KÜL HECE

6.BÖLÜM-O kim?

Medyadaki-Mert KARA

Sabah gözlerimi araladığımda odamda olduğuma şaşırdım.Barda değil miydik biz?

Ahhh hayır ya nasıl hatırlamam dünü.Hele ki o buz mavisi gözlerin sahibini!
Sabah diyorum ama sanırım öğlene geçiş yapıyoruz.

Bedenimde kendini fazlasıyla belli eden yorgunluk,beynime takrar uyumam için emir  verirken başımdaki ağrıda 'git bi soğuk duş al'diyordu.Bende bu ağrıyla uyuyamayacağım için yataktan kalkıp adımlarımı banyoya doğru yönlendirdim.
İşlerimi halledip duşumu aldım ve üzerimde en sevdiğim bornozumla odama yöneldim.
Üzerime mavi bir tişört ve siyah tayt geçirip yüzeyi her zaman temiz olan aynanın karşısına geçtim.
Önce saçlarımın suyunu siyah saç havluma aldırıp uzun saçlarımı taradım.
Saçlarım fazla mı uzamış ne ? Neredeyse belimin aşağısındalar.Saçlarımın ucundan biraz kesmemin bi zararı olmazdı bence.Elime masamdan bir makas aldıp uçlarından çok az kestim.
Evet böyle daha iyiydi.
Kesmiş olduğum saçlarımı peçeteye sarıp odamın girişindeki siyah çöp kutusuna attım.
Daha fazla oyalanmadan telefonumu alıp salona yöneldim.

"Ceyda"
"Efendim kuzen."
"Yok bişey."diyince Ceyda mutfağın kapısında elindeki tava ve üzerindeki önlükle belirdi.
"İyi misin?"
"Baş ağrısı için hap var mı?"
"Hayır yok,başın ağrıyor demi?Ee ağrır yani sonuçta alışık olmadığını söylemiştim sana.Hem sen daha kahvaltı yapmadın,öyle aç karnına hap atılmaz."
"İyi o zaman bende almaya giderim.Yakınlarda bi eczane var mı?"
"Hayır,tek başına gitme.Mert'e söyleriz o alır."
"Offf Ceyda Mert'i bekleyemem.Ben gidiyorum.İstediğin bir şey varsa söyle."
"Eczanenin yerini biliyor musun? Burda öyle her sokakta eczane olmaz ."dedi.
İmayla"Biliyorum.Hani ben uyurken bana haber vermeden gittiniz ya işte o gece öğrendim."
diyince Ceyda "İyi git ama dikkatli ol."dediğinde ben çoktan odama giriş yapmıştım.Üzerime siyah bir kapşonlu alıp dış kapıya doğru adımladım.Siyah spor ayakkabılarımı giyip
ellerimi kapşonumun cebine attığımda kulaklığımı buldum.
Sanırım az da olsa şansım yaver gidiyor:)
Geceleri korkunç ve itici olan bu sokak gündüzleri ne kadar da masum gözüküyor.
Biraz daha yürüdüğümde ana caddeye ulaştım.İlerde gördüğüm eczaneyle sevincim yerine gelirken onun az ilerisinde  bana yanlış adres veren dükkanı ve kapısından bana bakan çocuğu görünce içimi sebepsiz bir korku kapladı.
En iyisi takmamak.Eczaneye doğru yürüyüp hapı aldıp dışarıya çıktım ve eczanenin diğer tarafındaki markete girdim.İçerisi fazla serindi , başımın ağrısıda böylece hafiflerken önce dört tane poğaça alıp bir kutu da Türk kahvesi aldım.
Kasaya doğru adımlarken ilerde ,bana yanlış adresi veren çocuğu görünce terdirginliğim arttı.
Hızlıca kasaya ulaşıp aldıklarımın ücretini ödeyip dışarıya çıktım.
Markette ki serinlik yerini öğlenin yakıcı sıcağına bırakırken karşıya geçtim.
Biraz yürüdükten sonra tekrar geceleri karanlık ve korkutucu ,gündüzleriyse masum gözüken ara sokağa girdiğimde içimde  nedenizce bi korku yeşermeye başladı.Omuz silkip yürümeye devam ettim.Köşeyi dönerken ağzıma kapanan elle,korkum hat safalara ulaşıp korkudan ve heycandan bedenim resmen uyuştu.
"Hadi ama.Dün barda böyle değildin sen."kulağımın aşinası olduğu sesi duyunca titreyen kirpiklerimi araladım ve bana yanlış adres veren çocuğu görünce saşkınlığım artarken
"Niye susuyorsun,bu kadar korkak olamamlısın.Hem adın ne senin?"dediğinde ona adımı söylemeyeceğime karar verip sessizliğimi korudum.Sanırım bu onu sinirlendirmiş olacak ki"Sana. Adını sordum!"diye bağırınca bedenim titrerken
"Melisa.Adım Melisa."dedim kekeleyerek.Gerçek adımı söyleyecek halim yoktu.
"Ne istiyorsun benden?"diyince normalde güzel bir gülüş diyebilecegim ama şuan bana iğrençlikten öte bir şey ifade  etmeyen gülüşünü göndermesiyle kusacağım sandım.
"Hiç biraz eğlen-"
Ateş'in sözünü kesen Mert'in sert yumruğuydu.Üzerimdeki,adının daha yeni Ateş olduğunu öğrendiğim çocuğu yere yatırıp yumruklarını çocuğun yüzüne atmaya başladı.Olayın şokuyka bedenim kıpırdamazken yere yatan çocuğun acılı çığlığı kulağıma ulaştığında kendime geldim.
"Mert.Tamam.Hadi gidelim."diyince Mert'in bana attığı bakışla susmak zorunda kaldım.
"Arabaya geç sen.Ben şunu halledip geliyorum."diyince arabayı daha yeni farkettiğimi anladım.Başımı onaylarcasına sallayıp arabaya yöneldim.Kapısını açıp terlemiş ve korkmuş  olan bedenimi koltuğa bıraktım.
Açıkcası Mert'in çocuğa ne yaptığı umrumda değildi.Haketti sonuçta.
Biraz daha beklediğimde Mert şöför koltuğunun kapısını açarak o da benim gibi vücudunu koltuğa bıraktı.Mert
"İyi misin?"diyince
"İyiyim.Sadece fazla korktum."
dedim.
"Alya başına hep bi bela açıyorsun.Hem Ceyda seni nasıl bıraktı böyle tek başına ?"diyince omuz silktim.
Mert'in bakışları yüzümden saçlarıma çıktı.
"Sen saçlarını mı kestin?"
"Evet.Mert teşekkür ederim sana .Sen olmasan şimdi ne halde olacaktım kim bilir."
"Önemli değil.Sen ne yapıyordun burda peki?"
"Ben hap almaya gitmistim eczaneye."diyince poşetlerin yok olduğunu hatırladım.
"Mert.Ben poşetleri az önceki yerde unuttum heralde.Hemen alıp geliyorum."deyip kapıyı açmak için hareketkendiğimde
"Ben aldım, arkaya koydum."diyince ona minnet dolu bakışlarımı attım.

Artık gündüzleri bile bana göre masum olmayan sokakta daha fazla durmayıp ilerlemeye başladık.Arabada sessizlik hakimken
"Mert ,bu olaydan Ceyda'nın haberi olmasın olur mu?"diyince Mert'in bakışları yüzümü turlayıp kafasını tamam dercesine salladı.
Eve ulaştığımda zile daha basmadan Ceyda "Nerde kaldın sen ?"diyerek kapıyı açıp bir anne edasıyla çemkirmeye başladı.Ben Ceyda 'nın bu haline gülerken Mert'te arabadan poşetleri aldı ve bizi umursamayarak içeriye daldı.
Bende Mert'e uyup içeriye girdim.Ceyda
"Nerdeydiniz siz?diyince Mert
"Hiç Alya'yı yolda gördüm gelirken."dedi.
"İyi o zaman .Hadi gelin size enfes kahvaltı hazırladım."
"On ikide mi?"
"Evet on ikide ,beğenmediniz mi?"diyince Mert'le omuz silkip masaya oturduk.Şimdi sıra
dün geceden beri aklımı kurcalayan buz mavisi gözlerin sahibini öğrenmekteydi.
"Ceyda?"dedim.Sesimi umursamaz çıkartmaya  çalışarak.
"Efendim."
"Dün gece beni o sarhoş adamdan kurtaranın kim olduğunu biliyor musun?Adını falan."diyince Ceyda ve Mert'in kaşları çatılırken Ceyda
"Ne yapacaksın ki sen ?"
"Merak ettim.Sadece."
"Bizim barın sahibi gibi bir şey.Bakma seni kurtardığına o da iyi birisi değildir.Normalde barında çıkan  böyle olaylara karıştığını görmemiştim.Genelde güvenlik hallederdi.Şaşırdım açıkcası bende."diyince kaşlarım istemsizce kavislenirken
"Teşekkür edecektim ona."
"Hayır.O sandığın gibi birisi değil Alya.Zaten sen artık bara gitmeyeceksin.Sana başka bir iş ayarlayacağım .Üstelik dayımlar da geleceğinden bu senin için daha iyi olacak."
"Hayır.Bende geleceğim."diyince Mert
"Off Alya.Hayır olmaz."
"Neden?"
"Daha ilk geceden başına iş aldın.Daha güvenli bi yerde çalışırsın ."diyince daha fazla üstelemedim.Babamlar geldiğinde gösterecek güzel bir işim olsa yeter.Şimdilik.
"Tamam." diyince ikiside yemeklerini bırakıp "Ciddi misin?"diyince gülmeye başladım.Sanırım onlarda benim gibi nasıl bu kadar çabuk kabul ettiğime şaşırdılar.Gülüşüm durduğunda
"Evet.Neden olmayayım ki."diyince beni onaylayıp  yemeklerini yemeye devam ettiler.

Kahvaltımız bittiğinde Ceyda'yla mutfağı toparlarken
"Ceyda.Beni kurtaranın adını biliyor musun?"
diyince durup"Yankı KIRAN."
dedi.Daha fazla düşünmeyip sadece daha adını bildiğim birisiyle hafızamı meşgul etmemeye karar verip işlerimi bitirdim ve mutfaktan çıkıp salona geçtim.Mert'i koltuğa uyuklamış ve uzun boyuyla koltukta ki o sığamamış cüssesini görünce istemsizce gülesim geldi.
Dar holden odama doğru yürüyüp daha beş saat önce kalkmama rağmen bugün yaşadığım olayların verdiği yorgunlukla kendimi yatağa attım.
Uyumam gerekiyordu,akşam dinç olmak istiyorum sonuçta.Her ne kadar Ceyda ve Mert'e bara gelmeyeceğimi söylesemde iş bulana kadar orda çalışacağım.Ama bunu onların bilmesine gerek yok.Şu anlık.

Uyumadan önce alarmı kurdum sonuçta geçen geceki bir olayı bi daha yaşamak istemem.

Daha fazla düşünmeyerek kendimi uykuya teslim ettim.

*******************
"Emeğime karşılık bir oy verin."
Kampanyası başlatıyorum.Katılanlar kendini oyda belli etsin😄😊🙏

wattpad_kul_hece instagram sayfasını takip edebilirsiniz:)