Kalp Ağrısı (Otayuri Texting)

16

Otabek elleri titreye titreye cevap yazmaya çalışıyordu.
Tek kelimeyi birleştirecek gücü bile yoktu.tüm gücü bedeninden çekilirken gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.
Önceden huzur veren dalgalar şimdi gerçekleri çarptırıyordu.
Her bi dalganın karaya çarpıp parçalanmasıyla otabek daha kötü oluyordu.Yüzünü silip mesajını yolladı.

O.Altn-Bunu diyen sen olamazsım bu bir şaka olmalı öyle değil mi hadi bana şaka de ki rahatlayayım hadi

Yurio-Hayır şaka değil bu tamamen gerçek

O.Altn-Neden beni anlamıyorsun peri neden,ne yaptım da bana canımı bu kadar yakıyorsun

Yurio-Içim şişti. Engelliyorum seni senle mi uğraşacağım"

O.Altn-Ne Yurio sakın!

(Yurio  kişisine mesaj gönderemezsiniz)

O.Altn-Yapma,daha fazla kırma.peri kırılacak başka kalbim kalmadı.Tamir edecek yara bandımda yok.Kapanmayacak yaralarıma tek sen iyi gelirsin

(Yurio  kişisine mesaj gönderemezsiniz)

O.Altn-Hadi gör mesajlarımı
yanına gelmeme izin ver
Bu sefer yüzümü göstereyim karşına çıkayım
Söz veriyorum

(Yurio  kişisine mesaj gönderemezsiniz)

O.Altn-Inanmıyor musun bana
ozaman karşına çıkarım.
Geliyorum yurio

(Yurio  kişisine mesaj gönderemezsiniz)

Otabek ayağa kalktı birkaç adım sarsılsada toparlayıp motoruna bindi.Hızını arttırıp yola çıktı.
Birkaç dakika geçmeden hız limitini geçmişti.Biran önce yurio nun karşısına geçmek istiyordu.Ona sevgisini bağırmak doya doya sarmak istiyordu.
Bu düşüncelerle ve tabiki son umudunu da kaybetmemek için daha hızlı sürerken kendini dinç hissediyordu.Peri sinin ona vereceği tepkileri merak ediyordu.Sarılıp boynuna atlayabilirdi ya da suratına bi yumruk yerdi.
Bunu düşünmek yerine kararan havada motorunun ona sağladığı az ışıkla sürmeye devam ederken
karanlığı yaran diğer araçların arasına girmişti.Birkaç tanesinin daha yanından geçerken  çiseleyen yağmurla birlikte periyi hayal etmeye başlamıştı.
Otabek diyerek yanına geliyordu,
elinde küçük bir kupa tutuyordu.
Hemen yanındaysa büyük bir kule vardı.Burası neresi yurio diye ona sormasına fırsat bulamadan perinin dudakları kahramanının dudaklarını yapışıyordu.Aralarındaki mesafe kalmazken sevgiyle birbirlerine bakıyorlardı.
Derken gelen beyaz ışıkla birlikte Otabek hayallerinden sıyrılmıştı ama karşısından gelen arabadan sıyrılma imkanı yoktu.Çarpmanın şiddetiyle motordan fırlayıp asfalta sertçe çarptı.
Bayılmamıştı,dudaklarında hala o tebessüm ve gitmeyen hayaller vardı.Ambulansın sirenleri dakikalar sonra duyulmaya başlamıştı.hala bişey hissetmeyen otabek çevresini izliyordu.Başından durmadan kan akıyordu çarpan aracın sürücüsüyse baygındı.Gelen ambulansla birlikte hastaneye doğru yola çıkmıstı.
Otabek te aynı işlemleri görecekti.Sedye ardından ambulans ve hastane tam tahmin ettiği gibi olmuştu.Şimdide yakınlarına haber verilmiş olsa gerekti ablası birazdan burda olurdu.Camdan fırlar yinede gelirdi böyle bir durumda.

Otabek iyi oluşuna zaten emindi vücudunun birkaç bölgesini hissetmiyor olsada bu iyi olmamasını gerektirmezdi.
Fiziksel olarak iyiydi,
Ama ruhsal olarak tam bir acı girdabında boğulmaktaydı.

Kapı hızla açılınca mila ve ablası otabek in başına gelmişti.

Mila-Otabekkk! Seni ne kadar merak ettim haberin var mı insan ilk günden sevgilisine böyle mi yapar"

O-"Sevgili degiliz ki "

-"Olurmu öyle şey tabi sevgilisiniz.Söyle bakalım otabek neler oldu"

O-"Bişey olmadı abla"

Ablası ikiliyi yalnız bırakmaya karar vererek odadan çıktı.

-"Güzel hadi siz güzel güzel konuşun bende indirimli satılan ürünlerin bulunduğu yere gideyim  gideyim"

Mila otabek in elini destek verirmişcesine tutar,

M-"Otabek  ben senin yanındayım.Sana ve aşkıma güveniyorum bu yüzdende evet sevgili değiliz biliyorum ama sevgili olmamamız için bi nedenimi yok öyle değil mi ?
Yani demek istediğim benim sevgilim olur musun "

Otabek hasta yatağında uzanmış
sargılı koluna bakarken neler diyeceğini düşünüyordu.Tek kelime etmek istemiyordu sabahki neşeli hali çok uzaklara gitmişti peşinden gitmeye üşenerek bu sıkıntıları yaşıyordu sonunda mila ya cevabını verecekti.
Yurio ne istiyorsa onu yapacaktı.

O-"Olurum"