yusuf ve merve

merve

Merve 'den
Uzun zamandır secdede olduğum için galiba boynum tutulmuştu bunu annemin beni çağırması ile secdede uyuyakaldiğimi anlamıştım.Babam imamdı ve hep bana şunu söylerdi

"kızım sabah namazında dilediğin kadar dua et ve duanı uzat "

Ben herzaman uzatırdım, galiba bugün çok daha uzatmıştım secdede uyuya kalmıştım. Okula geç kalmamak için erkenden hazırlanmam lazımdı.Sema beni aşağıda bekliyordu annem onu oturma odasına davet etmişti beni çok iyi tanırdı bunun için erken  gelmişti, ben hazırlanmış aşağıya indim tabi sema herzamanki gibi tebessüm ve enerjisiyle
"günaydın uykucu"
Sema yan komşumuz ve en iyi dostumdu çocukluktan beri heryere beraber giderdik beraber kararlar alırdık , birbirimizden biran olsun ayrılmazdık.

Sonunda hazırlanıp aşağıya indim amneme çaktırmadan çıkmak istiyordum çünkü kahvaltı için annem beni durdurur tabi okula geç kalacak ve hocalardan azar işitecektik, kahvaltı yapmamak için hızla çıkmak istesemde annem hiç dururmu

"kızım kahvaltini yap "
ben biraz daha beklesemgeç kalacaktım, annem beni dudurarak ağzıma birkaç yiyecek birşeyler doldurdu ben
" annne"
diye çırpınsamda yine annemi durduramadim , annemin son bir öpücüğük ile kendimizi anca dışarı atabildik.

" kızım dikkat edin giderken, Sema göz kulak ol merve ye"

sanki ben hala çocuğum anne ya sema bana bakacak .
Annemin kapıyı kapatması ile sema gülmekten patlatacak gibiydi
" ya annnen çok tatlı ya"

" davga geçme sema ya"
desemde sema hiç susarmı.           

okula doğru yürümeye başladık , okul bizim eve uzak değildi yürüyerek giderdik çoğunlukla, lise öğrencisiydik mahalede. Genel olarak kimse kalmamıştı çoğu ilkokul veya üniversite öğrencileri vardı lise öğrencileri biraz daha azdı.Diğer kızlarlada hiç ilgim olmazdı diğer kızlar dediğim kendini çok beğenmiş gibi davranan herzaman okula lüks araba ile giden Eda.

arkadaş canlısı bir insan değildi hep cidi duran kendinden emin herkesi ezebileceğini düşünen biriydi beni hep görünce yüzüme bile bakmazdı ,nedeni ise ilk okulda hocanın en sevdiği annesinden kalma bir kolyeyi alıp benim çantama koyması beni hırsız duruma getirmek istemesiydi. Tabi hoca benim çantamda bulunca benim yapmadığından emindi benim böyle biri olmadığımı da biliyordu, kimi benim çantama koyduğunu bilsemde yinede şikayet  etmedim.Buna rağmen hala benden nefret ediyordu, belki beni çok küçümsemesidi.

Okulun bahçesine vardığımızda zilin sesi geliyordu derse geç kalsak yarım gün yok yazılacaktır , Sema içeriye girince ona çantamı verdim ,bizim sınıf dışarıya çıkmışti ders Beden Eğitimiydi .
Beden dersimize tombul ve çok sevdiğim bir hoca giriyordu beni yanına çağırınca arkadaşlarımı alıp spor salonuna gitmemi istedi .Spor salonu okulun hemen yanında bulunuyordu benim en sevdiğim spor dalı voleyboldu ,parmak pas , vb.kuraları çok iyi biliyirdum bu yüzden arkadaşlarıma oyunun kuralarini gösterirdim .
Beden dersinden sonra okulda normal derslere girdik . Okul çıkışı ben sema yı bekliyordum onun sınıfı ayrıydı 12-B sınıfındaydı ,ben ise 12-A sayısal sınıfındaydım.
Sema edebiyat ı çok iyi yapabiliyordu ben çoğunlukla matematik konularını.

Okul çıkışı eve dogru yürümeye başladık herzamanki gibi mahale ye vardığımızda sema evine geçti ben ise biraz sonra eve varacaktim.

biraz gittikten sonra son hız ile üzerime gelen bir arabayı farketim okadar hızlıydı ki ben kaçsam bile beni ezecekti ben sadece gözlerimi kapatmakla birşey yapamadım evet tam sesini yanımda hissedince beni bir kol sardı kendimi birinin üzerine düşmüşken buldum gözlerimi açtığımda mavi  gözler ile bana bakan  çok korkmuş ve kızarmış biriydi bu.

                  Yusuf "dan

Mahaleye şaşkın gözlerle izliyordum gerçekten çok temiz ve sesiz bir mahalleydi bu imam olarak atanmak tek hayalimdi sonunda görevime başlayacaktım beni yetiştiren Mahir amcayi biran önce görmek istiyodum uzun zaman olmuştu gormeyeli küçük yastan beri bana  hocalık yapan çok iyi bir insandi camide bana bir oda verip benim ilerde çok iyi bir imam olacağımı söylerdi ben o odada aksama kadar kur'an okurdum ve camideki insanlara yardımcı olurdum aksam doğru ise eve giderdim, annem mi meraklandirmayi hiç istemezdim.

Ben mahelenin o güzel kusunu içime çekerken siyah bir araba tam karşımda yürümekte olan birisini ezmek üzereyken kolundan bir hamle ile kendime çektim,ben yere düşmüştüm o şiddetle ve benim üzerime düşen kişi ise korkudan gözlerini kapatmıştı .gözlerini açmasıyla kahbe renkli o gözleriyle bana bakarak  hemen ayağa kalkti sanki arabadan çok benden korkmuş gibiydi , bu genç bir kızdı gerçekten ben bile çekindim o sırada.Ne yapacağını şaşırır gibi birşey demeden uzaklaşıp giti

           
                Merve 'den

İlk defa bir erkekle bu kadar yakinlasskistim bu neydi Allah ım arkama bakmadan uzaklasmaya başlamıştım.Aklıma takılan tek şey siyah arabada olan kişi kimdi bilerekmi beni ezmeye çalıştı?
Kapıya vardığımda elimdeki kilidi zorda  olsa çıkarıp kapiyi açtım.

Annemin yaptığı yemek kokusu salonu sarmıştı kapiyi kapatip ayakabimi cikartmamla masadaki bu kadar yemek kimin içindi acaba dememle annem:

" kızım gel yardım et şimdi misafir gelecek babanın öğrencisi herhalde."

Demesiyle çantamı bıraktım ve anneme yardım etim,  yüzümdeki kırmızılık annemin dikkatini çekmişti bana bakarak

"ne oldu kizim niye öyle kirzardın" şimdi beni sorguya çekecek işte yalan söylesem hemen yaklar biliyorum.

" az önce bir araba yanımdan çok hızlı geçti beni korkutu"

dememle
" kizim dikatli ol aman seni cekemeyen olabilir kesin bilerek yapmistir"
ben abartacak birşey olmadığıni söylesemde  annem yine abartiyordu.
Acaba misafir kim.
Biz bu kadar hazırlığı yapıyorsak önemli biridir herhalde.Misafirin kim olduğunu merak ediyordum ,ben birşeyler atiştirarak.