Murphy kanunlarını duydunuz mu bilmiyorum, böyle bir şey oluyor o an olmaması gereken her şey başına geliyor. Hayatın seni bir yatırıp düdüklemediği kalıyor o derece, işte o şanssızlık konusunda zirveyi kimseye kaptırmıyorum, sigara yaktığında otobüs gelen insan benim, parası olmadığında tüm mağazalar coşkuyla kıyafetlere indirim etiketi yapıştırırken elinde para olduğu zaman enflasyon tavan yapmışçasına elindeki parayla bir çorap alamayan insanda benim, hazır olmadığım zaman etrafımda tatlişko erkeklerin kutu kutu pense oynadığı, ama hazır hissettiğim zaman hepsinin sevgili yaptığı kızda benim. Hal böyle olunca, kendime tekrar aşık olabileceğimle ilgili verdiğim hava boşa gitmiş bir balon gibi sönmüştüm. Umudu kaybetmiştim, kendime kedi bakmaya başlamıştım çünkü gerçekten bir kedim bile yoktu. İzmirde okuyan bir arkadaşım var yeni tel taktırmış dişlerine instagrama fotoğraf atmış bir gün onunla konuşurken 'buraya gelsene, kalırsın ya da yerleştirsin kafan dağılır dedi. Zaten kafamda da vardı, olabileceğini söyleyip ev bakmaya başladık biz bununla.. yurttan eve çıkacakmış, bir gün bu bana telefon açtı,' benim bir arkadaşım var şu an askerde 40 gün sonra dönüyor, sınırda askerlik yapıyor, seni önceden görmüş üniversitede beğenmiş ortak arkadaşta ben olunca bi sorsana diye beni araya kattı. ' dedi.' aaa yok be ben o işlerden elimi eteğimi çektim, hem asker çocuk şimdi kim bilir canı neler ister hiç uğraşamam valla bak ' diyip kestirip atmaya çalıştım. Ama yok öyle iyi çocuk yok böyle efendi bir konuş karşim ondan zarar gelmez filan baya övdü bu, hayır evlenirsek arkadaş tanıştırdı filan diye anlatılabilecek bir hikaye. En azından :
-MİMİ minibüs şoförüne aşık oldu.
-MİMİ iş yerinde ki kuryeye, dalyan gibi çocuk dedi. Vs. Gibi nerde kıytırık kuyturuk hikaye var hepsi bende olmayı versin canım,..
Neyse bu verdi numaramı ertesi gün mesaj atmış bu.
'selam ' diye.
' selam, 'dedim.
Yardımış bu bir sonraki mesajda nöbetteyiz yazamadım ışık yanıyor diye. Ben kaç aydır bu anı hayal ediyorum. Uyandığında yaz konuşalım olur mu seni seviyorum. Öğğh dedim. Tamam aylara yıllara yaymayalım ilişkiyi boku çıkıyor dedim. Ama bu çocukta askerden geldiği gibi nikahı basar yani.. Neyse biz bununla bayağı konuşmaya başladık. Ben üniversitedeyken bunun kuzeninle aynı kampüsteymişiz, nasıl olduysa ben bir gün derse gitmişim. Buda acemilikten izne gelmiş, kuzeninde o gün derse geleceği tutmuş kampüste beni görmüş ve işte demiş. Bu benim evleneceğim kadın... Hikaye güzel etkilendim filan ama şimdi uyuşmayan yanları var ben üniversite de öğrencilik yaptığım yıllarda toplasan on kere okula gitmişimdir.( Sınavlar hariç) o zamanlarda sabahları uyku problemi çektiğim için okula kokoin bağımlıları gibi gidiyordum. Sen beni hadi gördün nasıl vurulmayı başarabildin körmüydün be adam? Ya onuda geçtim bizim kampüste ne hatunlar var eros çarpa çarpa bana mı çarptı? Bu bir işaret olabilir miydi? Hem annem sürekli o adam seni bulacak demiyormuydu? Ordan telli varya izmirde okuyan heh onunla aynı mahalleden çıkması sonra bana ulaşması falan. Evet evet gelecekte ki kocam bu..
Neyse biz konuşmaya falan başladık bununla, İzmire tellinin yanına gideceğimi söyledim, 'bende gelirim, ya kendime ev tutarım yada ayda bir hafta kesin kalırım' dedi. Bak bunu sevmiştim çocuk mantıklıydı. Ay ne desem alttan alıyordu,çok şirin.. Fazla şirin! Neyse haziranın 21 ine kadar gece gündüz konuştuk biz bunla, çavuşmuş askerde çavuşum diye hitap eder oldum, keskin nişancıymış yani adam köyde değilmiş. Bu işte bir gariplik var.. Aradığımda askerlik anılarını anlatıyor, bende bu arada İstanbul'a annelerin yanına döndüğüm için gece hayatım bitmiş. Genelde evde yemek yapıyor çavuşula konuşuyordum. Adam askerdeyken anlatıcak tonla şey bulurken ben ya uyuyor ya yemek yapıyor yada yemek yiyiyordum en fazla dışarı çilliyle çıkıyordum onada babam dakika başı arayıp eve gelin diyordu. O kadar masum hayalleri vardı ki. Tek istediği mutlu olmak. Gerçi küçük şeylerden mutlu olan bir adam. Sabahları uzun romantik günaydın mesajları geliyordu, nöbetleri birlikte tutuyorduk.. Ben ona yaralarımı gösterdim, oda bak bunlarda benim yaralarım dedi. 'İyileştiremem ama sararım. Sen iyileşirken yanında olurum, elimi bir an olsun ayırmam ellerinden, avuç içlerinden öperim orayı yurdum bellerim' dedi.
İNANDIM...
21 Haziran 9:15 de biz çıkmaya başladık. Birbirimizi hiç görmemiştik. Ama aklımdan bir an olsun çıkmıyordu. Kokusunu bile bilmediğim bir adamı bekliyordum, ama nedense içimden bir ses, bu sefer olacak diyordu. Gerçekten minik ses bu sefer olacak mı?..
İzmire gittiğimde otobüs ilk kalkarken çok heyecanlandım, şehri terk ediyordum resmen! Yeni bir hayata adım atacaktım. Gidene kadar dinleyeceğim müzikler hazırdı.. Gece yolculuğu seçmiştim. Yolda tribe girecektim. Çavuşumla konuşacakrım. Ve askerden dönünce hep yanımda olacaktı söz vermişti! Benden gitmeye karar verirse bir gün benide götürecekti! Açtım duygusal bir şarkı gerekli snaplarimi attım arka tekli koltuğa yerleştim. Otobüs hareket etti ve kafamı cama dayadım hazırdım. Çilli yi çok özleyecektim. İçimin tek sızladığı konu buydu neredeyse.. Derken kafama şıp diye bir şey damladı. Dokundum yağ gibi kaygan bir şey kafayı bir kaldırdım klimanın gelmiş, iki dakika sonra şıp şıp etti, beş saniye sonra şıp şıp şıp. Her yerim yağ olmuştu.! Muavin her geldiğinde değiştireceğiz yerinizi hanfendi diyordu. Ama değiştimiyordu! En son çağırdığımda bastım kalayı 'zaten burda bir daha yolculuk yapmam! Acentenize bir size iki değiştirin şu yerimi her tarafım yağ olduuu!' diye. Ağlayacaktım sinirden. İki dakika sonra beni bir kadının yanına aldılar kadında kadın yani ton basıyor iki kişilik yerde beş kişi oturuyorduk. Cama yapışmıştım. Midem altüst olmuştu. Ve sürekli sohbet açmaya çalışıyordu.. Sinir krizi geçirmedim... Tuttum kendimi.. Mola verildi, çavuşu aradım olanları anlattım ben anlatıyorum o gülüyordu neyse mola bitti çaresiz geçtim yerime Allahtan kadın bursada tarafında indi bende artık yayılayım da bir kaç saat uyku çekeyim dedim. Allahım bacağımda bir el dedim noluyo aq bi açtım gözümü öndeki çocuk bayağımı taciz ediyor başladım bağırmaya, 'ar namus kalmamış hepinizi şikayet edicem' diye. Muavin geldi tekrar yerimi değiştirdi. Gidene kadar küfür ettim. Sonunda izmirde indiğim de telli beni karşılamaya geldi.. Etrafıma baktığımda kimseyi tanımıyordum, bu muhteşemdi. Eve geçtiğimde benim çavuşla konuştum, baya yolu anlattım ama
Tacize uğradığımı söylemedim gerek yok şimdi moral bozmaya laf lafı açtı eskilerden konu açıldı. Adamın beş senelik ilişkisi yeni bitmiş! Oha yaaa benim neden baştan haberim olması gereken şeylerden en son haberim olur ki..
Şimdi bir adamın ve ya bir kadının uzun soluklu ilişkileri yeni biterse ve hayatına ilk bir sene içinde birilerini alırlarsa, karşılarındakilerden eski eşinin hareketlerini beklerler. Yada eski ilişkilerini isterler bu tür insanlar yeni bir ilişkiye bedensel olarak hazır olsalarda ruhsal olarak hazır değillerdir. Ve daha ilişkisi biteli bir sene olmamış umarım ben yanılıyorumdur. Telli tellinin sevgilisi uzun ve ben üçümüz tatile çıkmıştık. Çocuğa uzun diyordum çünkü telliyle ben 1,50 yi aşamamışken çocuk 2 metre filandı başımı kaldırdığımda çene altını zarzor görüyordum. onların yanında sap gibi gitmek pek hoşuma gitmemişti fakat evde de yanlız kalmak istemedim yanlız başıma en fazla bakkala gidebiliyordum çünkü, geçen tek başıma gezeyim dedim kayboldum.. Neyse biz didim tarafına geçtik pansiyon filan kiraladık onlar aşklarını yaşaya dursunlar ben benimkiyle konuşuyor arta kalan zamanda da denizin tadını çıkarıyordum. Ayağımda nur topu gibi 10 deniz kestanesiyle tatili bitirdiğimde, iş aramak için yollara koyuldum gerçekten hiç bir şey filmlerdeki gibi olmuyor, insanlar hem çalışıp hem gezebiliyor filmlerde mesela, sonra ister öğrenci olsun ister çalışan fıstık gibi evleri var ve o paralar hiç tükenmiyor.. Bizim telliyle evimiz 40 m2 idi. Kirasını sormayın benim söylemeye hala dilim varmıyor.. Yinede burayı sevmiştim. Hayatım düzene girmişti, çavuşun 20 günü kalmıştı. Bende bir cafede aşçılık yapmaya başlamıştım sanırım herşey yoluna giriyordu en azından bir süre yolunda gitti..
