Deel 20

130 10 1
                                    

Gio pov

"Echt?" Aurora staart voor zich uit. "Ja..." zucht ze. "Ik vertel je het verhaal wel." Ze kijkt op. "Je hoeft het niet te vertellen als je dat niet wil." "Je hebt het recht om het te weten. En ik moet het gewoon even kwijt. Ik en Denise waren een stel voor zo'n 7 maanden. We waren erg gelukkig. Tenminste, ik... Ze gebruikte mij voor de fame. En al die tijd had ik dat niet door. De jongens wel... Ze zeiden het steeds...Maar ik luisterde niet. Ik was ervan overtuigd dat ik van haar hield en zij van mij. Ik ging op een dag naar haar huis toe. Ze deed zo vrolijk de deur open. Ze gaf mij een kus op m'n wang. Maar toen ze de deur dicht wou doen, kwam er een gast met een bivakmuts op binnenstormen. Hij riep: "Geld! Geld! Nu!" Denise riep: "Nee! Wat denk jij!?" Toen kwam er nog een gast binnenstormen. Hij pakte Denise vast. De ander ging het huis doorzoeken. Ik sloeg de vent die Denise vast had. "Laat haar los!" Riep ik. Toen begon hij mij ook aan te vallen. Op een gegeven moment pakte hij er een pistool bij. Hij richtte het op mij. Als ik was blijven staan, was ik dood geweest... Ik heb het schot ontweken. Hij wou weer schieten, maar z'n partner zei: "Ik heb genoeg. Kom we gaan." En toen zijn ze hem gesmeerd. Ik hoorde geluiden van boven. Ik liep naar de trap. Denise vroeg: 'Wat gaat je doen?' Ik zei dat ik geluiden van boven hoorde. Ze wou niet dat ik naar boven ging. Maar ik ging toch. Toen zag ik een jongen in haar bed liggen. Ik riep: 'Denise, wat is dit?!' Dat was het moment dat mijn hart brak. Ze zei: 'Gio... Eigenlijk hou ik niet van je... Ik hou van Marco. Ik heb je gebruikt voor de fame. Ik wou je het vandaag vertellen, maar die overvallers kwamen ertussen. En nog bedankt voor het redden van mijn leven! Je kan nu wel weggaan...' Ik liep boos het huis uit. Ik heb haar overal op geblokkeerd en ervoor gezorgd dat mijn kijkers haar ook met rust laten, zodat ze geen fame meer heeft. Ik heb ook een video gemaakt over wat er is gebeurd. En omdat ik door haar bijna dood was, wil ik haar ook nooit meer zien..." Aurora kijkt mij met open mond aan. En met medelijden. "Wow...Gio...Dat is zo erg voor je." Ik staar voor mij uit. "Ik weet niet eens wat ik moet voelen! Ben ik boos? Verdrietig? Teleurgesteld? Ik weet het niet..." Aurora zet haar hand op mijn bovenbeen. "Het komt wel goed. Denk niet aan haar..." zegt ze sprakeloos. Ik begrijp haar wel. Je verwacht natuurlijk niet dat je beste vriendin zoiets flikt. "Ik vind het raar dat ze mij niks heeft verteld over jou of Marco..." Ik kijk haar aan met medelijden. Ik trek haar in een knuffel. Gewoon uit het niets. Het voelt zo fijn. "Thanks Aurora..." Ik kijk haar diep in haar ogen aan. Ik kan er wel in verdrinken...."Voor wat?" "Dat ik mijn hart effe kon luchten bij jou. Ik had het echt nodig!" Ze glimlacht naar me. "Geen dank." Ze geeft mij een kus op mijn voorhoofd. Ik bloos. Gelukkig heeft ze dat niet gezien, omdat ik gelijk naar de grond keek. "Zullen we weer naar de rest gaan?" Vraagt ze. Ik knik. We lopen samen terug naar mijn huis.

__________________

Ik weet niet waarom, maar ik heb echt het gevoel dat er een drugsdealer bij mij in de buurt woont ofzo XD

One last time||Unagize FanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu