yusuf ve merve

Gerçekler

Bir şiir misalisin sen yar
Yazdıkça yazazsım var
baharımda yazımda yağan kar

Her kelimeden sonra bir ben
Beni tamamlayan bir sen
Ne gerek var dünya benim olsa
O yoksa Yanimda koklamam başka ten

      
                  Merve 'den
Sema 'nın konuşmalarından sonra birinin beni ayıklaması için toparlaması gerek, Eda bu planı yapıp resmen beni en zor duruma sokmuş ,çok büyük bir acıya sokmuş benim hiçbir şeyden haberim yok.

"Sema ee sonra ?daha neler anlatı?

Biraz düşündü ve gözlerini sonuna kadar açarak.

"Ayy unutuyordum az daha yusuf a şirkette iş ayarlamış imamliktan uzaklaştırdım falan dedi"

Aman Allah ım bu nebiçim bir insan bu, Yusuf u nasılda kullanmış bir oyuncak gibi, yusuf bunu haketmiyor.

"Bak sema eminsin değilmi?

"Ay tabikde Merve ben kendim şahit oldum diyorum sana inan o kız yusuf u kullanmış sizinle resemen oyun oynuyo bunu onun yanına bırakma."

"Tamam sema yarın gel yusuf a herşeyi anlatacaz o kızın tuzağından kurtulalım"

Sema'yı uğurladiktan sonra odama çekildim derine dalım. Demek bu yüzden kabul etmedi o hep mervesini beklemiş meğer , ama tabi yanlış kişiyi zanederek.
Herşeyi anlaticam o merve benim dicem .

Gözlerim yine yorgun sabah olmuştu,annemin mis  yemek kokusu geliyordu.
Ama benim anneme görünmeden yusuf un evine gitmem lazım.
Tabi onun bana yazdığı mektubu yanıma alarak.Aradan onca yıl geçti yusuf beni ben onu beklerdim bitsin artik bu hasretlik.

Merdivenlerden yavaş yavaş indim ,annem herzaman ki gibi mutfakta kapının arkasındaki montumu alarak yavaşça kapıyı açtım yavaş adımlarla ilerledim.

"Merve kızım"

Ayy bu babamın sesi.

"Efendim baba"

"Nereye kızım sabahın köründe bu ne acele"

"Şey baba "

"İşin varsa git kızım ama kahvaltı yapmadın ,çabuk gel olurmu"

Yüzümde korku yerine tebessüm  oluştu.
"Tamam baba cım,hemen gelirim"

Zor kurtuldum ,o an nasıl dalgınlık sa kendimi yusuf un kapısını çalarken buldum.
Kapıyı hemen o an çabuk acilmasini beklemiyordum ama Yusuf tam karşımda duruyordu.Biraz durdum yutkunum.
"Günaydın yusuf ben şey dicektim yani...

"Dinliyorum Mahir amaca'nin kizi"

"Yusuf bak sana çok önemli şeyler anlatmam lazım lütfen beni iyi dinle"

Şaşırmış bir tavırla.

"Tabi dinliyorum anlat"

Şimdi anlatmasam hiçbir zaman anlatamicağım.

"Eğer çocuk iken söz veren biri o sözü tutmak zorunda mı?"

Şaşkın bakışlarını indirerek.

"Söz veren biri onu tutmak zorunda ama söz tutulacak  bir türde değilse o zaman tutmaya bilirsin"

Allah ım bir bir cesaret daha .