Poszukiwana (Shikamaru x OC)

1. Ucieczka

~8 lat później~
(Eiko ma 17 lat)

Biegłaś pustynią, chciałaś uciec jak najdalej, nie tolerowali cię, nie rozumieli, nie chcieli zrozumieć... Wszyscy uważali cię za potwora, tępili cię, i chcieli wypędzić, ale teraz wreszcie im się udało...

Uciekałaś bez chwili odpoczynku, zapłakana biegłaś w upale, ale wiedziałaś, że jeszcze chwila, a pustynia się skończy, a ty zostawisz tamte życie za sobą, zaczniesz nowe, lepsze życie.

Udało się, uciekłaś, zobaczyłaś drzewa, których nie widziałaś tak dawno, można powiedzieć, że nigdy nie miałaś możliwości na ich zobaczenie.

-Brawo Eiko, udało ci się, uciekłaś od tych posranych ludzi, teraz jesteś wolna- powiedziałaś sama do siebie, ocierając łzy.

Weszłaś na zieloną trawę, przeszłaś się zacienioną ścieżką po gęstym lesie, wąchałaś piękne dzikie kwiaty, podziwiałaś drzewa i krzaki. Jako, ze robiło się ciemno, postanowiłaś rozpalić ognisko, i odpocząć po "podróży", a raczej ucieczce.

Pozbierałaś suche patyki i rozpaliłaś ogień pstryknięciem palcami, nie było to dla ciebie trudne, wywołanie iskry było łatwizną, a potrzebowałaś tylko niej, żeby rozświetlić otoczenie.

Z widokiem ognia, nikłe i zamglone wspomnienia powróciły momentalnie, płomienie, krzyki, ból, strach, łzy... wszystko to przez to coś, co było zamknięte w tobie. Nie mogłaś bez tego żyć, ale z tym czymś, twoje życie było usłane smutkiem.

Nawet nie zauważyłaś, jak łzy zaczęły płynąć po twoich policzkach, ale ze wspomnień otrząsną cię pewien hałas...

-Czy ktoś tam jest?- Spytałaś odwracając się w stronę hałasu, w krzakach obok ciebie, zobaczyłaś postać, dopiero po chwili wyszła zza krzaków, i mogłaś zobaczyć mężczyznę w świetle płomieni

-Eh... Czyli zostałem nakryty? Skoro już wiesz, że tu jestem, może pozwolisz mi się przysiąść? Nie mam złych zamiarów- Powiedział spokojnym i trochę znudzonym głosem chłopak
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hejo! Wielkie dzięki za przeczytanie pierwszej prawowitej części tego opowiadania! Mam nadzieję, że się spodobało, i przepraszam za błędy, które mogły się wkraść w moje linijki XD To do następnego! Pa! ^^
P.S.- Sorki, że takie krótkie, ale następny rozdział postaram się napisać dłuższy :3
(319 słów)