KÜL HECE

1.BÖLÜM-Lütfen!

~06.05.2017~

Medyadaki-Alya KARAM

"Anne lütfen." Annem elindeki kahveyi masaya koydu ve olmaz dercesine bakış attı.
"Ama ann-"
"Hayır."
"Ne hayırı ya ben tüm yıl tek bi sözünüzden çıkmayayım ,her istediğinizi yapayım karşılığı bu mu yani?"
"Zaten çıkmaman gerekiyor.Eğer annen ve babansak tabi ki de bizim sözümüzü dinleyeceksin."
"Tamam anne, tamam ama unutma bu konu burda bitmedi akşam babam gelince onunla da konuşucam!"
*****************************
Şu an odamdayım ve kişiliğime ters bi şekilde sinirlenmekten alıkoyamıyorum kendimi.Ya ben onların tek bi sözünden çıkmayayım istediklerini yapayım ama sonuç hüsran. Kuzenimin yanına gitmek istiyorsam eğer onları kızdırmadan,bi şekilde ikna etmeliyim çünkü gerçekten artık büyüdüm ve alışagelmiş olan hayatımı değiştirmek istiyorum kısacası anne ve babamın üzerime örmüş olduğu görünmez duvarları yıkıp onları bazı şeylere inandırmak istiyorum.

"Alo Ceyda."
"Efendim canım.Napıyorsun?"
"Sinirleniyorum."
"Dayım ve yengem mi?
"Başka kim olabilir ki .Ceyda yanına gelmeme izin vermiyorlar daha doğrusu annemle konuştum şuan babamı bekliyorum."
"Alya şimdi ben konuşayım diyecem ama korkuyorum."
"Yok ben halledicem bu akşam, olursa yarın ordayım ."
"Odan hazır bile ."
"Neyse kapatmam gerekiyor sanırım babam geldi ."
"Tamam."
Odamdan dışarı çıktığım da babam oturma odasında kravatını çıkarıyordu.Usulca yanına gittim ve "Hoşgeldin babacım ."dedim sesimin samimi çıkmasını umarak."Hoşbuldum Alya."
İşte her zaman ki gibi aradaki görünmez duvarlar,kırılmaz saygı çizgisi aramızdaydı.Ama bugün tam onların isteği gibi bi kız olacağım ve alttan alacağım.Umarım işe yarar.Gerçi tüm hayatım böyleydi de noldu?Neyse.
Annem masayı hazırlamıştı babam ise üzerini değiştirmek için odasına çıktı.Beş dakika sonra sofraya geçmiştik ve ben şuan çok gergindim .Annemin gözleri sürekli üzerimdeydi.
Eğer daha fazla susarsam olan cesaretimide kaybedeceğim, işte benim ailem böyle.Bi çoçuk kendi anne ve babasının yanında rahat olması gerekirken ben hep diken üstünde otuyorum...
"Baba."dediğimde babam söyle dercesine baktı.
"Bu yazı Ceyda 'nın yanında geçirebilir miyim?"
"Neden?"
Evet şuan onları daha doğrusu babamı ikna edecek mantıklı bi açıklama bulmam gerekiyor.
"Çünkü artık kısa süreliğine de olsa kendi ayaklarımın üzerinde durmak ve biraz da dinlenmek istiyorum.Üstelik Ceyda 'yla okul zamanlarında da görüşemiyoruz.Odamı ve işimi ayarlamış bile.Hem ben artık üniversteye geçeceğim ve artık sizden ayrı kalmaya da alışmam gerekmiyor mu?"

"Ne zaman gitmeyi düşünüyorsun peki?
"Bu evet demek mi oluyor?"
"Ağzımdan daha evet kelimesi çıkmadı."
"Hemen yarın sabah çıkmayı düşünüyorum."
"Peki gerçekten kendi ayaklarının üzerinde durabilecek misin? Bizden ve kuzeninden para almadan."
"Evet duracağım sadece belli bi miktar borç alıcam sizden ."
"Borç ?"
"Evet borç.Sonuçta borçlar geri verilir...Değil mi?"
"İyi peki .Ama başına herhangi bir şey gelirse ve bizi, sana izin verdiğimiz​ için pişman edersen olacaklardan sorumlu olmayız."
"Tamam size söz veriyorum her şey burdaki gibi olacak."
Babam başını sallayıp onayladı. Annemse? Ona baktığımda ne düşündüğünü kestiremiyorum .Açıkçası şuan umrumda da değil.
*************"****************Yemekten sonra sakin tutmaya çalıştığım heycanla babama teşekkür ettim ve anneme yardım edip odama çıktım.
Telefonu elime alıp direkt Ceyda 'yı aradım.Telefondaki cızırtı sesi kesilince kuzenimin sesi kulaklarıma ulaştı.
"Alya .Sonuç ?"
"Babam izin verdi Ceyda.İnanması çok zor değil mi?"
"Alya, bu süper bi haber, o zaman yarın sabah bekliyorum."
"Ceyda ben annemlere onlardan para almayacağımı söyledim yani benim acilen orda iş bulmam gerekiyor."
"O kolay hallederiz."
"Tamam görüşürüz."
"Görüşürüz."
############

wattpad_kul_hece instagram sayfasını takip edebilirsiniz:)

Arkadaşlar, okuduktan sonra sol altta ki küçük,sevimli yıldıza basmayı unutmayın:)