yusuf ve merve

Baba

Saat dörten sonra koltukta uyuya kalmıştım.Bu sabah insanların hepsi dışarıyamı çıktı ,bu ne görültü böyle.Odama gecerek üstümü değiştirdim pencereden dışarıya baktığımda onbeş kişi falan Mahir Amca nın evinin önüne toplanmış lardi ne oluyo orda acaba misafirlermi kim bunlar ?
Ambulans sesi ile irkildim yok artık.
O hızla aşağıya fırladım .Ambulans birisini aldı,bir teyzeye sordum
"Teyze ne oluyo kime ne oldu"
Biraz titrek bir ses ile başını kaldırdı
"Oğlum meryem hanım bayıldı ambulan onun için geldi"
Neden bayılmışki acaba, inşallah kötü birşeyi yoktur.
"Neden bayıldıki kötü birşey yok değilim teyzecim"
Biraz suskun oldu,söyleyemiyordu,kalbim şimdi durucak.
"Dün mahir bey ara sokakta yaralanmış bir şekilde bulunmuş ,durumu ağır her an ..."
O an kafamdan kaynar sular akti sanki.
Mahir amcamın kızı nerde kim bilir ne haldedir.

annesi ile birlikte hastaneye gitmiş,peşlerinden gitim hastaneye ,hastanenin acil kapısından girdim mahir amcanın kızı başını eğmiş hüngür hüngür ağlıyordu,yanına oturdum
"Ne olur ağlama iyi olucak mahir Amca ,Allah büyük tür"
Başını kaldırdı bana baktı, gözleri kıpkırmızı olmuştu yanakları kızarmış tı.

"İnşallah iyi olur yoksa ben dayanamam bu acıya"

Gözlerinden bir damla yaş daha aktı okadar çaresizdiki ,bir anda başını omzuma yasladı galiba farkında bile değildi ,nedense ondan çekinmiyorum başkası olsa ondan uzaklaştırdım yüzü sanki bir nur parçası gibi, ağlamaktan kızaran yanakları onu çok ...ne diyorum ben .Başını kaldırıp yüzüme yine baktı

"Sence bunu babama kim yaptı ,babamdan ne istiyorlar "

Bu sorusu beni telaşlandırdı ya bilerek birileri yapmışsa!O zaman karşılarında beni bulurlar hiç olmadığım gibi olurum.Doktorla konuşmam lazım,yaralanmasının nedeni neymiş öğreniriz ondan.ayağa kalkan mahir Amcanın kızı

"Ben bir lavaboya gideyim"

O lavaboya giderken doktorun "mahir Bulut un yakını"demesiyle ayağa kalktım
Doktorun yanına doğru yürüdüm.
"Ben yusuf yakınıyıyım kızı lavaboya giti "
Başını olumlu manada salayarak

"Yusuf siz misiniz ,mahir bey sizi istiyodu,durumu pek iyi değil israr eti sizi görmeye,fazla yormayın"

Benimi? kapıyı açtığım an mahir amcayi bu halde gördüğüm an.. yüz  morluklar içinde. bana bakması ile yüzünde tebessüm oluştu içim çok acıdı kızı bu halde görmemeli.

"Gel oğlum"

Konuşması tirekti konuşamıyordu bile her kelimeden sonra nefes çekiyordu o kadar halsiz o kadar yorgunduki.
"Yorma kendini mahir amca iyleş biran önce"

Bir tebessüm daha eti elini elime doğru uzatı onun elini tutum diğer elimi de onun elinin üstüne koydum,eli soğuktu gözleri öyle bir bakıyorduki son defa baparcasına gibi ,hiç alışkın olmadığım o dağ gibi duran mahir amca  devrilmiş gibi yıkık ve döküktü.

"Oğlum senden son birşey istiyorum ,ailem sana emanet "

Yutkundum bir anda tabikide bakardım ama neden son sözleriymiş gibi konuşuyor o iylesene kadar ben bakrım onlara.

"Tabiki bakarım sen iyleşene kadar bakarım onlara sen meraklanma"

Bir derin nefes daha alarak verdi ,onu çok fazla yormamalıyım.son bir soru soracaktım,