Chapter 30

751 15 0
                                    

Yours

"Adan!" I whispered. Napatingin ako sa mga tao sa paligid dahil sa takot na baka nakakagawa na pala ako ng eksina. He only raises one of his perfectly thick brows.

"I'm telling the truth! He can't be over you. After all, matagal ka na nong mahal. Sinasabi ko sa'yo, andito nga siya nakasakay sa loob ng mismong barko na ito."

"It's impossible, Adan! He can't follow us all the way here." I hiss and grind my teeth.

"He just did."

"I don't believe you."

Hindi ko magawang makatulog dahil sa napag-usapan naming dalawa. I totally ignored him throughout the trip. I don't want to cause anymore trouble to Dante kaya hindi pwedeng nakasunod nga siya.

My family is going to do everything just for me to be safe.

But that doesn't mean he cannot keep you safe!

I rolled my eyes in frustration and looked at Adan. Nagsisimula na naman siyang magsalita ng walang kwentang bagay.

"I'm telling you, he's just right behind us."

I sighed in frustration at hinayaan siya sa ginagawang pagbitbit sa mga bagahe.

"We both know we don't like each other. We are fit as best of friends pero hindi tayo pwedeng ikasal! Noriko is still waiting for me."

Nginitian ko siya ng pilit at nauna nang maglakad. Kung ganoon nga ay dapat na maayos ko muna ang isyu ng pamilya at ni Dante. I can't be with him without fixing this mess!

Nilingon ko sa Adan dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nakakahabol sa akin. Nang malingon ko siya ay nakita ko siyang inaayos ang bagahe dahil hindi niya alam paano pagsabayin ang paghila noon. Ngunit bago ko pa man din siya matawag ay may humila na sa akin. And damn that familiar scent. I knew exactly who that was!

So Adan was right all along?

"Anong ginagawa mo?" I screamed. Hindi pa ako nakakabawi nang bigla siyang magsalita. Gusto kong magalit para pakawalan niya ako pero hindi ko magawa! I just need to fix some few things before I let our relationship work, alright. But I don't think he's the type of person who's very patient.

"You think you could run away from me?"

I thrashed but he buckled my seatbelt. Masyado siyang malakas at mabilis para manlaban ako. I narrowed my eyes at him and even tried to open the door but it's locked. But I know it's locked because he thought I'm stupid. Well, I'm not that stupid to just jump off a running car.

"It's locked."

"Ibaba mo ako, Dante. This is not funny anymore,"

Hinampas ko siya ng hinampas pero parang wala lang iyon sa kaniya. This is already considered as kidnapping. As if naman ayaw kong magpa-kidnap sa kaniya. But like I said, hindi pa maayos ang pamilya ko at pamilya niya-- well, not really his family but Dante, himself.

Ngayon ko lang naranasan iyong feeling na willing victim. Kahit na inaaway ko siya ay gusto ko pa rin naman na makasama siya. May kaunte nga lang kaming problema but maybe we can fix that later? Kasi mukhang masyado ko na siyang nasasaktan sa mga inaasal ko.

Hindi naman sa nag-iinarte ako pero naiyak talaga ako sa consequences nang ginagawa ni Dante. Pero mapapamura nalang ako kasi isang halik niya lang, solve na lahat.

And I never knew this day would come. Us. Together. Just like how we wanted it to be. Not forbidden.

"So he proposed to you once?" Tanong ni mama sa akin na tumutulo pa rin ang luha. She's been crying for almost five minutes!

The Princess and Her Knight (WHIPPED SERIES #1) (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon