P.S. Soulmate

Chapter 1 "SCARF"

Ako si Arabella U. Beswilen, 20 years old, graduating ng Political Science sa University of Cordillera. Oo, highlander ako, isang pure na katutubo ang mga magulang ko at meron kaming di kalakihang farm sa La Trinidad, Benguet ng strawberry, flowers at iba't -ibang  Baguio vegetables. I' m an only child, yun nga lang adopted lang ako. Siguro mga 4 years old ako nung mapunta ako sa kanila. Hindi man nila ako tunay na anak, hindi ko nararamdaman yun dahil mahal na mahal nila ako. Hanggang nagyon,kahit 20 years old n ako, ako pa rin ang munting prinsesa ni Mama at Papa.

Ang haba ng introduction? hehehe ^__^ syempre background check. √

Isa akong NBSB at naive na babae na until this century ay naniniwala sa soulmate.

At sa maniwala kayo sa hindi, na-meet ko na siya.

Pano ko nalaman na siya yung soulmate ko?

Sa totoo lang,hindi ko alam kung pano i-eexplain eh.

Kapag nangyari yun sa inyo you'll just know it.

Yung parang interconnected talaga kayo sa isa't-isa ,mararamdaman mo na siya yung missing pieces of you.

Parang puzzle, finally kumpleto ka na, nahanap mo na yung taong kukumpleto sa buong pagkatao mo.

"Weh?!!Di nga??? Bakit Ara???Na-try mo na bang ma-inlove, eh NBSB ka nga eh. Ni hindi mo pa nga nasusubukang magkacrush man lang since grade school tapos may soulmate soulmate ka pang nalalaman jan?"

Meet Weng aka Gwyneth S. Fajardo ang ever supportive kong bestfriend. Bakit hindi kakaiba ang family name nya? Kasi half highlander at lowlander siya hindi gaya ng parents ko na pure native as in Cordillerans talaga.

Speaking of NBSB tama naman siya, ano namang alam ng isang kagaya ko sa love at soulmate eh wala akong ginawa sa buhay ko kundi mag-aral ng mag-aral at i-maintain ang magagandang grades ko

Pero infairness naman mahilig din akong manood ng mga lovestory.

Siguro nga sa mga movie lang nagkakatotoo ang mga soulmate.

Pero para sa akin totoo ang soulmate at naniniwala ako na lahat ng tao may mga kanya-kanyang soulmate.

Parang ako.

Nagsimula ang lahat sa Bell Church, November 18,2012. Lagi akong pumupunta dun pag may free time ako. Isang Chinese Temple yun dito sa La Trinidad.Mga 2-3 kms siguro from town. bannggit ko kanina na adopted lang ako diba? So hindi ako isang tunay na highlander.

Isa akong typical na chinita,the usual maputi,slim,singkit pero may kabilugan ng konte ang mata. Sabi ng Mama at Papa ko cute daw ako. Simple lang manamit pero nadadala naman. Hindi kasi ako fashionista gaya ng karamihan, mas gusto ko yung damit na komportable ako at hindi ako pinagtitinginan ng mga tao.

Isa akong Chinese "siguro"(ang totoo hindi ako sigurado,kasi mukha lang akong may lahing chinese,baka singkit at maputi lang talaga ang biological parents ko hehe) pero Cordilleran at heart. Lagi lang talaga akong nagpupunta dun dahil pakiramdam ko. " I belong there. I belong to them?" Yung ganung feeling, kasi nga iba ako sa mga kinalakhan kong mga magulang.

Kung chinese man ang biological parents ko,hindi siguro mayamang Chinese ang mga magulang ko kasi hindi na nila ako pinahanap nung nawala ako hehehe.O kung chinese man sila o Pilipino,o kung anong lahi man sila,hindi na importante yun. Masaya at maswerte ako sa kinalakhan kong magulang.

Pero ito na nga kung paano ko na-meet ung soulmate ko.

One day pagpunta ko sa Bell Church, at dun ko suya nakita ko siya.

Sa unang pagkakataon ng buhay ko naramdaman ko na isa pala akong babae na  pwedeng tumibok ung puso.

Hindi ko alam kung love at first sight ba yun, pero iba talaga yung pakiramdam ko.