Aşiret Nöbeti (DEVAM EDECEK)

~İkinci Bölüm~

MEDYA: HAZAR BUCAK

Günüm fazlasıyla iyi geçiyordu fakat bi sorunla.

Bu okulun eksikleri çok fazlaydı ve çocukların ellerinde defter dahil bişey yoktu bu duruma hem çok sinirlenmiş hem de çok fazla üzülmüştüm. ben buraya, buradaki öğrencilere bir yardımım olsun diye gelmiştim sonuçta değil mi ? napacağımı düşünerek geçirmiştim okuldaki zamanlarımı

Zil çaldığında herkes evlerine dağılmaya başlamışlardı bense hızla müdür beyin odasına

Kapıyı çalmadan içeri girmiştim. müdür beye baktığımda, baktığı kağıtlardan kafasını bana çevirmişti hızla, sinirden çenesinin seyirdiğini gördüm bu korkmama sebep oluyordu. Oysaki ben daha fazla sinirlenmiştim. Ve o benden korkmalıydı

"Bu nasıl olur müdür bey?" Kollarımı göğsümün altında bağlayıp müdür beye öldürücü bakışlar gönderiyordum oda aynı şekilde bana. Bunun sorumlusunun müdür olmadığını biliyordum fakat bugüne kadar hiç mi el atamamıştı bu duruma?

Ayaklarımla ritim tutmaya başladım
"Asıl bu ne demek oluyor Masal hanım? Kapıyı çalmadan içeri girip bana hesap soruyorsunuz"

Sinirle soludum bu adamla iyi anlaşamayacaktım şimdiden belli oluyor

"Çocukların bu denli eksiği varken siz benden nasıl kapı çalmamı beklersiniz " kelimeler ağzımdan bir ok gibi gidiyordu , fakat o oklar nereye saplanır onun için kesin bir şey söyleyemiyorum

"Laflarınıza dikkat edip çıkın dışarı Masal hanım çocukların eksiğini tamamlamak için yeterince paramız olsaydı tamamlardık" eliyle kapıyı gösterip çıkmamı işaret etti arkamı dönüp dışarı çıktım -kapıyı çarparak- çünkü haklıydı bu okulun masrafları onun bütçesiyle tamamlanacak bir şey degil ya . Bunun en iyi cevabını kimden alacağımı çok iyi biliyorum.

Adımlarımı muhtarın evine hazırlayıp, çantamı alıp çıktım

......................

Muhtarın evine geldiğimde kapıyı çalıp açılmasını bekledim kapı hafif aralık bırakılarak açıldığında birtane kadın belirdi kapıda

"Buyrun ?" Dedi nazikçe

"Muhtarı görmeye gelmiştim evdemi hanımefendi? " sanırım eşiydi

"Evet buyrun " içimden derin bir nefes alarak eve girdim kadının yönlendirmesiyle salona girdiğimde önünde kağıtlarla ilgilenen bir tane adam çıktı karşıma

"Bey bu hanım seni görmek istiyormuş " yanımda olan kadına dönüp gülümsedim

Oda bana gülümsedikten sonra dışarı çıktı
"Buyur hanım kızım" dedi sorgulayıcı bakışlarla

"Merhaba ben yeni gelen öğretmenim ismim Masal " diyerek hafifçe kendimi tanıttım

"Hosgeldin ögretmen hanım buyur ne istediydin" hafifçe yüzümü buruşturup konuya girdim

"Aslında bi şikayetim var okuldaki çocukların çok fazla eksiği var ve bu okula neden para yardımı yapılmıyor merak ediyorum" dedim

"Valla ögretmen hanın " deyip derin bi nefes aldı ve oturuş şeklini düzeltti "para bize gelmiyor ki biz okula yardım yapalım para ağadan çıkıyor ağada İstanbuldaydı bugün gelmiş " ne kadar kolay söylüyor bunu hani icraat?