Shpirti po më digjet
si zjarr i pa shuar
ndjej dhembie per ditët e humbura
trupi më shkrihet
si borë para diellit
ditët e humura
shpirtin e mundojnë
me lot të njomë
Në ëndërrat e mia
të kerkoi
në këngë e në vaj
shteg gjetë
e s'më braktise kurrë!
Mos mi verbo sytë
jetën e shohë të bardhe
mos ma gurëzo fjalën
se s'mund të frymoj lirë
mos mi rrembe ëndërrat
se gjumë s'do të kam kurrë.
A do të fryej ajo freski
e erës pranverore
që zemrës i jep krahë
të fluturoi drejtë bardhësive.
