Të prita
nën hijën e lisit
ku syth shperthen shpresa.
Të prita
më zemër të mbushur vrullë
për jetë të qetë.
Kohë memece
ç'mi vërbove sytë
shpirtin ma helmove
E ti lum, i lumi ti
rrjedh nëpër mua
shpresën nuk do ma humbesh.

A ka vlere
Të prita
nën hijën e lisit
ku syth shperthen shpresa.
Të prita
më zemër të mbushur vrullë
për jetë të qetë.
Kohë memece
ç'mi vërbove sytë
shpirtin ma helmove
E ti lum, i lumi ti
rrjedh nëpër mua
shpresën nuk do ma humbesh.