Kalp Ağrısı (Otayuri Texting)

17

Otabek mila kendisine mutlulukla sarıldığında hiçbir duygu kırıntısı hissetmemişti.
Tam tersine midesi düğümlenmişti.Iç çekip gözünün önüne gelen yüzü yok etmeyi denedi.Unutmaya  çalıştı.Içindeki oluşan boşluğu kapatmayı istiyordu.
Mila 'nin kendisine sarılan ellerini çözüp yataktan yavaşça kalktı.Bu durdumda başka zaman olsa kendini dinlenmeye bırakırdı ama yorgun bi ruhla uyuyamıyordu.

Mila yataktan kalkan otabek in arkasından:

M-"Sevgilim  nereye gidiyorsun daha yeni kazadan çıktın.Otabek,HEYY!!"

Mila koşsada genç adam çoktan hastaneden çıkmıştı.Mila Otabek in masadaki telefonunu görünce içindeki merakı saklamadan çevresini kontrol etti.Ardından telefonu alıp yatağa oturdu.
Otabek i uzun zamandır.gözlemliyordu.Birini çok sevdiğini hep hissetmişti.Iyi saklayan sır küpü gibi görünen otabekten dolayı bunu hiç öğrenememişti mila.Otabekin ablası ona gelip "kardeşim sana aşık". dediğinde bunun doğru olmadığını biliyordu.Ama asıl amacını Kendi kendine tekrarladı:

-"Bakalım Otabek i bu kadar etkileyen kişiyi bulabilecek miyim ?Nasıl bi kız acaba,kısa mı uzun mu sarışın mı esmer mi, çok mu güzel hepsini öğreneceğim böylece ona karşı kazanabilirim seni elde edebilirim hahaha ."

Mila ekrandaki şifreyi birkaç defa denedi.
Bulamıyordu,

-"Lanet şifren ne ?Senin gibi birisi şifre koyuyorsa kesinlikle bişey var"

Mila uğraşsada şifreyi bulamıyordu en sonunda vazgeçip otabek in ablasını aramaya karar vermişti.

M-"Size gelebilir miyim acaba Otabek gitti de"

Mila fırsatı değerlendirmesini iyi bilen birisi olmuştu her zaman.
Fırsattan istifade Otabekin evine girdiğine memnundu.
Ilk işi sevdiği kişinin odasını araştırmaktı.
Birkaç uğraştan sonra buruşturulup atılmış kağıtları buldu.
Içini açtığında bunun bir şiir olduğunu farketmişti.
"ne yani otabek birine şiir mi yazmış" sinirle kağıdı yere attıktan sonra kıskançlık krizini bi köşeye bırakıp okumaya başladı.

Bir peri gördüm,
Zümrüt gözlerinde buldum kendimi,
Delicesine sevdim seni,
Baktığım her yerde görür oldum,

Içimi ısıtan kalbinle hayat buldum Bana verdiğin aşkla kahroldum,
Sevdiğim heran daha çok boğuldum,
Vazgeçemedim

Hayallerden ileriye geçmeyecek bir aşkta,
Zor da olsa duruyorum rüzgarında,
Yapma,daha fazla kanatma,
Beni Bırakma Peri,

Rüzgarda yaralarım açılıyor
Koşmaya gücüm yetmiyor
Kulağıma dolan
Bütün şarkılar seni anlatıyor

Ufacık bir ışık göster bana
Fırtınada yolumu bulmam için
Izin ver geleceğim yanına
Yaralarını sarmak için

Mila "bu tam bi saçmalık kim bu peri ne dönüyor burda! diye bağırıp kağıdı attıktan sonra ayağıyla iyice ezdi.
Otabek in ablası gelip Milayı sakinleştirene kadar evde terör estirmişti

(Otabek)

Gidecek hiçbir yeri yoktu genç adamın .Yine otel odalarında kalacaktı.Yalnız kalıp kafa dinlediği sürece bunda bi sıkıntı görmüyordu.Tek sorun sessizlikte kafasının içinden çıkan deli eden kendine sorduğu  sorulardı.Içindeki sorular ona "neden milayla çıkacaksın ne sanıyorsun seni kıskanır sever mi sanıyorsun" diye söylüyordu.
Onları görmezlikten gelip otele giriş yaptı.Turnuvaların ilk gününe gitmemişti.Şu anki ruh halinde bunu umursarmış  gibi yapmak  çok saçma olurdu.

Otele gelip odasına yerleştikten sonra soğuk bi duş alıp kendisini topladı.Telefonuna gelen bildirim sesiyle kilit ekranını açtı.

Victor-Selam Otabek bugün turnuvalarda seni göremedik bi sorun mu var merak ettik.

Victor-Oteldeysen bizim yanımıza uğrayabilirsin.Aşağıda bardayız.

Otabek-Herhangi bi sıkıntı yok yarın geleceğim.
Yurio orda mı ?

Victor-Tamamdır.
Hayır burda değil yine bize takılmadı kapıyı üstümüze kapatıp kovdu *~*

Otabek-Tamam.

Genç adam yorgun olduğu için gelmeyi düşünmüyordu.Özellikle de yurio nun karşısına çıkmak istemiyordu.Ama kafa dinlenmeye özellikle içmeye ihtiyacı vardı.
"Geçirmiyor,ama kısa süreliğine unutturuyor"
dedi kendi kendine.En mantıklı açıklamayı kendine yaptıktan sonra aşağıya bara inmişti.

Çevresinde tanıdık yüzler ararken arkasından birinin ona seslendiğini duymuştu,

-"Otabek buraya gel"