- martin! Uyanıyor... Mabel. Iyimisin?
Gozlerimi açtığımda koltuktaydim. Candy ve Grenda nin yüzünü gördüm ve ağlayarak onlara sarildim. Aynı zamanda ağlıyor ve
-Dipper ! O gitti...
Diyerek bagiriyordum. Sonra hemen bille döndüm ve
-Götür beni, esrarengiz kasabaya götür! HADI diye yalvardım.
En sonunda yola ciktik ağlayarak süren bir buçuk saatlik yolculuk sonrası gizemli klubeye vardim.
*tak tak tak*
Büyük bir korku ile çaldığım kapıyı soos açtı. Beni görüncebüyük ihtimalle ne yaşayacağını bilemedi. Çünkü yıllardır görmediği dostuna kavuşmuş ancak aynı zamanda diğer dostunu kaybetmişti...-Soos....
- Mabel.. Sen cok- degismissin.
-soos. Bana yapan olduğunu söyle. Doğru değil dimi?!
- Dipper 2 gündür yok. Polisler her yerde onu arıyor. Oldugune dair pek çok kanıt varmış... üzgünüm Mabel.
- HAYIR! CEKIL ŞURADAN! soosu koca cüssesi ile zorlada olsa kenara ittim ve içeriye gittim.
Salonun kapısına yaklasinca bagiris sesleri duydum. Bunlar stan ve ford amcaydi. Özlemiş dahi olsam dinledim.
********
-Senin aptal çalışmaların yüzünden yeğenim yok! Ve kendini suclamiyorsun.
-Çünkü onun kaybolması benim yuzumden değil stan. Biraz mantıklı ol.
- Öyle mi? Demek mantık. Peki O zaman. Söyle , kimin yüzünden Dipper kayıp??
- Sence? Tabiki de Mabel!
Şok olmuştum. Kardesim benim yuZumden oldu mu? Benim yuZumden mi.
Gözlerim dolmuştu. Eğer sessiz olmak gerekmeseydi orada bağara bağara aglardim. Ancak sessiz olmuş ve dinlemeye devam etmiştim.
- Mabel mi ! Yıllardır onu görmüyoruz. Serseri buldu ve kaçtı. Olan bu. Dipper zekidir. Mabel gibi biri için bunu yapmaz.
Demişti stan amcam. Bu kavgadan sonra ne beni dışarıda bekleyen bill, ne de benimle birlikte kavgayı dinleyen soos umrumdaydi. Kaçtım. Koşarak uzaklara gittim..
-Sevgilim!
Billin son sözlerini duymazdan gelerek koşmaya devam etmiştim.
[Bill'in (dipper'in) gozunden]
Aptal kardesim oradan uzaklasinca içeriye girdim. Yaşlı moruklar kavga ediyorlardı. Anlaşılan bu mabelin gitme sebebiydi. Içeriye girdim.
- stan amca, ford amca? Neler oluyor.
Stan cevapladı.
-SEN!! Hangi hakla buraya gelebiliyorsun!
-Ben.. bişey yapmadım. Mabel dün dipperin ölduğunu öğrenince buraya gelmek istedi.
-Ben kimseyi görmüyorum. Dedi ford.
-Sanırım sizin tartismanizi duydu ve kaçtı. Az önce burdaydi.
- Ah! Tabi yaa. Ona söylediklerimizi duydu ve kaçtı.
-Ne söylediniz ki?
- Boşver. Seni ilgilendirmez.
-STAN AMCAA! KOŞŞŞ!
Bu soostu. Şişko adam zorlanarak koşuyor ve dehşet içinde buraya geliyordu.
- Neler oluyor soos?
-ACELE ET.. BU.. BU ÇOK KORKUNÇ!
80 küsür yaşındaki ikizler koşarak soos'un gösterdiği yere gittiler.
-AMAN TANRIM!
*************
Yarım saattir yuruyordum. Atıp tukenmistim ve en yakındaki klubeye gittim. Üzerinde oduncu klubesi olduğu yazıyordu.
Kapı açıktı bu yuzden içeri girdim.
- Kime bakmistin küçük hanım.
Bu turuncu sacli ve sakallı koca cüsseli bir adamdı. Nefesi çürümüş balık gibi kokuyordu. Bana doğru yaklaştı ve eğildi. Gülümsedi sonra da doğruldu. O sırada kendimi kusmamak için zor tuttum.
-Mabel! Geri donmussun. Wendy bak burda kim var?
Wendy mi? Tabii ya burası wendynin eviydi ve bu adamda onun babasıydı.
-Wendy! Gel buraya! Üzgünüm Mabel. Gel seni odasına götüreyim. Beni öne doğru itti ve odasına götürdü.
Kapıdan içeriye girdim. Sadece küçük bir pencerenin arasından ışık alan karanlık odanın içinde ilerldim. Sonra birden önüme atlayan wendy tarafından irkildim.
-SEN kimsin? Burada ne işin var ? Cevap ver!
- Wendy...benim M-Mabel..
-M.Mabel mi? Gözleri doldu ve bana sarıldı.
-Wendy? Sen iyi misin..
-Hayir Mabel. Iyi olamıyorum.. dipper'in öldüğü gerçeğini kabullenemiyorum.
-O ölmedi wendy.. Benim kardesim ölmedi. Eğer ölseydi ben bunu bilirdim..
-Üzgünüm Mabel....sen niçin burdasin. Yani benim evimde.
- uzun hikaye. Sadece kalacak bir yere ihtiyacım var..
- Sanslisin erkek kardesimin eğitim ormanında kamp gezisi varmış. Bu yüzden onun odasında kalabilirsin.
- Teşekkürler.
- gel seni götüreyim.
Wendy beni biraz dağınık ve renksiz çoğu eşyanın tahtadan olan bir odaaya götürdü.
- Al. Bana bir çift pijama uzattı.
- Teşekkürler.
- Ben seni yanlız birakayim.
O gidince zaten kararan havanın ve yorgunluğumla pijamalari giyip yatağa yattım.
**************
Gozlerimi açtığımda bembeyaz bir yerdeyim. Hiç birşey yoktu. Boşlukta yürümeye başladım. Git gide soğuyan ortamda bir ses duydum.
-Mabel.....Mabel.....Mabel..
Ellerimle omuzlarımı ovuştururken
-Dipper .. sen misin? Diye seslendim. Bana doğru koşarak geliyordu. Bu gerçekten dipperdi. Onu o kadar çok ozlemistim ki. Gerçekten çok değişmişti. Dönmek üzere olan soğuk yanaklarimdan ılık göz yaslarim suzuluyordu. Kosarken ellerimi actim ve tam dippera sarilacakken gozlerimi actim.
-Hayir...bu diye olamaz...hayır..
Dizlerimi karnima çektim ve ağlamaya başladım.-Mabel.
Kafamı yavaşça sözlerinden kaldırdım.
-Dipper...seni gördüm. Az önce .
-Merak etme kardesim ben hep seninle olacağım.
Onun gerçek olmadığını düşündüğüm yani hala ruya gördüğüm için sakindim. Ancak bir anlık şüphe ile elimi dipper'in yüzünde gezdirdim.
-Dipper......
O gerçekti. Ayaktaydı..
Birden bire doğruldu ellerini havada birleştirince mavi bir ışık parladı ve elinde büyük bir bicak belirdi.- Artık öbür dünyada hiç ayrilmayiz. Dimi kardesim..
- Dipper! Sen ne y...... AAAA!!!!
Veeee ışte günlerdir beklenen yeni bolum.. hepinizden çok özür diliyorum arkadaşlar. Ara sıra böyle bölümler geç gelebiliyo. Sınavlar ve birtakım olaylar yüzünden yaklaşık 1 aydır yeni bolum gelmiyordu. Anlayışla karsilamaniz dileğiyle 💞
Iyi okumalar ^^
759 kelime ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BITEN KARDEŞLIK
FanfictionBill geri döndü ve artık eskisi gibi değil. Mabel ve dipper 15. yaşlarında kardeşliğe biraz ara veriyorlar.