CROWN PRINCESS

Chapter 50.

Sofia's POV

I tried to hide my anxiety with a smile, I don't want them to know all the question on my mind. Tahimik na nakikinig sa kwento ng mga kaibigan na kinakabahan sa gaganaping linggong pagbati sa Inang Reyna.

"You're too used that you're not nervous anymore huh?" Ashley teased me. I only shrugged my shoulder and smile. 

Siguro nga hindi na ako kinakabahan, nagpatuloy lang sila. Hanggang sa lumapit si Mildred sa kanila at sinabi na maghanda ng simpleng tula o maaring handog sa Inang Reyna na kinataranta nilang lahat.

"Ba't di mo sinabi Sof?" Si Elle na sinisi pa ako. Narinig namin ang tikhim ni Mildred.

"Binibining Elle, kung hindi niyo po mamarapatin ngunit kailangan niyo pong tawagin ang Mahal na Prinsesa sa kaniyang titulo." Yumuko siya sa kay Elle.

"Its okay Mildred,"

"Its the rule and protocol Your Highness, lalo na't haharap sila ngayon sa Mahal na Inang Reyna."

"Pasensya na. Hindi lang kami sanay but we'll abide the rule Your Lady. Don't worry." Si Ashley. Sumang-ayon naman ang mga kaibigan kong ilan.

"We humbly ask your forgiveness Your Highness, we are deeply sorry for being rude." Yumuko si Ashley na ikinangisi ko.

"Huy-" hindi niya ako pinakinggan bagkos ay hinila ang mga kaibigan para yumuko at pinagsabihan na yumuko kaya yumuko sila. Natawa ako sa itsura nila.

Ngumisi ako sa kanila.

"Okay then. Bowed to me, I am your Crown Princess after all." Tumawa ako, kunot noo akong tinignan ng ilan.

Ang ilan ag natatawa.

"She's the Crown princess indeed." Natigil ako nang marinig ang boses ni Steven.

Itinaas na nila ang mga mukha at bumati rin kay Steven na pinangunahan na naman ni Ashley kaya sumunod na rin sila. Lumunok ako dahil parang hindi ko kayang itago lahat ng tanong ko kapag siya ang kasama at kaharap. Naramdaman ko ang braso niya sa likuran ko kaya napalingon ako sa kaniya at ngumiti.

Kailangan kong hindi magpahalata.

"You are spoiling your princess, Your Highness. Not a good practice." Oliver said.

"Well...that's the only way I know to make her happy to spoil her. If spoiling her means  happiness then I won't think twice." Tinignan niya ako, saka hinalikan ang ulo ko.

Narinig ko ang panunuya ng ilan at ngiti sa mukha nila hanggang sa pinatawag na kami. Naglakad kami na nasa braso niya ang kamay ko. Tuwing tumitingin ako sa kaniya ay ngumingiti ako.

"May problema ba?" Tumingin ako kay Steven sa binulong niya. Ngumiti ako at umiling.

"I'm just nervous." Ngumiti siya sa akin.

"Kinakabahan ka parin."

"Sino ba naman ang hindi, they are still your family and we are talking about a Royal Family here." I said, hindi siya sumagot sa sinabi ko, napansin ko rin ang parang biglang pagkawala ng ngiti niya na agad ding bumalik at tumigil siya.

Saka niya ako niyakap kaagad na talagang kinagulat ko.

"Steven..." Mas humigpit lang ang yakap niya sa akin. Hindi ko alam pero mas nagkakaroon ng sense ang mga naiisip ko.

"I'm sorry." He whisper. Narinig ko ang mabilis na tibok ng puso niya. His warm hug made me safe.

Alam kong nasa harapan na kami ng lahat. Malapit na kami kanina.

"I'm sorry for bringing you into this mess." Hindi ko na ikinilos ang kamay ko sa pagyakap pabalik sa kaniya sa binulong niya. Hindi ko alam pero naiiyak ako. Bago pa ako maluha, humiwalay na siya sa yakap at inaya na ako.