Nakakatawa lang pati sestema ko nakakaramdam ng masamang pangyayari. Tumayo na ako para lumabas na ng store pero nakaramdam ako na tumayo din ang katabi ko. Tumingin ako sa gilid ko. There I saw a little girl smiling shyly. Natampal ko nalang ang noo ko. Was I that preoccupied not to notice that this little girl is with me? Oo nga pala siya pala ang dahilan kung bakit nangyari yong kanina.

Sigh.

No it's no ones fault. Siguro time na rin yon para magkita kaming dalawa.

Humarap ako sa bata at saka ngumiti. Tantya ko nasa seven years old na siya.

"Ano nga pala ang pangalan mo?"

Ngumiti din siya bago sumagot.

"I'm Reucka (ReYuka) but just call me Ecka po."

Ang cute na bata. Tinanggap ko naman ang nakalahad nitong kamay. Mukhang witty din ito.

"Okay Ecka, ako naman si Kail. You can also call me ate Kail."

"Okay ate Kail, its my pleasure to meet you. And thank you din po kasi tinulungan nyo ako kanina. If...if, it wasn't because of you I am already gone by now."

Ewan ko pero naalala ko yong nangyari kanina at nakikita ko ang takot sa mga mata niya. She is too young to feel this kind of terror. Pero naguguluhan parin ako kung bakit siya hinahabol ng mga taong yon. By the looks of her I can say na mayaman tong si Ecka. Ang sama naman ng mga taong yon. Anong laban ng isang maliit na bata sa mga malalaking mason na yon? To top it all babae pa.

"Walang anuman. Pero pwede bang itanong ko sayo kung bakit ka nila hinahabol?'"

Nagdadalawang isip pa siya kung sasagutin ang tanong ko o hindi.

"Okay lang kung ayaw mong sagotin. Hindi naman kita pipilitin."

"No, no, its ok ate. I was just ...weighing if how much information will i tell you."

Nagulat naman ako don. Pero napakaprangkag bata. No wonder, natakasan nito and mga masong yon kanina. Bigla itong yumuko, and the next thing I knew she's in between sobs. Naku naman mapagkakamalan pa akong pinaiyak ko to eh. Dyahe naman to.

"Hey it's ok if you' won't tell me anything. Just.. Just please don't cry. Sige ka baka isipin nila pinapaiyak kita."

Napatingin naman ako sa paligid baka kasi may nanonood samin tapos ireklamo ako ng child abuse. Aba mahirap na, mahirap lang din naman kami. Tumahan nadin siya maya-maya.