အမုန္းမွ
အခ်စ္သို႔(အပိုင္း၇)ဒီေန႔ ျမင့္မိုရ္ခန္႔ ရဲ႕ နားရက္ပါ ထိုေၾကာင့္ ျမင့္မိုရ္ခန္႔ ျခံထဲ၌စာအုပ္ဖတ္ရန္ ထြက္ထိုင္ေနမိသည္။တစ္သက္တာ ကေတာ့ အခုမွ ေဆးရံုမွ ျပန္လာသည္။ ျခံထဲ ကားဝင္လာတာ ေတြ႔ေသာ္လည္း ျမင့္မိုရ္ခန္႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနသည္။၁နာရီၾကာၿပီေနာက္ တစ္သက္တာ ထြက္လာၿပီ ျခံထဲ ၌ အပင္ေတြ ေရေလာင္းေနသည္။
'ဗြမ္း💦💦💦´
'ဟာ!ဟာ......ဟာ´
တစ္သက္တာ ေရေတြ ပတ္ထုတ္လိုက္တာ ျမင့္မိုရ္ခန္႔ ကိုယ္ေပၚသို႔ တည့္တည့္
'ဟင္! ကိုကို ´
'ဘာ ကိုကို လဲ!ဒီမွာ ၾကည့္စမ္း မင္း´
ျမင့္မိုရ္ခန္႔ ကို ၾကည့္ၿပီ(တစ္ကိုယ္လံုး စိုရြဲေနသည္) တစ္သက္တာ တကယ္ ရယ္ခ်င္သြားသည္။ ဒါေပမဲ့ တစ္သက္တာ မရယ္ရဲပါ။
'မင္း ကန္းေနလား ?ဟမ္. ´
'သက္တာ တကယ္ ကိုကို ႐ွိမွန္း မသိလို႔ပါ ´
'အခု မွ ေတာင္ပန္းမေနနဲ႔ သြား´
'ဟုတ္´
တစ္သက္တာ အျမန္ထြက္သြားေတာ့သည္။တစ္သက္တာကို ၾကည့္ၿပီ ျမင့္မိုရ္ခန္႔ တက္ေခါက္မိပါေသးသည္။
'ေတာက္!´
**************အမုန္းမွ အခ်စ္သို႔******************
ျမင့္မိုရ္ခန္႔ ႏွင့္ တစ္သက္တာ ေဆးရံုသြားလ်ွင္ ေျမာက္ဥကၠလာပ ေဆးရံုသို႔ မေရာက္မီ ေမဓာဝီ လမ္းမ၌ တစ္သက္တာ ဆင္းေနက် အတိုင္း ဆင္းေနရတုန္းပါပဲ။
တစ္သက္တာ ဒီေန႔ ျပန္ေတာ့ မိုးအရမ္း ရြာေနသည္။ ထီးကလည္း မပါနဲ႔ တစ္သက္တာ ဒုကၡ ေရာက္ေနသည္။'ဒီေန႔ မွ ထီးကလည္း မပါဘူး၊ စိတ္ညစ္တယ္ တကယ္´
တစ္သက္တာ အိတ္ထဲ လိုက္႐ွာၾကည့္ေနေသးသည္ ထီးပါလား ဆိုၿပီ
YOU ARE READING
အမုန္းမွ အခ်စ္သို႔
Non-Fictionအမုန္းက ခ်စ္သြားတဲ့အခ်စ္ ပိုခ်စ္တတ္သည္။ ေသေလာက္ေအာင္မုန္းေသာ္လည္း ေသေလာက္ေအာင္ ခ်စ္သြားႏိုင္သည္။