KÜL HECE

2.BÖLÜM-İşte Burdayım

Sabah alarm çalmadan ilk defa kendim kalktım​,nasıl kalkmayayım ki ?
Aylardır istediğim şey oluyor üstelik hiç umudum yokken.
Banyoda ki işlerimi hallettim.
Önce açık mavimsi bi dar paça ,üzerineyse resimli siyah bir tişört giydim.Saçlarımıda uzun bi melik örüp omzumdan aşağı bıraktım.Sanırım hazırım.
Bavulumu dün akşam hazırlamış olduğumdan direkt kahvaltı masasına gittim.Annem ve babam beni bekliyorlardı.
"Günaydın."dedim stabil bi sesle çünkü aynı şekilde karşılık vereceklerini biliyorum.Bazen evlatlık olduğumu düşünmüyor değilim. Tamam. Benim tüm ihtiyaçlarımı karşılıyorlar ,şuana kadar istediğim bi sürü şey az da olsa gerçekleşti.Tabi ki de kurallar doğrultusunda.Ama bu kadar kuralcı,otoriter olunca olmuyor.Mesela hiç onlarla samimi bir sohbet ettiğimi hatırlamıyorum.
Hani derlerya bi çocuğun ilk öğretmeni ailesidir diye işte benim ailem bu söze fazlasıyla uyuyor.Fazlaca otorite sahibidirler kendileri.
Neyse. Kahvaltı yapmalıyım bi an önce yoksa otobüsüme geç kalıp bunca çabamın boşa gitmesini istemem.

Annem bana bakaraktan"Sen bu kadar erken kalkmazdın."
"Saat şuan 7:30 ve ben her gün 8:00kalkıyorum .Arada pek bi fark yok gibi.Üstelik otobüsü kaçırmak istemem."
"Söyle.eyi unuttum.Otobüsle gitmiyorsun."
"Ne!"
"Babanın işleri var orda.Onunla gidersin. Hatta bende geleceğim bi gün kliniği kapatabilirim.Hem Ceyda'yı da görmüş oluruz.Üstelik nasıl bi yerde kalacağınada bakarız."
"Oldu bir​ de cps taktırın!."
Babam"Alya!" diyince susmak zorunda kaldım.İşte yine aynısını yapıyorlar benim tek başıma yolculuk yapabileceğime bile inanmıyorlar.Ama yapacak bişey yok iyi tarafından bakmak gerek. .En azından istediğim olacak.İnşAllah.
Kahvaltıdan sonra arabaya yerleştik ve yolculuk başladı.İzmir'den Bursa arası uzun bi yolculuk olucak sanırım .Kulaklıklarımı takıp uyumaya çalıştım.
Çünkü arabada, her zaman hakim olan ve bizi bırakmayan gergin havayla bakışmak istemiyorum.
*************************
Annemin beni sarsmasıyla uyandım.Sanırsam,bi dinlenme tesisindeydik.Ve evet Balıkesir' deydik.Arabadan inip ihtiyaçlarımı karşılamak için girdiğim tuvallette ellerimi yıkarken titreşen telefonumla irkildim .Ellerimi kurulayıp telefonu açtım.Arayan kuzenimdi.Merakımı belli eden bi sesle
"Efendim Ceyda ."
"Alya bindin mi otobüse?"
"Ah hayır! Annem ve babamla geliyoruz.Kontrol etmeleri gerekiyormuşta biraz."
"Ne!Hayır Alya dayımlar gelmesin çünkü burası onların kontrol edeceği kadar bile.... iyi değil."Kaşlarım istemsizce çatılırken ;
"Ne saçmalıyorsun Ceyda?"
"Alya .Nasıl açıklayacam bilmiyorum ama evin çevresi onların istediği gibi değil.Sana söylemedim çünkü bir haftaya taşınacaktım burdan sana da sürpriz olacaktı."Sinirlerim yavaştan ateşlenirken
"Ceyda ben bilmem ne yap et kısa bi süreliğine bi ev falan bul.Ne bileyim bi arkadaşının evi falan.Göstermelik olsa yeter."
"Tamam halledicem.Siz nerdesiniz?"
"Balıkesir.Annemler beni bekliyor geç kaldım kapatmam gerekiyor.Hallet şu işi."
"Tamam görüşürüz."
Tuvaletten çıktığımda annemler telefonla konuşuyordu .Beni görünce kapattılar ama annemin gözlerinde kısa süreliğine kendini belli eden tedirginlik beni istemsizce şaşırttı.
"Bir​ şey mi oldu?"
Babamın "Hayır."demesiyle
omuz silkip kulaklıklarımı taktım ve Ceyda'nın bir şeyler bulmasını umarak uyumaya çalıştım.
********************
Arkadaşlar okuyanlar kendini belli edebilir mi?Nasıl mı?
Tabiki de oy vererek:)

wattpad_kul_hece instagram sayfasını takip edebilirsiniz:)